1944: Szturm na Linię Zygfryda Krwawe walki na granicy Niemiec i największa operacja powietrznodesantowa II Wojny Światowej

Wstęp

Porządek międzynarodowy znajduje się w okresie głębokiej rekonstrukcji jego funkcjonowania. Bezpośrednim następstwem zmian w dotychczasowym ładzie międzynarodowym jest określenie nowej roli Unii Europejskiej w zmieniającym się środowisku uwarunkowań globalnych i narastających konkurencyjnych interesów państw, niepaństwowych aktorów oraz organizacji międzynarodowych. Aktywny udział w nim UE uzależniony będzie od realizacji konkretnych działań skierowanych na rozwój i użycie do tego celu instrumentów operacyjnych, jakimi są polityka bezpieczeństwa i obrony. Wzmocnienie realizacji systemowej budowy integracyjnych struktur militarnych, tzn. własnych zdolności obronnych mogłoby stać się tutaj konstytutywnym elementem przeciwdziałającym spowolnieniu i wyczerpywaniu się dzisiaj integracyjnego procesu Unii i tym samym zdynamizowania jej realnego i strategicznego oddziaływania na konstruowanie polityki międzynarodowej w przyszłości.

Nowa "dystrybucja siły" w wymiarze międzynarodowym wpływa bezpośrednio na zdolność i zakres uczestnictwa tej wspólnotowej organizacji w budowie przyszłych ram globalnego porządku międzynarodowego . W takim "porządku" europejska koncepcja multilateralizacji stosunków międzynarodowych ulega postępującemu zagrożeniu. Narastanie konfliktów zewnętrznych powoduje wzrost poczucia "geopolitycznego strachu" i samotności strategicznej UE w polityce międzynarodowej. Jednakże takie zjawiska mogą przyczynić się również do zdynamizowania procesów strategicznej reakcji UE, tzn. uruchomienia rozwoju odpowiednich strukturalnych procedur przetrwania i obrony własnych interesów bezpieczeństwa przez powstanie suwerennego europejskiego niezależnego komponentu militarnej autonomicznej odpowiedzi na nie.

Kwestia utworzenia europejskich związków militarnych, tzw. armii europejskiej, w dzisiejszej geopolitycznej i geostrategicznej rzeczywistości współczesnego świata była od dawna (szczególnie od lat 50. ub. w.) szeroko dyskutowana nie tylko w kręgach polityczno-decyzyjnych państw członkowskich WE/UE, ale i cywilno-wojskowych oraz publicystycznych. Sprawa poruszana jest również na poziomie analiz eksperckich, zajmujących się całościowym wymiarem kreowania polityki bezpieczeństwa i wspólnej europejskiej obrony regionalnej i w wymiarze globalnym. Przy analizie tego zjawiska używa się zamiennie różnych konstrukcji pojęciowych, takich jak: "Armia Europejska, "Europejska Armia", "Armia Europejczyków", "Unia Obronna", "Unia Bezpieczeństwa", "Autonomia UE", "Suwerenność UE", "Europejski filar NATO" czy też "Europejskie Siły Obronne", "Europejskie Siły Szybkiego Reagowania", "Europejski Korpus Obronny", "Brygada UE", "Armia Pooling i Sharing" czy "Legia Europejska". Przewodniczący KE J.-C. Juncker, wskazywał już w 2015 i 2016 roku i powtórzył tę propozycję w kwietniu 2019 roku, że konieczne jest nowe podejście w sprawie Europejskiej Współpracy Obronnej zmierzające do powołania Armii Europejskiej. Opowiedział się wówczas za wspólną armią europejską jako środkiem służącym do zwiększenia pozycji UE na arenie międzynarodowej, a także wymierzonym przeciwko neoimperialnej i rewizjonistycznej polityce Rosji. Pod względem militarnym taka armia miała być zdolna do obrony Europy niezależnie od Stanów Zjednoczonych. W 2018 roku 68 procent Europejczyków (66 procent w 2016 roku) uważało, że UE powinna robić więcej w obszarze polityki bezpieczeństwa i obrony . W 2019 roku nowa Przewodnicząca KE U. von der Leyen również zaproponowała w ramach tzw. "geopolitycznej Komisji" dążenie do realizacji celu utworzenia Unii Bezpieczeństwa i Obrony .

Prezentowana monografia zajmuje się analizą możliwości budowy takiego "instrumentu oddziaływania", jakim powinien być rozwój strategicznej autonomii militarnego bezpieczeństwa UE w jej stosunkach zewnętrznych. Ten aspekt polityki obronnej Unii winien stać się jednocześnie zasadniczym czynnikiem zbalansowania obniżającej się przewagi cywilizacyjnej i wojskowej tzw. Zachodu wobec pojawiających się nowych potęg na arenie międzynarodowej współczesnego świata. Tematyka zaistnienia militarnego UE w stosunkach międzynarodowych i sfinalizowania tego procesu w docelowej formie utworzenia armii europejskiej jest kluczowym problemem badawczym niniejszej pracy.

Od kilku lat w UE zachodzą widoczne zmiany w podejściu do kwestii wojskowych. Mają one charakter rewolucyjnych przemian w myśleniu o roli do niedawna niedocenianej twardej siły militarnej w realizacji wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony (WPBiO). Jest to dzisiaj fundamentalny problem dla przetrwania wspólnoty państw europejskich w obecnej, głęboko skonfliktowanej polityczno-ideologicznej rzeczywistości współczesnego zglobalizowanego świata.

Takim operacyjnym instrumentem ograniczania i powstrzymywania tych procesów powinna być realizacja obronno-interwencyjnej koncepcji budowy unikatowych w wymiarze międzynarodowym zdolności militarnych UE w formie powstania zintegrowanych europejskich sił zbrojnych, tzw. sektorowej armii europejskiej.

Kończyłoby to erę wykorzystywania przez Unię jedynie miękkiej siły cywilno-reaktywnego odziaływania w polityce międzynarodowej i zapoczątkowałoby okres realnego stosowania twardej siły militarnej i użycia jej do interwencyjnej obrony własnych interesów w ramach uzupełniania wojskowej kooperacji w obszarze euroatlantyckim wspólnie z NATO i z zachowaniem pełnej komplementarności z działaniami Sojuszu.

