ebook
- 12%
30 lat Ligi Mistrzów Tom 2
Leszek Orłowski
Leszek Orłowski z sentymentem wraca do przeszłości i sprawia, że legendarne boje znów toczą się na naszych oczach. Znany dziennikarz i ceniony autor zagląda za kulisy największej futbolowej sceny globu, by odmalować zmagania, które toczyły się nie tylko na murawie, ale i w gabinetach trenerów oraz prezesów.
Daj się porwać wartkiej opowieści o kultowych piłkarzach, wybitnych szkoleniowcach, a nade wszystko – o wielkich drużynach, które na trwałe zapisały się w pamięci kibiców: niesamowitej Barcelonie Pepa Guardioli, prowadzonym przez José Mourinho Interze, wspaniałym Bayernie Juppa Heynckesa czy wreszcie klubie największym z największych, czyli Realu Madryt.
Sezony 2007/08–2021/22 to także opowieść o polskich piłkarzach, którzy rozdawali karty w wielu meczach Ligi Mistrzów. Cztery gole Roberta Lewandowskiego strzelone Realowi, świetne występy Łukasza Piszczka i Jakuba Błaszczykowskiego w barwach Borussii Dortmund, efektowne parady Artura Boruca czy Wojciecha Szczęsnego. Ta książka to nie encyklopedia, lecz pełna zwrotów akcji historia, w której nie brak emocji, dramatów i łez szczęścia.
Ten produkt nie ma jeszcze opinii
Twoja opinia
aby wystawić opinię.
- Wysyłka na email (tylko dla produktów cyfrowych) 0.00 zł brutto
Oto druga część opowieści o najbardziej prestiżowych rozgrywkach piłkarskich na świecie.
Leszek Orłowski z sentymentem wraca do przeszłości i sprawia, że legendarne boje znów toczą się na naszych oczach. Znany dziennikarz i ceniony autor zagląda za kulisy największej futbolowej sceny globu, by odmalować zmagania, które toczyły się nie tylko na murawie, ale i w gabinetach trenerów oraz prezesów.
Daj się porwać wartkiej opowieści o kultowych piłkarzach, wybitnych szkoleniowcach, a nade wszystko – o wielkich drużynach, które na trwałe zapisały się w pamięci kibiców: niesamowitej Barcelonie Pepa Guardioli, prowadzonym przez José Mourinho Interze, wspaniałym Bayernie Juppa Heynckesa czy wreszcie klubie największym z największych, czyli Realu Madryt.
Sezony 2007/08–2021/22 to także opowieść o polskich piłkarzach, którzy rozdawali karty w wielu meczach Ligi Mistrzów. Cztery gole Roberta Lewandowskiego strzelone Realowi, świetne występy Łukasza Piszczka i Jakuba Błaszczykowskiego w barwach Borussii Dortmund, efektowne parady Artura Boruca czy Wojciecha Szczęsnego. Ta książka to nie encyklopedia, lecz pełna zwrotów akcji historia, w której nie brak emocji, dramatów i łez szczęścia.
- Tytuł
- 30 lat Ligi Mistrzów Tom 2
- Autor
- Leszek Orłowski
- Język
- polski
- Wydawnictwo
- Sine Qua Non
- ISBN
- 978-83-8210-942-9
- Rok wydania
- 2023 Kraków
- Wydanie
- 1
- Liczba stron
- 488
- Format
- epub
- Format pliku
- ebook
Produkty podobne
Bieganie - Warszawa - Orlen Warsaw Marathon
14 kwietnia 2019 roku odbyła się siódma edycja biegu Orlen Warsaw Martahon, w której miałem przyjemność wziąć udział. Niniejsze wydanie „Biegania” jest poświęcone nie tylko wiosennemu maratonowi w Warszawie, ale także problemowi zanieczyszczonego powietrza w naszym kraju, pandemii koronawirusa jak również udanej, na szczęście próbie powrotu do formy po okresie lockdownu w Polsce.
