60 felietonów najjadowitszych

Poradnik "Egzamin ósmoklasisty. Jak to odczytać?" to propozycja powtórki lektur obowiązkowych i kilku wybranych uzupełniających w klasach 7 i 8 szkoły podstawowej, zgodnie z nową podstawą programową i aktualną formułą egzaminu ósmoklasisty. Warto przypomnieć, że uczeń przystępujący do egzaminu będzie musiał wykazać się znajomością lektur. W arkuszu egzaminacyjnym znajdzie pytania do wybranych książek obowiązkowych i polecenie napisania wypracowania z wykorzystaniem tekstów literackich, w tym lektur szkolnych.
Książka "Egzamin ósmoklasisty. Jak to odczytać?" zawiera opracowania wszystkich lektur obowiązkowych oraz kilku uzupełniających. Każde omówienie utworu literackiego zostało tak przygotowane, aby uczeń utrwalił sobie najważniejsze zagadnienia, takie jak m.in.: problematyka, fabuła, bohaterowie, czas i miejsce akcji, gatunek, informacje na temat autora czy epoki, w której dzieło powstało. Pod każdym opracowaniem znajduje się zestaw zadań do fragmentów utworu - zadania mogą być wykonywane samodzielnie przez ucznia lub we współpracy z nauczycielem. Na pewno pozwolą na sprawdzenie znajomości obowiązkowych lektur, umiejętności analizowania i wnioskowania oraz skłonią do refleksji nad poruszanymi w nich problemami.
Przejrzysty układ najważniejszych informacji i interpretacji utworów, wybór fragmentów i zestawy zadań zamieszczone w poradniku sprawią, że przygotowanie do egzaminu ósmoklasisty będzie łatwe i efektywne. Praca z dziełem literackim jest bowiem nie tylko potrzebna do egzaminu, ale także może być inspirująca i przyjemna - jeżeli się wie, jak lekturę odczytać.

Arcydzieło. Jedna z najważniejszych książek na temat kolonializmu, jakie powstały w naszych czasach.
William Dalrymple, „The Guardian”

Najlepsza książka 2017 „New York Timesa”
Joseph Conrad i narodziny globalnego świata łączy w sobie historię, biografię i relację z podróży. Maya Jasanoff, jedna z najlepiej zapowiadających się historyczek młodego pokolenia, podąża śladami Conrada i historii z jego czterech największych dzieł: Tajnego agenta, Lorda Jima, Jądra ciemności i Nostromo. W wizjonerskim stylu zgłębia życie i czasy Conrada, ukazując dwie burzliwe epoki globalizacji – współczesną i tę z przełomu XIX i XX wieku.
Joseph Conrad urodził się w Berdyczowie, w zaborze rosyjskim, w 1857 roku jako Józef Teodor Konrad Korzeniowski. W wieku szesnastu lat porzucił majątek opiekuna prawnego Tadeusza Bobrowskiego, by zostać marynarzem. W ciągu dwudziestu lat opłynął wszystkie morza świata, po czym zamieszkał na stałe w Anglii i chwycił za pióro. Obserwował wzbierający, nastawiony na rywalizację „nowy imperializm”, który panoszył się w niemal każdym zamieszkanym zakątku naszego globu. Przyglądał się również z bliska miejscom położonym „o trzysta mil od wszelkich poczt i telegrafów”. Widział hipokryzję, stojącą za najważniejszymi ideałami Zachodu.
W tej wykraczającej poza ramy gatunkowe, porywającej intelektualnie i głęboko ludzkiej publikacji, wyruszamy z autorką w podróż do mrocznego jądra Conradowskiego świata – a stamtąd prosto do naszego własnego jądra ciemności.

W tomie zamieszczono teksty, w których rozważana jest kwestia, w jakim stopniu literatura angażowała i nadal angażuje się politycznie i społecznie, jaki jest jej udział w debatach społecznych i czy można mówić o jej wpływie w sferze społeczno-politycznej społeczeństwa niemieckiego w badanym okresie. Autorzy starają się odpowiedzieć również na pytanie, czy i jeżeli tak, to na ile estetyka tekstów literackich pełni rolę służebną wobec tematów politycznych.