Unia z takim ramieniem zbrojnym powinna stać się, do tej pory wprawdzie niezrealizowanym jeszcze, ale koniecznym narzędziem wzmacniania własnych interesów bezpieczeństwa oraz samego Sojuszu w zewnętrznej projekcji swojej strategicznej roli skutecznego działania na arenie międzynarodowej. Stany Zjednoczone, Chińska Republika Ludowa, Federacja Rosyjska i inne rodzące się polityczno-gospodarcze potęgi systemowo immanentnie ze sobą skonfliktowane, nie będą w stanie same dostatecznie "zmaterializować" swoich sił i środków, również militarnych, do rekonstruowania znanego z przeszłości modelu koncertu mocarstw i kreowania podstaw nowego policentrycznego porządku międzynarodowego. Dla UE otwiera się tu możliwość realnego współdecydowania w kreowaniu i przejęciu współodpowiedzialności za nową architekturę bezpieczeństwa światowego. W okresie relatywnego zmierzchu amerykańskiego, dotychczas globalnie operującego imperium oraz zamiaru wypełniania tej "próżni siły" przez inne aspirujące do tej roli mocarstwa z prawdopodobieństwem wzrostu wybuchu różnego rodzaju wojen i tym samym permanentnego destabilizowania ładu światowego, takie działanie UE powinno stać się konstytutywnym elementem jej przyszłej zwiększonej aktywności międzynarodowej. Chodzi tutaj o długofalową stabilizację i gwarancję pokojowej egzystencji ładu międzynarodowego. Osiągnięcie tego politycznie ambitnego celu bez pogłębionej integracji militarno-obronnej państw członkowskich UE będzie niemożliwe do zrealizowania. W tym kontekście zasadniczym celem poznawczym pracy jest próba znalezienia odpowiedzi badawczych na pytania:

- Czy przy dzisiejszej dynamice stosunków międzynarodowych, tzn. budowy nowego powestfalskiego systemu międzynarodowego z jego postmodernistycznym wymiarem i przy występowaniu zmasowanych zagrożeń, powstawaniu ich nowych definicji oraz grożących nowych rodzajów wojen oraz konfliktów, również na tle ekologicznym i biologicznym, możliwe jest zbudowanie europejskiego filaru bezpieczeństwa opierającego się na odstraszającym potencjale własnej siły militarnej?

- Czy taki europejski związek militarny może w wystarczający sposób chronić interesy bezpieczeństwa państw europejskich i pozaeuropejskich?

- Czy dążenie do powstania autonomicznej siły strategicznego bezpieczeństwa i obrony UE oraz rozwijanie europejskich inicjatyw obronnych w postaci utworzenia armii europejskiej może grozić strategicznym rozszczepieniem dotychczas istniejącej euroatlantyckiej wspólnoty bezpieczeństwa ze Stanami Zjednoczonymi?

- Czy armia europejska pozostanie tylko w sferze realizacji polityki życzeniowej państw członkowskich Unii, czy może stać się realnym projektem własnej strategicznej projekcji siły w stosunkach międzynarodowych?

Praca opiera się na realistycznym postrzeganiu stosunków międzynarodowych jako konsekwencji występującej konkurencji mocarstw (great-power competition) i dążeniu do uzyskania przewagi siły (struggle of power) gwarantującym przede wszystkim własne bezpieczeństwo w wymiarze międzynarodowym . Liberalna percepcja takiej polityki, tzn. optymistyczno-pokojowa perspektywa jej rozwoju według autora nie zapewnia dzisiaj odpowiedniej i dostatecznej ochrony własnych interesów bezpieczeństwa organizacji międzynarodowych, takich jak UE i skupionych w niej państw. Komponent militarny realizacji polityki zewnętrznej Unii powinien tutaj uzyskać równorzędny poziom interwencyjny wobec działań cywilnych, tzn. politycznych i ekonomicznych jako kompleksowego podejścia UE do reagowania na zewnętrzne konflikty i uwarunkowania kryzysowe.

Monografia analizuje wszystkie dotychczasowe etapy rozwoju takiego komponentu operacyjno-militarnego Unii, od pojawienia się tej idei w latach 50. ubiegłego wieku. Szczególny akcent położono tutaj na zajmowanie się polityką bezpieczeństwa i w jej obrębie budowy wspólnej europejskiej polityki obronnej (Europejskiej Unii Obrony).

Praca bada dotychczasowe procesy i etapy rozwoju wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony UE oraz nakreśla możliwe polityczne i militarne szanse jej rozwoju w formie powstania europejskich sił zbrojnych. Gruntownie prze-analizowane zostały możliwości realizacji postanowień opublikowanej w roku 2003 Europejskiej Strategii Bezpieczeństwa UE i najnowszej Globalnej Strategii na rzecz Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa UE z roku 2016 oraz jej implikacji w kontekście uwzględniającym m.in. skutki procesu opuszczenia UE przez Wielką Brytanię (brexit) biorąc pod uwagę nowy poziom ambicji UE w obszarze obronności.

Analiza koncentruje się również na procesie oddziaływania zagrożeń płynących z szeroko pojętego obszaru sąsiedztwa UE i uwzględnia kompleksowe ujęcie bezpieczeństwa międzynarodowego (comprehensive approach) przy rozwiązywaniu m.in. nieregularnych (hybrydowych) konfliktów i w konsekwencji formułowania oraz realizacji asymetrycznych, tzn. adekwatnych do rozwiązywania tych problemów, misji cywilnych i wojskowych. Rozszerzone bezpieczeństwo to również bezpieczeństwo prewencyjne, obejmujące różnorodne środki zapobiegania kryzysom i konfliktom, przeciwdziałania zjawiskom przemocy i normalizowania sytuacji pokonfliktowych. Niemniej jednak autor zdaje sobie sprawę, że termin "rozszerzone bezpieczeństwo" nie jest równoznaczny z pojęciem "bezpieczeństwa kompletnego" (comprehensive security), które obejmuje, obok militarnego, w tym nuklearnego, istotnie ważny, polityczny, socjalny, gospodarczy, ekologiczny, biologiczny oraz kulturowy wymiar bezpieczeństwa.

Kolejne rozdziały pracy skupiają się na badaniu faz przyspieszonej próby realizacji aspektów wzmocnionej współpracy wojskowej przez rozwój komponentu militarnego w ramach uruchomienia stałej współpracy strukturalnej państw unijnych (PESCO) w tym obszarze, (porównawczo) wzmocnionej współpracy, klauzulę solidarności, klauzulę pomocy i wsparcia, integracji przemysłów zbrojeniowych oraz kwestii odpowiedniego finasowania realizacji tych inicjatyw. Osobny podrozdział poświęcono polskiej propozycji budowy armii europejskiej oraz roli możliwego rozwoju współpracy wojskowej w ramach nieformalnej platformy Trójkąta Weimarskiego między Francją, Niemcami i Polską. Szczególnej analizie poddano również francusko-niemiecki Traktat z Akwizgranu (TAw.) z 2019 roku i jego aspekty bezpieczeństwa i obrony, istotne także dla dalszego rozwoju europejskiej autonomii w tych sferach polityki obronnej Unii.

