Problematyka bezpieczeństwa w lotnictwie cywilnym sięga swoimi korzeniami
czasów wcześniejszych, nim z samolotu uczyniono instrument szybkiego przemieszczania
się na duże odległości, czyli powstała komunikacja lotnicza. Zawsze jednak
bezpieczeństwo operacyjne było priorytetem, a udany start i lądowanie desygnatem
— pojęcia. Jednak lata 60. XX w. wprowadziły nowy stale ewoluujący paradygmat.
Statek powietrzny stał się instrumentem nacisku i walki politycznej, osiągania partykularnych
celów i zaspokajania interesów zarówno jednostek, grup, jak i nawet
państw. Mając na względzie mit Ikara, wydaje się, iż dwa aksjomaty: wolność i bezpieczeństwo
zestawione razem będą raczej istnieć w opozycji do siebie, niż „iść
w parze”.