Literature and Politics
The volume contains texts discussing the extent to which literature has been and is politically and socially involved, what its part in social debates is and can it be considered influential in the socio-political sphere of German society during the period considered. The authors also try to answer the question if and to what degree the aesthetic of literary texts serves political themes.

Ireneusz Opacki
Teoretyk i historyk literatury, profesor zwyczajny na Uniwersytecie Śląskim. Ukończył studia polonistyczne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim w 1958 r., doktorat obronił na Uniwersytecie Jagiellońskim w 1966 r., habilitował się w Instytucie Badań Literackich PAN w 1972 r., tytuł profesora otrzymał w 1977 r. Był dyrektorem Instytutu Literatury i Kultury Polskiej, a następnie Instytutu Nauk o Literaturze Polskiej UŚl. oraz kierownikiem Zakładu Teorii Literatury. Działał jako członek Towarzystwa Naukowego KUL, Komitetu Nauk o Literaturze Polskiej PAN, Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza (prezes oddziału śląsko-dąbrowskiego). Odbył szereg wyjazdów naukowych z wykładami do Czech, Francji, Jugosławii, Szwecji, Włoch, na Węgry i Słowację. Jego głównymi zainteresowaniami były: proces literacki, genologia, sztuka interpretacji, poezja XIX i XX wieku (przede wszystkim romantyzm i jego poetyckie dziedzictwo). Opublikował m.in. książki: Ewolucje balladowej opowieści (1961), Ballada (1970, z Cz. Zgorzelskim), Poezja romantycznych przełomów (1972), Ruch konwencji (1975, z A. Opacką), Poetyckie dialogi z kontekstem (1979), „W środku niebokręga” (1995), Król Duch, Herostrates i codzienność (1997). Był redaktorem wielu wydawnictw zbiorowych, m.in. założycielem i redaktorem wielotomowej serii ,,Skamander". Odznaczono go Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Medalem Komisji Edukacji Narodowej.

Studia naukowe pomieszczone w monografii oscylują między wąskim (związanym z bezpośrednim przejawianiem się świętości, praktykowaniem religii) i szerokim (odwołującym się do pośrednich znaczeń, różnych sfer duchowości) rozumieniem sacrum. Jego literacko-kulturowe reprezentacje mają swoje źródło w dzieciństwie doświadczanym w kręgach chrześcijańskich, na ich obrzeżach, i poza nimi – w czasie motywowanym społecznie, kulturowo, historycznie, politycznie. Czynniki te decydują o zbliżaniu się do religii i oddalaniu od niej, uwypuklają ludzkie i nieusuwalne potrzeby duchowe, wpływające na przemiany bohaterów literackich, ale przede wszystkim formujące całe pokolenia odbiorców dzieł literatury i kultury. Literatura i sztuka dla dzieci i młodzieży jest obszarem szczególnie wrażliwym na wszelkie zmiany w systemie wartości, również ufundowanych na wierze i religii. Reaguje na skrajności, zafałszowanie obrazu rzeczywistości, wszelkie nadmiary i niedomiary w realizacjach artystycznych opisujących doświadczenie duchowości, którego poetyka (formułę „poetyki doświadczenia duchowego” zapożyczam z tytułu monografii Antoniny Lubaszewskiej) wyraża się nie tylko w konfiguracjach świętych znaków i rytuałów, ale także poprzez architekturę, naturę czy ludzkie postawy egzystencjalne. Pokazały to również alianse sacrum i fantastyki, opisane w tej monografii, jak również proza historiograficzna (także dla dzieci i młodzieży), odnosząca się między innymi do religii w czasach totalitaryzmów.

Z recenzji dr hab. prof. UP Katarzyny Wądolny-Tatar

Autorom tomu przyświeca idea tropu rozumianego zarówno w charakterze swoistego toposu, jak i śladu czy znaków obecności kultury popularnej w obszarach takich jak literatura, film oraz Internet (...). To książka ważna i potrzebna, w istotny i nowatorski sposób rozwijająca szereg rozmaitych problemów i zjawisk kultury popularnej.

Z recenzji dr hab. Michała Januszkiewicza, prof. UAM