Równolegle do tych obszarów badawczych obszernie przeanalizowano stosunki kooperacji UE-NATO i rozwój europejskiego komponentu wojskowego w ramach współpracy euroatlantyckiej, gwarancje nuklearne Stanów Zjednoczonych dla ich europejskich sojuszników, łącznie z wypowiedzeniem Traktatu INF o całkowitej likwidacji pocisków rakietowych pośredniego i średniego zasięgu i kluczowych następstw tej decyzji dla bezpieczeństwa państw unijnych. Końcowe fragmenty pracy autor poświęca zasadniczym aspektom europejskiej polityki obronnej w ramach ewentualnej realizacji budowy armii europejskiej.

Przedstawia własną koncepcję utworzenia sektorowo rozumianych wspólnych europejskich sił zbrojnych bez rezygnacji z narodowych sił zbrojnych państw członkowskich UE. Tutaj poddano analizie możliwości zrealizowania dwóch równolegle przeprowadzanych procesów, tzn. z jednej strony budowy tzw. sektorowej armii europejskiej, przy jednoczesnej konsolidacji i modernizacji armii narodowych.

Przy możliwej i wzrastającej słabości NATO jako głównego ramienia militarnych gwarancji bezpieczeństwa Zachodu nieodzownym staje się rozpoczęcie procesu usprawnienia takiej współpracy między UE i NATO, tzn. uzupełnienia strategicznego oddziaływania Sojuszu przez skonsolidowaną siłę militarną Unii, co jest odpowiedzią autora na postawione pytania badawcze monografii.

Aby ten proces zakończył się sukcesem, w interesie bezpieczeństwa obu stron, powinien on prowadzić do utworzenia wewnątrz obszaru euroatlantyckiego europejskich sił zbrojnych. Stawką jest bezalternatywna obrona Zachodu, rozumiana tutaj jako ochrona wartości demokratycznych, respektowania indywidualnych wolności, funkcjonowania rządów prawa, wolnej gospodarki rynkowej oraz jego ideologiczno-politycznie afiliowanych partnerów zglobalizowanego świata.

Praca ma charakter interdyscyplinarny i opiera się na maksymalnym wykorzystaniu dostępnych tematycznych i okołotematycznych źródeł, tzn. na kwerendzie oficjalnych dokumentów, monografii, wystąpień, wypowiedzi aktorów i decydentów politycznych oraz materiałów znajdujących się w prywatnym archiwum autora, artykułów naukowych, informacji internetowych, prasy krajowej i międzynarodowej.

Monografia kończy się na Konkluzjach Rady Europejskiej z 17 czerwca 2019 roku, posiedzeniu Rady do Spraw Zagranicznych z 12 listopada 2019 roku oraz w momencie zatwierdzenia przez Parlament Europejski składu nowej Komisji Europejskiej i rozpoczęciu jej pracy 1 grudnia 2019 roku.

W rozdziale podsumowującym postawiono zasadnicze pytanie: czy Europa potrzebuje własnej armii? Odpowiedź autora jest twierdząca. Własną propozycję powstania Sektorowej Armii Europejskiej opiera na założeniu budowy sui generis modelu armii europejskiej, w sojuszu z NATO jako stabilizacyjnej kotwicy bezpieczeństwa obszaru euroatlantyckiego w przyszłości. Autor jest przekonany, że tylko UE z jej militarnym komponentem, jako normatywnie niepowtarzalna organizacja międzynarodowa, może stać się pełnoprawnym, tzn. całościowym graczem na arenie międzynarodowej.

Warszawa, wrzesień 2020 r.

Charakter współczesnego zagrożenia terroryzmem implikuje konieczność zaangażowania różnorodnych sił i środków, będących w dyspozycji państwa,
a także konieczność skoordynowania ich aktywności w obszarze antyterroryzmu.
Państwo walczy z terroryzmem w wymiarze wewnętrznym, a także międzynarodowym.
Aktywność rodzimych ugrupowań terrorystycznych nie rozkłada się symetrycznie na wszystkie państwa. Obecność i aktywność terroryzmu wewnętrznego ma swoje różnorodne uwarunkowania. Należy jednak
pamiętać, że brak terroryzmu wewnętrznego nie przekłada się na fakt „wolności” państwa od tego typu zagrożenia. Aktywność polityczno‑militarna,
tożsamość kulturowa, powoduje, że wielu krajom, w tym Polsce, realnie zagraża terroryzm międzynarodowy.
Fakt ten powoduje, że muszą one być przygotowane po pierwsze na realizację działań proaktywnych — wyprzedzających, łączących się z działaniami
ukierunkowanymi na wczesne wykrywanie zagrożenia. Naturalizacja zamiaru dokonania ataku terrorystycznego w fazie jego planowania i przygotowania to sukces służb państwa odpowiedzialnych za bezpieczeństwo. Po drugie, państwo musi być przygotowane do reakcji na zaistniały zamach — działania reaktywne.
W strukturach państwa muszą być siły i środki zdolne neutralizować powstałe zagrożenie, a także prowadzić działania w ramach tzw. odbudowy.
Polska jest państwem, w którym władze mają świadomość zagrożenia, jakie płynie z aktywności terrorystycznej ludzi o skrajnych poglądach, ludzi,
którzy z terroru uczynili środek do realizacji swoich celów politycznych.
Niniejsza publikacja odwołuje się do głównych obszarów aktywności naszego kraju wobec zagrożenia terrorystycznego, identyfikacji sił i środków
jakie przedsięwzięciom pro- i reaktywnym są dedykowane.
Autorzy poszczególnych części monografii, to osoby o uznanym dorobku w tym zakresie — utożsamiane z wiedzą ekspercką.

