1200 gramów szczęścia

Wyobraź sobie podmorską podróż w XIX wieku!
Wyrusz na wyprawę z tajemniczym kapitanem Nemo i przekonaj się, jak wielka jest siła imaginacji. Mistrzowskie wizjonerstwo Juliusza Verne’a, uważanego za prekursora współczesnej fantastyki naukowej, powraca, by zachwycać niebywałymi tajemnicami podwodnego świata i podróżniczymi przygodami.
Jest rok 1866. Zoolog profesor Pierre Aronnax, jego lokaj – Consei oraz harpunnik Ned Land poszukują stworzenia, które uznawane jest za przyczynę licznych wypadków statków. I choć wszyscy przypuszczają, że za katastrofy odpowiedzialny jest niebywałych rozmiarów wieloryb, morskim potworem okazuje się być enigmatyczny okręt podwodny Nautilus z kapitanem Nemo na czele. Gdy ekipa profesora trafia na pokład Nautilusa, rozpoczyna się wielka podróż po głębinach mórz i oceanów. Jaką tajemnicę skrywa okręt i czy profesorowi oraz jego towarzyszom uda się kiedykolwiek opuścić jego pokład?

Achilleis. Sceny dramatyczne – oparty na motywach Iliady dramat Stanisława Wyspiańskiego, powstały w 1903 roku, po raz pierwszy wystawiony na scenie w roku 1925. Fabuła koncentruje się wokół oblężenia i upadku Troi, konstrukcja jest luźna, oparta na szybkiej zmianie planów i ostro kontrastujących pod względem nastroju scen. Utwór stanowi wyraz kontynuacji młodzieńczych zainteresowań Wyspiańskiego starożytnością, a zarazem przemiany poglądów na starożytność. (za Wikipedią).

Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i angielskiej. A dual Polish-English language edition. Adonais – utwór angielskiego poety romantycznego Percy'ego Bysshe Shelleya, będący elegią na cześć młodo zmarłego Johna Keatsa, opublikowany w 1821. Poemat jest napisany strofą spenserowską, czyli zwrotką dziewięciowersową rymowaną ababbcbcc. Składa się z pięćdziesięciu pięciu takich strof. Na język polski utwór przełożył Jan Kasprowicz. A oto fragment z przedmowy: John Keats umarł w Rzymie, na suchoty, w dwudziestym czwartym roku życia, dnia 27 grudnia 1820 i pochowany został na romantycznym i samotnym cmentarzu protestantów tego miasta, u stóp piramidy, będącej grobem Cestiusza, w pobliżu murów i baszt, obecnie rozpadłych, a które ongi okalały Rzym starożytny.  Cmentarz jest wśród otoczenia ruin miejscem otwartym, w zimie pokrytym fiołkami i stokrotkami.  Można by się nieomal zakochać w Śmierci na myśl, że zwłoki nasze na tak uroczym spoczną miejscu.  Duch opłakiwanej istoty, której pamięci te niegodne poświęciłem wiersze, był niemniej delikatnym i wiotkim, jak pięknym; gdzie zaś istnieje obfitość robactwa, cóż dziwnego, że robak kwiecie młode podgryzł jeszcze w zawiązku? Surowa krytyka jego «Endymiona», wydrukowana w «Quarterly Rewiew», wpłynęła w sposób najgwałtowniejszy na jego umysł wrażliwy, a spowodowane przez nią wstrząśnienie skończyło się tym, że pękło mu w płucach jedno z naczyń krwionośnych; szybko wywiązały się suchoty, a późniejsze ze strony krytyków sprawiedliwszych uznanie prawdziwej wielkości sił jego ducha nie zdołało uleczyć już blizny, tak lekkomyślnie zadanej. Można by słusznie powiedzieć, że nieszczęśliwi ci ludzie nie wiedzą, co czynią. Rozsiewają obelgi i plotki, nie zważając wcale, azali grot zatruty nie ugodzi w serce, stwardniałe od mnogości otrzymanych razów, albo, jak u Keatsa, z przenikliwszej stworzone materii.

Historia sumeryjskiej bogini wojny i miłości Inanny, zstępującej do podziemnej krainy umarłych, by po kilku dniach powrócić do świata żywych, jest jednym z najstarszych mitów ludzkości, którego echa odbijają się w świętych tekstach Babilonu, Grecji czy chrześcijaństwa. Olga Tokarczuk sięgnęła po ten mit w powieści Anna In w grobowcach świata, którą następnie zaadaptowała na libretto opery ahat ilī. Siostra bogów Aleksandra Nowaka. Odnalazła w nim uniwersalną opowieść o Bogini i odkryła, że jej zrozumienie pozwala zapanować nad lękiem przed śmiercią, a tym samym osiągnąć nieśmiertelność. Tekstowi libretta Olgi Tokarczuk towarzyszy erudycyjny, bogato ilustrowany esej Zbigniewa Mikołejki, objaśniający wędrówkę mito­logicznych motywów w czasie i przestrzeni. Wspólnie – pisarka noblistka i wybitny religioznawca – w akcie literackiej i filozoficznej archeologii docierają do najgłębszych pokładów niezmiennych ludzkich wyobrażeń, lęków i pragnień. Jestem głęboko przekonana, że poprzez Inannę mamy możliwość w najmniej zapośredniczony sposób dotknąć ogromnej, zamierzchłej, zapomnianej i właściwie niemożliwej do odtworzenia mitologii Bogini i że jej mit sięga czasów sprzed wielkiej politycznej, społecznej i religijnej rewolucji, której efektem było powstanie patriarchalnych społeczeństw ludzkich. Olga Tokarczuk Uniwersalizm ów ma u podstawy objawienie najgłębszych prawd o pospólnej, powszechnej i wciąż jednak niezmiennej, przynajmniej w jej zasadniczych zrębach, kondycji ludzkiej, jej troskach i trwogach, jej przepastnych, nierozstrzygalnych dramatach, jej pustoszeniu przez nicość. Zbigniew Mikołejko

Kto się czubi, ten się lubi?
Przepracowany weterynarz Kamil i znana z wybuchowego charakteru barmanka Brenda poznali się podczas imprezy. To spotkanie na długo pozostanie w ich pamięci, choć są zgodni, że woleliby go nie powtarzać. Niestety, kilka dni później przypadkowo trafiają do tego samego pensjonatu i w wyniku pomyłki zmuszeni są dzielić pokój oraz… łóżko. Ten urlop miał być ucieczką od problemów. Tymczasem one dopiero się zaczynają… zwłaszcza gdy w pobliżu pojawiają się rezolutne bliźnięta, lubiące łączyć ludzi w pary, oraz stały mieszkaniec pensjonatu – ciekawska alpaka o nietypowych skłonnościach.
Pogodna historia o kosmatej alpace, która jednocześnie was rozczuli i rozbawi do łez, oraz o miłości, która wisi w powietrzu!

Anielka jest trzynastoletnią dziewczynką wychowywaną w bogatym dworze, pod opieką guwernantki. Jej beztroskie i pełne zabawy życie przerywa niespodziewane wydarzenie - ojciec traci majątek. Anielka musi spróbować przystosować się do nowych warunków.

Książka ta jest piękną i wzruszającą opowieścią o wrażliwej dziewczynce, darzącej przyjaźnią ludzi i zwierzęta.