Najniższa cena z 30 dni przed obniżką: 10.00 zł
Grant Hill Gra Autobiografia
Detroit Pistons, wyzwanie rzucone Jordanowi i tragiczna kontuzja. Wspomnienia legendy NBA lat 90. Zawsze miał talent. W ciągu czterech lat spędzonych na Uniwersytecie Duke poprowadził drużynę do pierwszego w historii uczelni mistrzostwa NCAA, obrony tytułu i wicemistrzostwa. Gdy dołączył do Detroit Pistons, stał się jednym z najlepszych graczy w NBA. Był pierwszym zawodnikiem, który rzucił wyzwanie Michaelowi Jordanowi nie tylko jako najlepiej zarabiającemu koszykarzowi w lidze, ale i jako marce. Odrzucił ofertę Nike na rzecz tej złożonej przez Filę, a niedługo później Method Man i Tupac Shakur nosili jego buty.
W książce Grant Hill szczerze pisze o kruchości sportowej kariery i izolacji spowodowanej rosnącą sławą. Rodzice, przyjaciele, a także miłość jego życia – piosenkarka Tamia – sprawili, że woda sodowa nigdy nie uderzyła mu do głowy. Żona i dwie córki były dla niego opoką, gdy brutalna i tajemnicza kontuzja zagroziła jego karierze, co dodatkowo zbiegło się w czasie z poważnymi problemami zdrowotnymi Tamii. To szczera, wnikliwa i pełna błyskotliwych refleksji autobiografia, w której Hill relacjonuje również najważniejsze wydarzenia, które miały miejsce po zakończeniu przez niego kariery, między innymi przyjęcie do Galerii Sław czy pracę w roli współwłaściciela Atlanta Hawks oraz dyrektora reprezentacji USA. W najtrudniejszych momentach Hill szukał u innych inspirujących opowieści o pokonywaniu przeszkód. Teraz, dzięki tej książce, odwdzięczył się tym samym.
Inspirująca i momentami dość trudna historia gracza, który wchodził do NBA z łatką „drugiego MJ-a”. Błogosławieństwo okazało się klątwą, a fenomenalny początek kariery – pasmem kontuzji i niekończącą się walką o odnalezienie siebie na nowo. Łukasz Szwonder, KeepTheBeat
Miałem przyjemność przeprowadzić z Grantem Hillem wywiad podczas mistrzostw świata w Manili. Gdybym wtedy znał tę książkę, to właściwie nie miałbym o co pytać. Historia Hilla ma zarówno piękną część, gdy ten miał przejąć od Michaela Jordana status twarzy NBA, jak i tragiczną, naznaczoną operacjami stopy, które załamały mu karierę. Dzięki tej książce poznajemy perspektywę głównego bohatera tych wydarzeń. Jest ciekawie! Karol Śliwa, strona Karol Mówi
Jedna z najbardziej wyczekiwanych biografii gwiazd NBA lat 90. Losy pierwszego „następnego Michaela Jordana”, opisane z perspektywy samego bohatera, wyjaśniają wszystkie „czy” i „dlaczego” w jego karierze i życiu. Gra odkrywa też inny, nieznany dotąd talent Granta Hilla – lekkie pióro, intrygujące i nakłaniające do przeczytania całej książki jednym tchem. Michał Górny, Podcast Specjalny/Świat Koszykówki
Miał być następcą Michaela Jordana i legendą NBA, ale jego karierę pokrzyżowały kontuzje. Grant Hill, skromny chłopak z dobrego domu i wybitny koszykarz, opowiada o dniach chwały, ale też o najtrudniejszych momentach w życiu, dając mnóstwo inspiracji. Krzysztof Sendecki, Podcast Probasket
Grant Hill to człowiek wielu talentów. W latach 90. stał się jedną z największych gwiazd NBA, a miliony fanów basketu chciały pić sprite’a i robić wsady tak jak on. Jego autobiografia to historia o niestrudzonym wojowniku, który osiągnął wieczną chwałę. Marcin Mendelski, Nieobiektywny kibic
Najniższa cena z 30 dni przed obniżką: 42.00 zł
Istota i wartości zespołowych gier sportowych
Próby stworzenia teorii zespołowych gier sportowych obserwuje się w Polsce od wielu lat. Gry sportowe stanowią przedmiot badań teorii sportu, która zajmuje się „uogólnianiem doświadczeń praktycznych, formułowaniem praw rządzących tymi zjawiskami, kierowaniem praktyką sportową oraz wyznaczaniem kierunków rozwoju sportu”2. Do sfery tej zalicza się więc teorię treningu, selekcji, odnowy biologicznej i psychologicznej, psychicznego przygotowania zawodników, szkolenie sportowe dzieci i młodzieży.