Wprowadzenie/Foreword



ASPEKTY PRAWNE BEZPIECZEŃSTWA RUCHU DROGOWEGO/LEGAL ASPECTS OF ROAD TRAFFIC SAFETY



Agnieszka Choromańska
O zagrożeniach wynikających z kumulacji ról procesowych pokrzywdzonego i świadka w sprawach o wypadki drogowe. Zarys problemu/
On the risks due to the cumulation of procedural roles of the victim and witness in traffic accident cases. Outline of the problem



Anna Kalisz
Karnoprawna ochrona bezpieczeństwa w ruchu drogowym. Uwagi na tle nowelizacji kodeksu karnego oraz innych ustaw z 23 marca 2017 roku/
Penal law protection of road safety. Commentary against the background of the amendment of the Penal Code and other acts of March 23, 2017



Marta Królewska, Winicjusz Filipow
Sytuacja prawna analizatorów wydechu a bezpieczeństwo w ruchu drogowym/Current legal situation of breathalysers and traffic road safety



Agnieszka Sadło-Nowak
Wykroczenie spowodowania zagrożenia bezpieczeństwa w ruchu drogowym/Causing a threat of road safety



Dorota Mocarska
Wypadek komunikacyjny w ujęciu prawnokarnym/Traffic accidents in terms of criminal law



Mateusz Kosmol
Odpowiedzialność cywilna za szkody w urządzeniach bezpieczeństwa ruchu drogowego na autostradach i drogach krajowych — tradycyjne ujęcie a nowatorski typ umowy Performance-based contract/Civil liability for damages to road safety devices on motorways and national roads — traditional concept versus innovative performance-based contract



Łukasz Foryś
Podstawy pełnienia służby na drodze/Basics of police service on the road



Adam Maliński
Zatrzymanie prawa jazdy — wybrane problemy prawne/Disqualification from driving – selected legal problems



INFRASTRUKTURA DROGOWA/ROAD INFRASTRUCTURE



Bogdan Chmieliński
Najechanie na drzewo jako przyczyna wypadków w miastach i powiatach województwa warmińsko-mazurskiego/Crashing into a tree as a cause of accidents in towns and counties of Warmińsko-Mazurskie region



Janusz Gierszewski, Bogdan Bajorski
Bezpieczeństwo na autostradzie i drodze ekspresowej — wybrane problemy/Safety on motorways and dual carriageways — selected issues



Adam Czyżewski, Jacek Galas, Leszek Kornalewski, Tadeusz Kryszczyński, Dariusz Litwin, Jacek Malasek, Jerzy Mikucki, Barbara Rymsza, Piotr Wikliński
SPIK — Inteligentne skrzyżowanie przyjazne kierowcom/SPIK — Motorist-friendly intelligent intersection



Leszek Kornalewski, Adam Czyżewski, Dariusz Litwin
Wybrane propozycje zmian warunków technicznych pionowych znaków drogowych, w tym wprowadzenie oznakowania eksperymentalnego/Selected suggestions of changes to technical conditions of vertical road signs, including the introduction of experimental road signs



Tomasz Plewa
Multimedialna mapa lokalizacji wypadków drogowych ze skutkiem śmiertelnym zaistniałych na drogach województwa opolskiego/Interactive road accident map showing fatal accidents on the roads of Opole Region



WIELOWYMIAROWOŚĆ KSZTAŁTOWANIA BEZPIECZEŃSTWA NA DRODZE/MULTIDIMENSIONALITY OF SHAPING ROAD TRAFFIC SAFETY



Marian Cieślarczyk
Czy można „budować dom bez fundamentów”? — czyli o ukrytym czynniku bezpieczeństwa ruchu drogowego/Is it possible to ‘build a house without foundations’? — i.e. about a hidden traffic safety factor



Zbigniew Kazimierz Mikołajczyk, Anna Maria Reszke
Poziom bezpieczeństwa w ruchu drogowym w Polsce w latach 2012–2016/Level of road traffic safety in Poland between 2012 and 2016



Łukasz Hołtyn
Udział policji w poprawie bezpieczeństwa na drogach/Police involvement in improving safety on roads



Jakub Zaręba
Policja jako jeden z podmiotów realizujących zadania na rzecz bezpieczeństwa w ruchu drogowym/Police as one of authorities responsible for road safety



Maciej Januszkiewicz, Adam Krampichowski
Kształtowanie bezpieczeństwa podczas transportowania materiałów niebezpiecznych na tle logistycznych zadań Policji/Building safety when transporting hazardous materials against the background of police support services’ tasks



Andrzej Pogorzelski
Kształcenie w zakresie problematyki bezpieczeństwa ruchu drogowego/ Training in road traffic safety issues



Andrzej Urban
Symulator kierowania pojazdami uprzywilejowanymi podczas działań typowych i ekstremalnych/Simulator for driving emergency vehicles during typical and extreme operations



Marcin Płotek
Bezpieczeństwo w ruchu drogowym w Polsce Ludowej na przykładzie Komendy Wojewódzkiej MO w Olsztynie/Road traffic safety in People’s Republic of Poland — on the example of the Regional Citizens’ Militia Headquarters in Olsztyn



