1

To nie jest tradycyjna historia literatury ani podręcznik przekładoznawstwa. Andrzej Kopacki przełożył dwadzieścia jeden wierszy niemieckojęzycznych (od Goethego do dzisiaj) i opatrzył ich polskie wersje autokomentarzem translatorskim. Przekłady i szkice składają się tu na autorski układ figur poetyckich i dyskursów: od historycznoliterackich kamieni milowych (Goethe, Hölderlin) i wędrujących motywów (Trakl, Huchel) przez fenomeny estetyczne (Hofmannsthal, Rilke) i historię polityczną (Brecht, Eich), po problematykę żydowską (Lasker-Schüler, Ausländer) i toposy, takie jak natura versus kultura (Benn, Enzensberger). Książka o dwudziestu jeden wierszach dostarcza także materiału dowodowego na rzecz tezy, że przekład literacki przydaje się jako metoda literaturoznawcza. Jeśli pożytki płynące z jego lektury domagają się certyfikatu, znajdą go tutaj po wielekroć.

Szymon Bira to poeta, który rzuca wyzwanie językowi. Nagina gramatykę, podważa instytucję zdania, spycha słowa na obce tory. W efekcie powstaje wiersz - rozedrgana konstrukcja znaczeniowa, pełna nieprzeniknionych korytarzy i zaułków. To zadziwiające, że tak krótkie utwory mieszczą w sobie tyle możliwych światów. Marcin Orliński

Zbigniew Machej jest autorem piętnastu zbioru wierszy. Ostatnio opublikował "Mroczny przedmiot podążania" (2014) i " Telefon z antypodów" (2016, e-book). W 2017 roku wydał "Pieśni duchowe Georgiusa Tranosciusa" - wybór luterańskich pieśni z XVII wieku przełożonych z czeskiego. Jako poeta współpracuje z "Przekrojem".

Większość tekstów składających się na niniejszą książkę powstała w latach 2006-12.

Seria Białe kruki, czarne owce ma na celu prezentację wartościowej literatury - utworów odważnych, nowatorskich, kontestujących zastany porządek rzeczy oparty na wartościach merkantylnych.

W serii Białe kruki, czarne owce publikowane są utwory pisarzy stroniących od literackiego mainstreamu - czy to z wyboru, czy z powodu, że ogólnodostępne media preferują krótkie komunikaty na temat literatury łatwej, lekkiej i przyjemnej.

Beata Gruszecka-Małek (ur. 1986) – miłośniczka sztuki i przyrody. Pochodzi ze wsi, kocha wszystko, co sielskie. Jest autorką literatury dziecięcej, w tym książek z serii „Wierszyki Edukacyjne”. Z wykształcenia pedagog i pracownik socjalny. “Autopsje” to jej pierwsza książka poetycka stanowiąca zbiór utworów poważnych, niosących ładunek trudnych emocji. Poezja Autorki była wielokrotnie nagradzana m.in. w Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim „O Granitową Strzałę”, Konkursie Poetyckim „Forma Słowa” Studium Literacko-Artystycznego Wydziału Polonistyki UJ w Krakowie i w I Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim o „Lwi Pazur”.

"Gdy czytam wiersze Wiesława Kulikowskiego, myślę, że każdy, kto żyje wystarczająco długo, zna miejsca niegdyś kwitnące, owe wiśniowe sady, bliskie imiona, nazwy miast, które zginęły w wypadkach historii i zostały już tylko w pamięci. Kulikowski jest twórcą całkowicie oryginalnym, nieulegającym żadnej literackiej modzie. Gdy czytam jego wiersze, odzyskuję spokój; to o czym myślę jest w jego mądrych książkach, w których posłuszne Autorowi słowo budzi tęsknotę za głębszą refleksją. Te wiersze zostają z nami jak przywoływana w nich muzyka, jak zapachy i kolory Prowansji. Czytam wiersze Wiesława Kulikowskiego, aby uporządkować swój świat. To pomaga." - Elżbieta Zechenter-Spławińska

Wiersze w nowym tomie Piotra Matywieckiego ułożone są w cykle, które składają się na niezwykle przemyślaną kompozycję: Wzrok, Czasownik, Heraklit, Pamięć, Niepamięć, Rajskie drzewa. "Cykle" to głęboki, filozoficzny traktat, osobisty obraz świata Piotra Matywieckiego. Mocną stroną jego poezji jest myśl filozoficzna zamknięta w kropli poezji.