Teoria sportu utożsamiana jest też z teorią szkolenia sportowego. Konstruuje modele szkolenia sportowego, pozwalające na prognozowanie wyników w poszczególnych dyscyplinach sportu, przebieg indywidualnych karier oraz określenie możliwie najlepszych warunków do osiągnięcia mistrzostwa sportowego
Najniższa cena z 30 dni przed obniżką: 11.00 zł
Jak zacząć biegać Poradnik dla początkujących
Jeśli chcesz zacząć biegać, ale boisz się kontuzji lub nie wiesz, jak zaplanować swój trening, ten poradnik jest dla Ciebie.
Zawiera on porady z dziedziny fizjoterapii, treningu biegowego, dietetyki, dzięki którym unikniesz kontuzji i rozpoczniesz swoją przygodę z bieganiem. Ale też obala powszechne mity jak np. rozgrzewka przed bieganiem.
Dowiesz się m.in. jak dobrać buty biegowe, jak poprawnie oddychać podczas biegu i jak zaplanować swój trening, jak dobrze biegać interwały.
Dlaczego Poradnik Jak Zacząć Biegać To Must-Have?
1.Wiedza z dwóch światów - Fizjoterapii i Biegania. Wyprzedź kontuzję, zanim ona zmiecie Cię z nóg. Łączymy najlepsze praktyki, by pomóc Ci cieszyć się bieganiem bez obaw o kontuzje.
2. Mity dotyczące biegania? Z nami nigdy więcej!
Zapomnij o mitach. Rozwiejemy wszystkie Twoje wątpliwości dotyczące tego jak zacząć biegać. Dostarczamy rzetelnej wiedzy na temat biegania, eliminując przy tym błędy, które często zniechęcają do rozpoczęcia biegowej przygody.
3. Buty, Oddychanie, Interwały, Rozciąganie:
Dowiedz się jak dobrać buty biegowe, jak oddychać podczas biegu, jak biegać interwały i czy w ogóle. Poznaj techniki rozciągania i dlaczego nie robić tego przed bieganiem. A wszystko w łatwy i prosty sposób - by stało się Twoją rutyną na lata.
4. Doświadczenie, wiedza i praktyka:
Trener Matner - biega już 19 lat bez kontuzji, a Anita Matner wie czego biegaczki potrzebują najbardziej.
Kto najbardziej skorzysta z poradnika Jak Zacząć Biegać?
- osoby, które chcą zacząć biegać skutecznie i bez bólu
- osoby, które nie lubią biegać
- osoby, które błędnie myślą, że trzeba biegać dużo i szybko
- początkujący biegacze
- biegacze i triathloniści, którzy ciągle mają kontuzje
- biegacze i triathloniści, którzy chcą biegać szybciej
Najniższa cena z 30 dni przed obniżką: 30.00 zł
Klasowe uwarunkowania sportu i rekreacji ruchowej z perspektywy teorii Pierre’a Bourdieu
Książka ta poświęcona jest problematyce nierówności społecznych i ich ekspresji w dziedzinie kultury określanej mianem kultury fizycznej. Proponuję w niej – nowe w naukach o kulturze fizycznej w Polsce, choć na świecie obecne od wielu lat – spojrzenie na społeczne zróżnicowanie socjalizacji do sportu, uczestnictwa w sporcie i rekreacji ruchowej oraz konsumpcji sportowej (jako form uczestnictwa w kulturze) z perspektywy klasowej teorii społecznej francuskiego socjologa Pierre’a Bourdieu. Badania empiryczne i analizy teoretyczne przeprowadzone w ramach projektu badawczego, którego efektem jest niniejsza publikacja, stanowiły więc próbę testowania teorii Bourdieu w dziedzinie sportu i rekreacji ruchowej we współczesnym społeczeństwie polskim oraz sprawdzenia wyróżniającego (w terminologii Bourdieu – dystynktywnego) potencjału tych praktyk społecznych. Tego typu badania nie były dotychczas w Polsce realizowane na szerszą skalę ani w naukach o kulturze fizycznej, ani w obrębie socjologii, która nadal w niewielkim stopniu jest zainteresowana problematyką sportu i rekreacji ruchowej. W latach poprzedzających przemianę ustrojową z roku 1989 w polskich zorientowanych społecznie naukach o kulturze