Zakończenie/Conclusion



Bibliografia/References



Notki o autorach/About the authors

Rozdział I. Zagadnienia ogólne

1. Wprowadzenie do rozdziału

2. Możliwości wykorzystania orzeczeń sądów i piśmiennictwa

2.1. Orzecznictwo

2.2. Piśmiennictwo

3. Pominięte treści u.ś.p.b.

3.1. Zakres zastosowania u.ś.p.b.

3.2. Zmiany u.ś.p.b.

4. Uprawnieni do użycia lub wykorzystania broni palnej

5. Podstawowe reguły postępowania

5.1. Regulacja u.ś.p.b.

5.2. Poszczególne reguły

5.3. Przesłanki i zachowania

6. Kompetencje do podjęcia decyzji o użyciu lub wykorzystaniu broni palnej

7. Podsumowanie rozdziału

8. Tabele

Tabela nr I/1. Podstawowe reguły postępowania

Tabela nr I/2. Zestawienie końcowe rozdziału I




Rozdział II. Możliwości użycia lub wykorzystania broni palnej

1. Wprowadzenie do rozdziału

2. Użycie broni palnej

2.1. Artykuł 45 u.ś.p.b.

2.1.1. Treść ustawy

2.1.2. Pominięte odesłania do innych ustaw

2.1.3. Założenia interpretacyjne

2.2. Grupy przypadków użycia broni palnej

2.2.1. Grupa przypadków nr I

2.2.2. Grupa przypadków nr II

2.2.3. Grupa przypadków nr III

2.2.4. Grupa przypadków nr IV

2.2.5. Grupa przypadków nr V

2.2.6. Grupa przypadków nr VI

2.2.7. Grupa przypadków nr VII

2.2.8. Grupa przypadków nr VIII

2.2.9. Grupa przypadków nr IX

2.2.10. Grupa przypadków nr X

2.2.11. Grupa przypadków nr XI

2.2.12. Grupa przypadków nr XII

2.2.13. Grupa przypadków nr XIII

2.2.14. Grupa przypadków nr XIV

2.2.15. Grupa przypadków nr XV

2.2.16. Grupa przypadków nr XVI

2.2.17. Grupa przypadków nr XVII

2.2.18. Grupa przypadków nr XVIII

2.2.19. Grupa przypadków nr XIX

2.2.20. Grupa przypadków nr XX

2.3. Zestawienie przypadków

3. Wykorzystanie broni palnej

3.1. Art. 47 u.ś.p.b.

3.1.1. Treść ustawy

3.1.2. Pominięte odesłanie do u.p.l.

3.2. Działania uprawniające do wykorzystania broni palnej

3.2.1. Uwagi wstępne

3.2.2. Grupa działań nr I

3.2.3. Grupa działań nr II

3.2.4. Grupa działań nr III

3.2.5. Grupa działań nr IV

3.2.6. Grupa działań nr V

3.2.7. Grupa działań nr VI

3.2.8. Grupa działań nr VII

3.3. Zestawienie działań

4. Podsumowanie rozdziału

5. Tabele

Tabela nr II/1. Przypadki użycia broni palnej

Tabela nr II/2. Działania uprawniające do wykorzystania broni palnej

Tabela nr II/3. Możliwości użycia lub wykorzystania broni palnej — zestawienie końcowe




Rozdział III. Warianty postępowania

1. Wprowadzenie do rozdziału

2. Postępowanie uprawnionego

2.1. Postępowanie przed użyciem lub wykorzystaniem broni palnej

2.1.1. Regulacja u.ś.p.b.

2.1.2. Podstawowe postępowanie

2.1.3. Postępowanie w związku z konwojem i doprowadzeniem

2.2. Postępowanie po użyciu lub wykorzystaniu broni palnej

2.2.1. Podstawowe przepisy

2.2.2. Pomoc osobie poszkodowanej

2.2.2.1. Regulacja u.ś.p.b.

2.2.2.2. Zakres podstawowych czynności

2.2.2.3. Odstąpienie od udzielenia pierwszej pomocy

2.2.3. Inne czynności uprawnionego

2.2.3.1. Regulacja u.ś.p.b.

2.2.3.2. Zakres innych czynności

2.2.3.3. Odstąpienie od niektórych czynności

2.2.4. Zestawienie wariantów

3. Postępowanie przełożonego oraz osoby pełniącej służbę dyżurną

3.1. Regulacja u.ś.p.b.

3.2. Zakres czynności

3.3. Zestawienie wariantów

4. Podsumowanie rozdziału

5. Tabele

Tabela nr III/1. Warianty postępowania uprawnionego — zachowania osoby

Tabela nr III/2. Warianty postępowania uprawnionego — konwój i doprowadzenie

Tabela nr III/3. Podsumowanie wariantów postępowania uprawnionych

Tabela nr III/4. Warianty postępowania przełożonego i dyżurnego — pięć kategorii

Tabela nr III/5. Warianty postępowania przełożonego i dyżurnego — cztery kategorie

