Uwaga. Nie ma możliwości kopiowania tekstu z utworu.

W Czynach miłości S. Kierkegaard jest filozofem i poetą. Trudno paroma słowami opisać szlachetnie brzmiącą, delikatną i pełną godności wymowę tego dzieła. Nie sposób wyliczyć wszystkich wątków, pomysłów, błyskotliwych metafor i porównań, jakie znajdujemy w poszczególnych mowach. Te pełne wewnętrznej powagi zdania napisał poeta, który swobodnie przenikał zakamarki ludzkiego ducha, zachowując jednocześnie świeżość spojrzenia na rzeczy nowe i zaskakujące. Tak powstałe dzieło nie jest po prostu wykładem o miłości, lecz raczej quasi-fenomenologicznym dociekaniem, które ma dotrzeć do każdej odnogi, każdej zatoczki tej olbrzymiej rzeki, jaką jest problematyka miłości. Kierkegaard nie jest jednym z wielu poetów romantycznych, opiewającym miłość dwojga ludzi, lecz raczej poetą w dawniejszym, renesansowym stylu, który z uporem rozjaśnia zagadki ludzkiego świata, podporządkowując im swój język.