fizycznej kategoria klasy społecznej była silnie eksploatowana z perspektywy marksistowskiej. W latach późniejszych spowodowało to ideową negację tej kategorii analitycznej i czasowe odwrócenie się od niej badaczy. Efektem dominacji jednego paradygmatu klasowego oraz późniejszego ogólnego odwrotu od tej kategorii analitycznej było między innymi swoiste przeoczenie klasowej koncepcji teoretycznej Bourdieu rozwijanej przez niego w latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku. Tymczasem na świecie była ona i jest chętnie (choć nie bezkrytycznie) wykorzystywana w społecznych badaniach sportu, rekreacji ruchowej i wychowania fizycznego. W tej pracy unikam przywoływania zideologizowanych marksistowskich pojęć sportu robotniczego i masowego, obecnych w naukach o kulturze fizycznej w okresie PRL-u, mając oczywiście świadomość ich historycznego miejsca w dorobku tej dyscypliny naukowej, przede wszystkim po to, aby nie wikłać teorii Bourdieu w dyskurs ideologiczny, a jednocześnie umożliwić jak najświeższe spojrzenie na jego koncepcję klasowego zróżnicowania społecznego. Współcześnie kategoria klasy społecznej jest nadal obecna w naukach o kulturze fizycznej i poza nimi, choć zmieniają się sposoby jej interpretowania, o czym piszę szerzej w rozdziale 1.7. Problematyka klasowa pojawia się także w większości współczesnych książek i podręczników socjologii sportu i kultury fizycznej. Jednym z głównych zagadnień analizowanych w tej pracy jest proces rodzinnej transmisji kultury fizycznej i przekazu kapitału kulturowego (w formie kapitału kultury fizycznej – czyli między innymi gustów dotyczących sportu i rekreacji ruchowej w zakresie uczestnictwa i konsumpcji sportowej) przez rodziców dzieciom oraz klasowych uwarunkowań tych procesów. Problem ten wiąże się ściśle z moimi dotychczasowymi zainteresowaniami badawczymi, czyli między innymi problematyką socjalizacji do sportu i kultury fizycznej rodziny. W badaniach empirycznych skupiłem się na sporcie i rekreacji ruchowej. Nie wkraczałem w istotną i także poruszaną w pracach Bourdieu problematykę ciała, cielesności czy dbałości o higienę i urodę, które również zajmują ważne miejsce w naukach o kulturze fizycznej. Była to świadoma decyzja związana z założeniem teoretycznym i metodologicznym ograniczenia liczby praktyk kulturowych na rzecz ich bardziej szczegółowej analizy. W badaniach skupiłem się więc na poszukiwaniu sposobów rozumienia i sensu nadawanego przez respondentów praktykom sportowo-rekreacyjnym poprzez jakościowe wywiady pogłębione, a także – przy zachowaniu zakresu problematyki – na rozszerzeniu zakresu wnioskowania poprzez przeprowadzenie reprezentatywnych badań ogólnopolskich. Chciałem dowiedzieć się, czy we współczesnym społeczeństwie polskim dostrzega się znaczenie sportu i rekreacji ruchowej jako potencjalnego lub realnego wskaźnika statusu społecznego i pozycji społecznej oraz czy polscy rodzice w swoich decyzjach i działaniach związanych z własną aktywnością sportowo-rekreacyjną, a także z aktywnością sportowo-rekreacyjną swoich dzieci uwzględniają statusowy charakter takich aktywności. Chciałem również sprawdzić, czy sport oraz rekreacja ruchowa są w Polsce areną lub – według terminologii Bourdieu – polem rywalizacji o społeczne uznanie i wyróżnienie, w jaki sposób rodzice dokonują wyboru zajęć sportowych dla dzieci, jak postrzegają społeczny prestiż uprawianej przez dzieci dyscypliny, jaki jest według nich sens własnej i ich dzieci aktywności sportowo-rekreacyjnej, a