10 powodów, dla których warto stosować telmisartan i telmisartan z hydrochlorotiazydem w terapii nadciśnienia tętniczego

Podwyższone stężenie cholesterolu jest jednym z głównych czynników ryzyka sercowo-naczyniowego. Jego obniżenie wpływa natomiast na poprawę w zakresie ryzyka sercowo-naczyniowego. Dlatego trzeba je skutecznie leczyć. Podstawowym lekiem w terapii dyslipidemii są statyny. U wielu pacjentów, szczególnie tych nieosiągających docelowego stężenia cholesterolu LDL na leczeniu tylko statyną, należy dołączyć do terapii ezetymib. To bardzo dobre rozwiązanie, gdyż ezetymib w połączeniu z silnie działającą statyną ma bardzo dużą skuteczność hipolipemizującą. Ponadto ezetymib jest też dobrym rozwiązaniem u osób nietolerujących statyn czy niezgadzających się na ich przyjmowanie.

Wysokospecjalistyczna publikacja uwzględniająca prawidłowe, zgodne z najnowszą wiedzą, sposoby diagnozowania, postępowania terapeutycznego i efekty leczenia 30 przypadków dotyczących m.in.: astmy, ostrego zespołu wieńcowego, anafilaksji, alergii wielopokarmowej, obrzęku, osutki polekowej czy ostrej uogólnionej osutki krostkowej, nietolerancji histaminy, AZS, FDEIA, pokrzywki, ANN z przerostem migdałka gardłowego czy wiosennych alergii oczu.
Przedstawione zostały nowe przykłady występowania schorzeń wraz z odpowiednim komentarzem specjalisty. Treść przygotowana przez zespół wybitnych specjalistów z myślą o alergologach, dermatologach, pediatrach i lekarzach medycyny rodzinnej.

Tom 2 podręcznika anatomii człowieka z uwzględnieniem elementów anatomii czynnościowej i anatomii klinicznej. Podręcznik cechuje świetne usystematyzowanie materiału, a wzbogaca obszerny materiał ilustracyjny. Przygotowano go z myślą o studentach medycyny, wydziałów lekarsko-dentystycznych i nauk paramedycznych, w szczególności początkowych lat studiów.

W książce omówiono zagadnienia postępowania anestezjologicznego z chorym otyłym. Anestezja bariatryczna staje się coraz bardziej istotnym problemem z powodu wzrastającej liczby pacjentów otyłych. Właściwe postępowanie z takim pacjentem wymaga znajomości odrębnej fizjologii i farmakologii oraz specyficznego postępowania zwiększającego bezpieczeństwo okołooperacyjne. Przedstawiono m.in. przygotowanie pacjenta do znieczulenia, przeprowadzenie znieczulenia, opiekę pooperacyjną, intensywną terapię i postępowanie ratunkowe, w tym resuscytację krążeniowo-oddechową oraz postępowanie w przypadku tzw. trudnych dróg oddechowych.

Arypiprazol jest lekiem przeciwpsychotycznym II generacji, który ma podwójne działanie na receptory D2 – antagonistyczne i agonistyczne. Jest obecny na polskim rynku od kilkunastu lat, a od kilku – równieżw postaci iniekcji o przedłużonym uwalnianiu oraz iniekcji o szybkim uwalnianiu, stosowanych u pacjentów z ostrym pobudzeniem psychotycznym. Skutecznie działa w przypadku wystąpienia zaburzeń metabolicznych lub hiperprolaktynemii po innych lekach przeciwpsychotycznych, jak również w przypadku utrzymujących się objawów negatywnych. Charakteryzuje się dobrą tolerancją i korzystnym profilem bezpieczeństwa u pacjentów ze współistniejącymi chorobami somatycznymi.

Nasza publikacja adresowana jest do specjalizujących się i praktykujących okulistów, a także do lekarzy innych specjalności, zajmujących się w swojej codziennej praktyce zagadnieniami immunologii klinicznej. W opracowaniu zostały omówione najbardziej aktualne poglądy na temat patofizjologii i patomechanizmów autoimmunologicznych schorzeń narządu wzroku, metody ich diagnozowania oraz leczenia. W publikacji zostały także szczegółowo przedstawione najczęstsze objawy i zespoły objawów okulistycznych towarzyszących systemowym schorzeniom o podłożu autoimmunologicznym.
Do napisania książki zostali zaproszeni wybitni okuliści, a także reumatolodzy i immunolodzy, którzy w swojej codziennej praktyce klinicznej zajmują się chorobami autoimmunologicznymi, dotyczącymi tylko narządu wzroku, bądź systemowymi, w przebiegu których pojawiają się objawy okulistyczne.
Mamy nadzieję, że prezentowana publikacja stanie się cennym i praktycznym narzędziem, pomocnym w ukierunkowaniu skomplikowanego i wielospecjalistycznego postępowania diagnostycznego i terapeutycznego w autoimmunologicznych chorobach narządu wzroku, które stanowią ważny i zarazem trudny problem w codziennej pracy wielu specjalistów.