Tabela nr III/6. Podsumowanie wariantów postępowania przełożonego i dyżurnego

Tabela nr III/7. Warianty postępowania — zestawienie końcowe




Rozdział IV. Dokumentowanie

1. Wprowadzenie do rozdziału

2. Dokumentacja i jej elementy

2.1. Zasady dokumentowania

2.2. Zawartość notatek

2.3. Koncepcja zachowania

3. Możliwości dokumentowania

3.1. Poszczególne warianty

3.2. Zestawienie przesłanek i zachowań

3.3. Zawartość tabel

3.4. Uwagi końcowe

4. Podsumowanie rozdziału

Tabela nr IV/1. Notatki — porównanie

Tabela nr IV/2. Dokumentowanie — numery porządkowe przesłanek i zachowań

Tabela nr IV/3. Dokumentowanie — liczby wariantów

Tabela nr IV/4. Dokumentowanie — zestawienie końcowe

CZĘŚĆ II. POSZCZEGÓLNE FORMACJE




Rozdział V. Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego

1. Wprowadzenie do rozdziału

2. Ustawa o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu

3. Ustawa Prawo lotnicze

4. Tabele

Tabela nr V/1. ABW — przypadki użycia broni palnej

Tabela nr V/2. ABW — działania uprawniające do wykorzystania broni palnej

Tabela nr V/3. ABW — możliwości użycia lub wykorzystania broni palnej

Tabela nr V/4. ABW — ostateczne wartości liczbowe

Tabela nr V/5. ABW — zestawienie końcowe — wykres




Rozdział VI. Agencja Wywiadu

1. Wprowadzenie do rozdziału

2. Ustawa o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu

3. Ustawa Prawo lotnicze

4. Tabele

Tabela nr VI/1. AW — przypadki użycia broni palnej

Tabela nr VI/2. AW — działania uprawniające do wykorzystania broni palnej

Tabela nr VI/3. AW — możliwości użycia lub wykorzystania broni palnej

Tabela nr VI/4. AW — ostateczne wartości liczbowe

Tabela nr VI/5. AW — zestawienie końcowe — wykres




Rozdział VII. Biuro Ochrony Rządu

1. Wprowadzenie do rozdziału

2. Ustawa o Biurze Ochrony Rządu

3. Ustawa Prawo lotnicze

4. Tabele

Tabela nr VII/1. BOR — przypadki użycia broni palnej

Tabela nr VII/2. BOR — działania uprawniające do wykorzystania broni palnej

Tabela nr VII/3. BOR — możliwości użycia lub wykorzystania broni palnej

Tabela nr VII/4. BOR — ostateczne wartości liczbowe

Tabela nr VII/5. BOR — zestawienie końcowe — wykres




Rozdział VIII. Służba Ochrony Państwa

1. Wprowadzenie do rozdziału

2. Ustawa o Służbie Ochrony Państwa

3. Ustawa o Straży Marszałkowskiej

4. Ustawa Prawo lotnicze

5. Tabele

Tabela nr VIII/1. SOP — przypadki użycia broni palnej

Tabela nr VIII/2. SOP — działania uprawniające do wykorzystania broni palnej

Tabela nr VIII/3. SOP — możliwości użycia lub wykorzystania broni palnej

Tabela nr VIII/4. SOP — ostateczne wartości liczbowe

Tabela nr VIII/5. SOP — zestawienie końcowe — wykres




Rozdział IX. Służba Celno-Skarbowa

1. Wprowadzenie do rozdziału

2. Ustawa o Krajowej Administracji Skarbowej

3. Ustawa Prawo lotnicze

4. Tabele

Tabela nr IX/1. SCS — przypadki użycia broni palnej — lex generalis

Tabela nr IX/2. SCS — działania uprawniające do wykorzystania broni palnej

Tabela nr IX/3. SCS — przypadki użycia broni palnej — lex specialis

Tabela nr IX/4. SCS — możliwości użycia lub wykorzystania broni palnej

Tabela nr IX/5. SCS — ostateczne wartości liczbowe

Tabela nr IX/6. SCS — zestawienie końcowe — wykres




Rozdział X. Służba Celna

1. Wprowadzenie do rozdziału

2. Ustawa o Służbie Celnej

3. Ustawa Prawo lotnicze

4. Tabele

Tabela nr X/1. SC — przypadki użycia broni palnej

Tabela nr X/2. SC — działania uprawniające do wykorzystania broni palnej

Tabela nr X/3. SC — możliwości użycia lub wykorzystania broni palnej

Tabela nr X/4. SC — ostateczne wartości liczbowe

Tabela nr X/5. SC — zestawienie końcowe — wykres




Rozdział XI. Centralne Biuro Antykorupcyjne

1. Wprowadzenie do rozdziału

2. Ustawa o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym

3. Ustawa Prawo lotnicze

4. Tabele

Tabela nr XI/1. CBA — przypadki użycia broni palnej

Tabela nr XI/2. CBA — działania uprawniające do wykorzystania broni palnej

Tabela nr XI/3. CBA — możliwości użycia lub wykorzystania broni palnej

Tabela nr XI/4. CBA — ostateczne wartości liczbowe

Tabela nr XI/5. CBA — zestawienie końcowe — wykres




Rozdział XII. Kontrola skarbowa

1. Wprowadzenie do rozdziału

2. Ustawa o kontroli skarbowej

3. Tabele

Tabela nr XII/1. KS — przypadki użycia broni palnej

Tabela nr XII/2. KS — działania uprawniające do wykorzystania broni palnej

Tabela nr XII/3. KS — możliwości użycia lub wykorzystania broni palnej

Tabela nr XII/4. KS — ostateczne wartości liczbowe

Tabela nr XII/5. KS — zestawienie końcowe — wykres




Rozdział XIII. Państwowa Straż Łowiecka

1. Wprowadzenie do rozdziału

2. Ustawa Prawo łowieckie

3. Tabele

Tabela nr XIII/1. PSŁ — przypadki użycia broni palnej

Tabela nr XIII/2. PSŁ — działania uprawniające do wykorzystania broni palnej

Tabela nr XIII/3. PSŁ — możliwości użycia lub wykorzystania broni palnej

Tabela nr XIII/4. PSŁ — ostateczne wartości liczbowe

Tabela nr XIII/5. PSŁ — zestawienie końcowe — wykres




Rozdział XIV. Państwowa Straż Rybacka

1. Wprowadzenie do rozdziału

2. Ustawa o rybactwie śródlądowym

3. Tabele

Tabela nr XIV/1. PSR — przypadki użycia broni palnej

Tabela nr XIV/2. PSR — działania uprawniające do wykorzystania broni palnej

Tabela nr XIV/3. PSR — możliwości użycia lub wykorzystania broni palnej

Tabela nr XIV/4. PSR — ostateczne wartości liczbowe

Tabela nr XIV/5. PSR — zestawienie końcowe — wykres




Rozdział XV. Policja

1. Wprowadzenie do rozdziału

2. Ustawa o Policji

3. Ustawa o Służbie Ochrony Państwa

4. Ustawa o Straży Marszałkowskiej

5. Ustawa Prawo lotnicze

6. Ustawa o stanie wyjątkowym

6.1. Podstawowe informacje

6.2. Podstawowe reguły postępowania

6.3. Przesłanki warunkujące użycie lub wykorzystanie broni palnej

6.4. Postępowanie dowódcy

6.5. Postępowanie przełożonego i dyżurnego

6.6. Podsumowanie

7. Tabele

Tabela nr XV/1. Policja — przypadki użycia broni palnej

Tabela nr XV/2. Policja — działania uprawniające do wykorzystania broni palnej

Tabela nr XV/3. Policja — możliwości użycia lub wykorzystania broni palnej

Tabela nr XV/4. Policja — przesłanki stosowania broni palnej przez pododdział zwarty

Tabela nr XV/5. Policja — postępowanie dowódcy pododdziału zwartego

Tabela nr XV/6. Policja — postępowanie przełożonego i dyżurnego — pododdział zwarty