także czy analiza postaw i zachowań rodziców i ich dzieci wobec sportu pozwala wnioskować o swoistej reprodukcji kultury fizycznej pomiędzy pokoleniami, czy można dostrzec jej klasowy charakter. W mojej pracy potraktowałem więc sport i rekreację ruchową jako element kapitału kulturowego, w który rodzice wyposażają swoje dzieci, sytuując je – świadomie lub nie – w przestrzeni społecznej, w której tradycyjne granice podziałów klasowych, opartych wyłącznie na różnicach ekonomicznych, ulegają stopniowemu rozmywaniu. Społeczeństwo polskie nie jest z pewnością społeczeństwem ponowoczesnym, w stosunku do którego moglibyśmy przyjąć założenie o całkowitym zaniku struktury klasowej. Jak zauważają na przykład Słomczyński i Janicka (2005, s. 163, 182) w tekście dotyczącym pękniętej struktury społeczeństwa polskiego okresu transformacji ustrojowej: „Gdy analizujemy podstawowe wymiary stratyfikacji społecznej – formalne wykształcenie, pozycję zawodową i zarobki – okazuje się, że różnice klasowe są znaczne i nie usprawiedliwiają retoryki antyklasowej”. Choć trzeba jednocześnie zauważyć, że − w przeciwieństwie do wielu krajów Europy Zachodniej i Stanów Zjednoczonych − w Polsce, w wyniku silnego naruszenia tradycyjnej struktury społecznej w okresie II wojny światowej oraz w PRL-u, struktura klasowa społeczeństwa uległa niewątpliwemu spłaszczeniu. PRL-u nastąpiło jej ograniczenie do klas robotników, rolników i inteligencji pracującej w wyniku likwidacji prywatnej własności środków produkcji, co doprowadziło do wyeliminowania klasy posiadaczy oraz niemal całkowitej likwidacji tradycyjnej klasy średniej (z niewielkimi ustępstwami na rzecz drobnego rzemiosła i produkcji oraz handlu produktami rolnymi, także − w latach późniejszych − w dziedzinie kultury fizycznej). Znana w socjologii struktury społecznej koncepcja tzw. śmierci klas, rozpropagowana przez Clarka i Lipseta (1991, s. 28), zakłada szybkie zmniejszanie się w kulturze euroamerykańskiej znaczenia pojęcia klasy opartego na różnicach ekonomicznych, na rzecz wzrostu znaczenia takich kryteriów podziałów społecznych jak: styl życia, styl konsumpcji i kapitał kulturowy. W badaniach własnych zwracałem uwagę na wyżej wymienione kryteria podziałów, ze szczególnym uwzględnieniem sportu i rekreacji ruchowej w czasie wolnym. Uznałem je za jedne z wielu dziedzin (pól) rywalizacji społecznej, na potrzeby której także nabywane są elementy ‘szlachectwa kulturowego’ (Bourdieu 2005/1979, s. 83), powiększane lub zmniejszane są zakresy dystansów społecznych oraz kształtowane klasowe gusty (czyli systemy schematów oceny) dotyczące tego, co i komu wypada czynić w czasie wolnym. W ten sposób własna aktywność sportowo-rekreacyjna rodziców lub ich dziecka mogłaby spełniać funkcje swoistej etykiety klasowej. Poza umiejętnościami sportowymi i wiedzą dotyczącą zasad rywalizacji (czyli kompetencji do uczestnictwa w sporcie i jego medialnej konsumpcji) elementami tej etykiety i przedmiotami konsumpcji będą sprzęt i stroje sportowe lub bezpośrednie uczestnictwo w wydarzeniach sportowych. Przy czym sport lub rekreacja ruchowa nie muszą być same z siebie (i traktowane w oderwaniu od innych produktów konsumpcji) dystynktywne. Baudrillard zauważa, że dopiero konstelacje produktów konsumpcji, „ich konfiguracja, stosunek do tych »przedmiotów« i ich całościowa »perspektywa« społeczna” (2006, s. 61) ma zawsze jakiś sens dystynktywny. Uprawianie sportu lub podejmowanie aktywności sportowo-rekreacyjnej w czasie wolnym umożliwia budowanie sieci kontaktów towarzyskich i pozyskiwanie kapitału społecznego. Wybór formy aktywności sportowo-rekreacyjnej oznacza także pośrednio wybór środowiska jego uczestników. Będzie to najczęściej środowisko społeczne, które dorośli lub rodzice w imieniu dzieci uznają za odpowiednie dla nich, uwzględniając ich wykształcenie, wykonywaną pracę, ocenę poziomu prestiżu społecznego itp. Poprzez wybór rodzaju sportu lub formy rekreacji ruchowej ludzie mogą też próbować włączać się w życie grup społecznych, do których aspirują. Wydaje się, że jest to ten sam mechanizm, który determinuje wybór szkoły dla dzieci − dla rodziców znaczenie ma i jakość kształcenia oferowana przez szkołę i pochodzenie społeczne pozostałych dzieci, uczęszczających do tej szkoły. Podobnie wszechstronne umiejętności sportowe dziecka, a zwłaszcza te, których nie naucza się w szkole i których pozyskanie jest kosztowne z racji konieczności wielu lat szkolenia, mogą być po Veblenowsku traktowane podobnie jak umiejętności gry na instrumencie (zwłaszcza bez intencji zostania zawodowym muzykiem) czy znajomość wymarłych już języków. Są to umiejętności ekonomicznie bezużyteczne i służące jedynie do umacniania dominacji jednych grup nad innymi, będące skutecznymi sposobami konsumpcji na pokaz. W ten sposób umiejętność jazdy na nartach zjazdowych, gry w tenisa, jazdy konnej czy żeglowania stanowić mogą (nawet w epoce dużej demokratyzacji tych sportów) wskaźnik pochodzenia z dobrego domu i ważny element kapitału kulturowego. Podobnym torem podążały rozważania Bourdieu na temat klasowych uwarunkowań sportu i rekreacji ruchowej oraz gustów Francuzów w tym zakresie przedstawione w Dystynkcji (2005/1979), do których odwołuję się w podrozdziale 1.5. Ludzie stale dokonują w życiu wyborów i dotyczą one także kultury fizycznej. Za jedno z zadań zorientowanego społecznie badacza kultury fizycznej uznaje się potrzebę opisu i zrozumienia logiki codziennych ludzkich działań oraz praktyk społecznych związanych z kulturą fizyczną. W mojej pracy spoglądam na wybrane aspekty tej dziedziny rzeczywistości z perspektywy wzajemnych relacji zróżnicowania społecznego i kulturowego poprzez pryzmat teorii społecznej Pierre’a Bourdieu. I choć obecnie jego teorie są także kontestowane i wskazuje się na pewne ich słabości (krytykę Bourdieu i związany z nią dyskurs opisuję w rozdziale 1.6), zastrzeżenia te nie powodują jednak, że znika ona z przestrzeni debaty socjologicznej. Przykładem tego mogą być licznie przywoływane w tej książce współczesne badania, w których testowane są jego założenia teoretyczne. Nadal jest też szeroko wykorzystywana w socjologii sportu i w naukach o kulturze fizycznej do wyjaśniania społecznego zróżnicowania uczestnictwa w sporcie i konsumpcji sportowej (np. MacAloon 1988; Moens, Scheerder 2004; Ohl 2000; Skille 2005; Skille 2007; Stempel 2005; Stempel 2006; Swanson 2009; Thrane 2001; Thrane 2001; Warde 2006; White, Wilson 1999; Wilson 2002) czy społecznych relacji w obrębie sportu i wychowania fizycznego, np. klasowych uwarunkowań postaw młodzieży wobec wychowania fizycznego (np. Koca, Atencio et al. 2009) lub doświadczeń i problemów osób niepełnosprawnych na lekcjach wychowania fizycznego (Fitzgerald 2005). Perspektywa teoretyczna Bourdieu stosowana jest także w pedagogice sportowej, w badaniach nauczycieli wychowania fizycznego i samego procesu ich przygotowania zawodowego (Physical Education Teacher Education [PETE]) oraz dominujących w tym polu przekonań dotyczących treści