Tabela nr XV/7. Policja — podsumowanie pododdziału zwartego

Tabela nr XV/8. Policja — ostateczne wartości liczbowe

Tabela nr XV/9. Policja — zestawienie końcowe — wykres




Rozdział XVI. Służba Kontrwywiadu Wojskowego

1. Wprowadzenie do rozdziału

2. Ustawa o Służbie Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służbie Wywiadu Wojskowego

3. Ustawa Prawo lotnicze

4. Tabele

Tabela nr XVI/1. SKW — przypadki użycia broni palnej

Tabela nr XVI/2. SKW — działania uprawniające do wykorzystania broni palnej

Tabela nr XVI/3. SKW — możliwości użycia lub wykorzystania broni palnej

Tabela nr XVI/4. SKW — ostateczne wartości liczbowe

Tabela nr XVI/5. SKW — zestawienie końcowe — wykres




Rozdział XVII. Służba Więzienna

1. Wprowadzenie do rozdziału

2. Ustawa z o Służbie Więziennej

2.1. Uprawnienia Służby Więziennej

2.2. Uprawnienia Inspektoratu Wewnętrznego Służby Więziennej

3. Tabele

Tabela nr XVII/1. SW — przypadki użycia broni palnej

Tabela nr XVII/2. SW — działania uprawniające do wykorzystania broni palnej

Tabela nr XVII/3. SW — możliwości użycia lub wykorzystania broni palnej

Tabela nr XVII/4. IWSW — przypadki użycia broni palnej

Tabela nr XVII/5. IWSW — działania uprawniające do wykorzystania broni palnej

Tabela nr XVII/6. IWSW — możliwości użycia lub wykorzystania broni palnej

Tabela nr XVII/7. SW oraz IWSW — ostateczne wartości liczbowe

Tabela nr XVII/8. SW oraz IWSW — zestawienie końcowe — wykres




Rozdział XVIII. Służba Wywiadu Wojskowego

1. Wprowadzenie do rozdziału

2. Ustawa o Służbie Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służbie Wywiadu Wojskowego

3. Ustawa Prawo lotnicze

4. Tabele

Tabela nr XVIII/1. SWW — przypadki użycia broni palnej

Tabela nr XVIII/2. SWW — działania uprawniające do wykorzystania broni palnej

Tabela nr XVIII/3. SWW — możliwości użycia lub wykorzystania broni palnej

Tabela nr XVIII/4. SWW — ostateczne wartości liczbowe

Tabela nr XVIII/5. SWW — zestawienie końcowe — wykres




Rozdział XIX. Straż miejska i gminna

1. Wprowadzenie do rozdziału

2. Ustawa o strażach gminnych

3. Tabele

Tabela nr XIX/1. SMG — przypadki użycia broni palnej

Tabela nr XIX/2. SMG — działania uprawniające do wykorzystania broni palnej

Tabela nr XIX/3. SMG — możliwości użycia lub wykorzystania broni palnej

Tabela nr XIX/4. SMG — ostateczne wartości liczbowe

Tabela nr XIX/5. SMG — zestawienie końcowe — wykres




Rozdział XX. Straż Graniczna

1. Wprowadzenie do rozdziału

2. Ustawa o Straży Granicznej

3. Ustawa o Policji

4. Ustawa o Służbie Ochrony Państwa

5. Ustawa Prawo lotnicze

6. Tabele

Tabela nr XX/1. SG — przypadki użycia broni palnej

Tabela nr XX/2. SG — działania uprawniające do wykorzystania broni palnej

Tabela nr XX/3. SG — możliwości użycia lub wykorzystania broni palnej

Tabela nr XX/4. SG — ostateczne wartości liczbowe

Tabela nr XX/5. SG — zestawienie końcowe — wykres




Rozdział XXI. Straż Leśna

1. Wprowadzenie do rozdziału

2. Ustawa o lasach

3. Tabele

Tabela nr XXI/1. SL — przypadki użycia broni palnej

Tabela nr XXI/2. SL — działania uprawniające do wykorzystania broni palnej

Tabela nr XXI/3. SL — możliwości użycia lub wykorzystania broni palnej

Tabela nr XXI/4. SL — ostateczne wartości liczbowe

Tabela nr XXI/5. SL — zestawienie końcowe — wykres




Rozdział XXII. Straż Marszałkowska

1. Wprowadzenie do rozdziału

2. Ustawa o Biurze Ochrony Rządu, ustawa o Służbie Ochrony Państwa, ustawa o Straży Marszałkowskiej

3. Tabele

Tabela nr XXII/1. SMA — przypadki użycia broni palnej

Tabela nr XXII/2. SMA — działania uprawniające do wykorzystania broni palnej

Tabela nr XXII/3. SMA — możliwości użycia lub wykorzystania broni palnej

Tabela nr XXII/4. SMA — ostateczne wartości liczbowe

Tabela nr XXII/5. SMA — zestawienie końcowe — wykres




Rozdział XXIII. Straż Ochrony Kolei

1. Wprowadzenie do rozdziału

2. Ustawa o transporcie kolejowym

3. Tabele

Tabela nr XXIII/1. SOK — przypadki użycia broni palnej

Tabela nr XXIII/2. SOK — działania uprawniające do wykorzystania broni palnej

Tabela nr XXIII/3. SOK — możliwości użycia lub wykorzystania broni palnej

Tabela nr XXIII/4. SOK — ostateczne wartości liczbowe

Tabela nr XXIII/5. SOK — zestawienie końcowe — wykres




Rozdział XXIV. Straż Parku

1. Wprowadzenie do rozdziału

2. Ustawa o ochronie przyrody

3. Tabele

Tabela nr XXIV/1. SP — przypadki użycia broni palnej

Tabela nr XXIV/2. SP — działania uprawniające do wykorzystania broni palnej

Tabela nr XXIV/3. SP — możliwości użycia lub wykorzystania broni palnej

Tabela nr XXIV/4. SP — ostateczne wartości liczbowe

Tabela nr XXIV/5. SP — zestawienie końcowe — wykres




Rozdział XXV. Żandarmeria Wojskowa

1. Wprowadzenie do rozdziału

2. Ustawa o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych

3. Ustawa o Policji

4. Ustawa o Służbie Ochrony Państwa

5. Ustawa o Straży Granicznej

6. Ustawa Prawo lotnicze

6. Tabele

Tabela nr XXV/1. ŻW — przypadki użycia broni palnej

Tabela nr XXV/2. ŻW — działania uprawniające do wykorzystania broni palnej

Tabela nr XXV/3. ŻW — możliwości użycia lub wykorzystania broni palnej

Tabela nr XXV/4. ŻW — ostateczne wartości liczbowe

Tabela nr XXV/5. ŻW — zestawienie końcowe — wykres




Rozdział XXVI. Wojskowe organy porządkowe

1. Wprowadzenie do rozdziału

2. Ustawa o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych

3. Tabele

Tabela nr XXVI/1. WOP — przypadki użycia broni palnej

Tabela nr XXVI/2. WOP — działania uprawniające do wykorzystania broni palnej

Tabela nr XXVI/3. WOP — możliwości użycia lub wykorzystania broni palnej

Tabela nr XXVI/4. WOP — ostateczne wartości liczbowe

Tabela nr XXVI/5. WOP — zestawienie końcowe — wykres




Rozdział XXVII. Ochrona osób i mienia

1. Wprowadzenie do rozdziału

2. Ustawa o ochronie osób i mienia

3. Tabele

Tabela nr XXVII/1. OOM — przypadki użycia broni palnej

Tabela nr XXVII/2. OOM — działania uprawniające do wykorzystania broni palnej

Tabela nr XXVII/3. OOM — możliwości użycia lub wykorzystania broni palnej

Tabela nr XXVII/4. OOM — ostateczne wartości liczbowe

Tabela nr XXVII/5. OOM — zestawienie końcowe — wykres




Rozdział XXVIII. Inspekcja Transportu Drogowego

1. Wprowadzenie do rozdziału

2. Ustawa o transporcie drogowym