programów wychowania fizycznego. Dobrymi przykładami mogą być badania praktyk nauczycielskich stosowanych na lekcjach wychowania fizycznego w Szwecji (Redelius, Fagrell et al. 2009), nad postrzeganiem znaczenia nauczania poza salami szkolnymi (outdoor education), w procesie przygotowywania nauczycieli wychowania fizycznego (także w Szwecji: Backman 2008) lub praca Browna (2005) dotycząca Genderowego − męskiego profilu szkolnego wychowania fizycznego i jego odtwarzania w procesie szkolenia nauczycieli wychowania fizycznego w Anglii i Walii. W pewnym sensie odrębną grupę badań wykorzystujących różne elementy teorii Bourdieu, wpisujących się w zakres nauk o kulturze fizycznej stanowią analizy postawy wobec zdrowia i zachowań medycznych, wobec sprawności fizycznej czy własnej cielesności oraz ich społeczne uwarunkowania. Przykładem mogą być badania przeprowadzone wśród kobiet dotyczące ich postaw wobec zdrowia i sprawności fizycznej (także w nawiązaniu do ich doświadczeń wyniesionych z zajęć wychowania fizycznego w szkole) przedstawione w artykule Lee i Macdonald (2010), badania klasowych uwarunkowań stanu zdrowia mieszkańców Brytyjskiej Kolumbii w Kanadzie (Veenstra 2007) lub − bardziej bezpośrednio związane z problematyką niniejszej pracy, choć nieco starsze − badania Labergego i Sankoffa (1988) dotyczące związku pomiędzy aktywnością fizyczną, stylem życia i klasowym ‘habitusem cielesnym’. Poglądy Bourdieu − w dużej mierze dzięki jego książce Męska dominacja (2004/1998) − przywoływane są także często w analizach dotyczących płci kulturowej czy problemów kobiet sporcie. Zainteresowany tą problematyką czytelnik może sięgnąć choćby do przeglądowego tekstu Jakubowskiej (2009) lub prac Browna (2006) Thorpe’a (2009). Wątki tych rozważań pojawiały się w przywoływanej literaturze dotyczącej wychowania fizycznego i są obecne także w wielu badaniach dotyczących zdrowia i cielesności. Wskazując na znaczne zainteresowanie teoriami Pierre’a Bourdieu, należy podkreślić, że w wielu przypadkach ich wykorzystanie wiąże się z krytyką jego poglądów, w sytuacji gdy szczegółowe wyniki badań empirycznych ich nie potwierdzają. Ale to oznacza, że o ile traktowanie teorii Bourdieu jako wszechwyjaśniającej ogólnej teorii społecznej staje się z opisanych powyżej powodów trudne, o tyle zasadne wydaje się jej stosowanie do analiz społecznego zróżnicowania praktyk kulturowych w poszczególnych polach i w konkretnych kontekstach historyczno-kulturowych (np. Giulianotti 2005, s. 170). W samym zaś polu sportu istotne jest nie tylko to, kto jaki sport uprawia lub jakiemu sportowi kibicuje (choć są to także cenne informacje), ale to, jaki nadaje temu sens, jak ta praktyka kulturowa jest realizowana, w jakim kontekście społecznym występuje oraz z jakimi innymi elementami stylu życia i konsumpcji kulturowej się łączy.
Najniższa cena z 30 dni przed obniżką: 14.00 zł
Niektóre różnice indywidualne jako predyktory sposobu żywienia zawodników uprawiających gry zespołowe w świetle rekomendacji dla sportowców
Celem badań była analiza wybranych indywidualnych uwarunkowań sposobu żywienia grupy polskich sportowców, wyczynowo trenujących gry zespołowe,
w świetle aktualnych rekomendacji żywieniowych dla sportowców. Oceniono wybory żywieniowe sportowców o wysokim stopniu wytrenowania w zależności od płci
i wieku oraz poczucia własnej uogólnionej skuteczności i umiejscowienia poczucia kontroli zdrowia, jako ważnych różnic indywidualnych.
Najniższa cena z 30 dni przed obniżką: 43.00 zł