3. Tabele

Tabela nr XXVIII/1. ITD — przypadki użycia broni palnej

Tabela nr XXVIII/2. ITD — działania uprawniające do wykorzystania broni palnej

Tabela nr XXVIII/3. ITD — możliwości użycia lub wykorzystania broni palnej

Tabela nr XXVIII/4. ITD — ostateczne wartości liczbowe

Tabela nr XXVIII/5. ITD — zestawienie końcowe — wykres




Rozdział XXIX. Siły Zbrojne

1. Wprowadzenie do rozdziału

2. Ustawa o Policji

3. Ustawa o Straży Granicznej

4. Ustawa o stanie wyjątkowym

4.1. Podstawowe informacje

4.2. Przesłanki warunkujące użycie lub wykorzystanie broni palnej

4.3. Postępowanie dowódcy

4.4. Postępowanie przełożonego i dyżurnego

4.5. Podsumowanie

5. Tabele

Tabela nr XXIX/1. SZ — przesłanki stosowania broni palnej przez OlP zwarty

Tabela nr XXIX/2. SZ — postępowanie dowódcy OlP zwartego

Tabela nr XXIX/3. SZ — postępowanie przełożonego i dyżurnego — OlP zwarty

Tabela nr XXIX/4. SZ — podsumowanie OlP zwartego

Tabela nr XXIX/5. SZ — ostateczne wartości liczbowe

Tabela nr XXIX/6. SZ — zestawienie końcowe — wykres




Rozdział XXX. Osoby zmobilizowane

1. Wprowadzenie do rozdziału

2. Ustawa o Policji

3. Tabele

Tabela nr XXX/1. OZ — ostateczne wartości liczbowe

Tabela nr XXX/2. OZ — zestawienie końcowe — wykres




Rozdział XXXI. Biuro Nadzoru Wewnętrznego

1. Wprowadzenie do rozdziału

2. Ustawa o szczególnych formach sprawowania nadzoru przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych

3. Tabele

Tabela nr XXXI/1. BNW — przypadki użycia broni palnej

Tabela nr XXXI/2. BNW — działania uprawniające do wykorzystania broni palnej

Tabela nr XXXI/3. BNW — możliwości użycia lub wykorzystania broni palnej

Tabela nr XXXI/4. BNW — ostateczne wartości liczbowe

Tabela nr XXXI/5. BNW — zestawienie końcowe — wykres




Rozdział XXXII. Wojska obce

1. Wprowadzenie do rozdziału

2. Postanowienia prezydenta RP

3. Tabele

Tabela nr XXXII/1. WO — przypadki użycia broni palnej

Tabela nr XXXII/2. WO — działania uprawniające do wykorzystania broni palnej

Tabela nr XXXII/3. WO — możliwości użycia lub wykorzystania broni palnej

Tabela nr XXXII/4. WO — ostateczne wartości liczbowe

Tabela nr XXXII/5. WO — zestawienie końcowe — wykres




Rozdział XXXIII. Zagraniczni funkcjonariusze

1. Wprowadzenie do rozdziału

2. Ustawa o udziale zagranicznych funkcjonariuszy we wspólnych operacjach lub wspólnych działaniach ratowniczych na terytorium RP

3. Tabele

Tabela nr XXXIII/1. ZF — przypadki użycia broni palnej

Tabela nr XXXIII/2. ZF — ostateczne wartości liczbowe

Tabela nr XXXIII/3. ZF — zestawienie końcowe — wykres

Zakończenie

Tabela nr XXXIV/1. Zestawienie części I — liczby

Tabela nr XXXIV/2. Zestawienie części I — wykres

Tabela nr XXXIV/3. Zestawienie końcowe — liczby

Tabela nr XXXIV/4. Zestawienie końcowe — wykres

Tabela nr XXXIV/5. Zestawienie końcowe — porównania ogólne

Tabela nr XXXIV/6. Zestawienie końcowe — porównania szczegółowe

Ochrona tajemnic (informacji niejawnych) ma bogatą tradycję i korzeniami sięga zarania dziejów ludzkości. Potrzeba zachowania określonych tajemnic ściśle związana była i jest obecnie z szerokim zakresem działalności państwa na polu politycznym, militarnym, gospodarczym oraz naukowym. Istotnym elementem polityki państwowej od dawna było, z jednej strony, utrzymanie w tajemnicy pewnych wiadomości, mogących mieć wpływ na obronność albo bezpieczeństwo, z drugiej natomiast, dążenie do pozyskania istotnych informacji o działalności innych państw, często tych, które są lub mogą być potencjalnym przeciwnikiem w konflikcie zbrojnym. (Fragment Wstępu)

Stosunki polsko-niemieckie mają długą i trudną historię. W relacjach sąsiadów wyróżnić można okresy pełne konfliktów i braku wzajemnego zaufania, jak również etapy, w których dążono do pojednania, zrozumienia i współpracy. Ważny rozdział w stosunkach polsko-niemieckich rozpoczął się po 1989 r., co było związane z przemianami zachodzącymi w krajach Europy Środkowej i Wschodniej. Pod wpływem transformacji
systemowej w państwach po obu stronach Odry doszło do zmian politycznych i społecznych, które przyczyniły się do nowego podejścia do spraw międzynarodowych.
Na początku lat dziewięćdziesiątych XX w. Rzeczpospolita Polska i Republika Federalna Niemiec podpisały traktat o potwierdzeniu istniejącej
między nimi granicy (14 listopada 1990 r.) oraz traktat o dobrym sąsiedztwie i przyjaznej współpracy (17 czerwca 1991 r.). Umowy stworzyły podstawę prawną dla stosunków polsko-niemieckich po 1989 r. i zapewniły solidny fundament dla rozwoju dwustronnej współpracy. Traktaty ustanowiły ramy dla przyszłego kształtowania stosunków bilateralnych oraz wytyczyły
kierunki pożądanych działań, które w kolejnych latach realizowane były na wielu płaszczyznach, w tym również w zakresie bezpieczeństwa. Celem publikacji jest przedstawienie przykładowych interakcji polsko-
-niemieckich zachodzących w obszarze szeroko pojętego bezpieczeństwa. Jest to problematyka obszerna i wielowymiarowa, lecz mimo to podjęto próbę uchwycenia jej charakteru. W opracowaniu przez pojęcie „interakcje polsko-niemieckie” najogólniej rozumie się wzajemne oddziaływanie na siebie społeczeństw i różnych podmiotów po obu stronach Odry. W ramach
tego procesu obserwuje się inicjowanie i realizowanie przez sąsiadów wspólnych, ponadnarodowych przedsięwzięć, jak również rozwój długofalowej
współpracy między państwami. W publikacji skupiono się na obszarze bezpieczeństwa, ale w jego bardzo szerokim ujęciu. Bezpieczeństwo jest bowiem podstawową potrzebą i wartością człowieka, a zarazem przenika różne sfery życia społecznego. Jego zapewnienie jest również podstawą do (i czasem przyczyną) rozwijania współpracy międzynarodowej. Do powstania niniejszego opracowania przyczynili się autorzy, którzy problematyką polsko-niemiecką zajmują się w badaniach naukowych, jak też ci, którzy na co dzień stykają się z nią w swojej pracy zawodowej. Istotny wkład w powstanie opracowania mieli także autorzy, którzy w przedmiotowym zakresie realizują zadanie badawcze w Wyższej Szkole Policji w Szczytnie. Dzięki temu powstało interdyscyplinarne opracowanie, które może stanowić asumpt do rozważań na temat działań podejmowanych przez Polskę i Niemcy w obszarze szeroko pojętego bezpieczeństwa.

Tomasz Łachacz