Pierwsze na rynku księgarskim opracowanie zagadnienia w perspektywie historiozbawczej orientacji ujmowania prawa kanonicznego jako zjawiska na pierwszym miejscu teologalnego, a następnie prawnego. Autor w swoich analizach teoretycznoprawnych przyjmuje za kryterium funkcję, którą zasady prawa pełnią w Kodeksie Prawa Kanonicznego. Przedstawia ich związek z słusznością kanoniczną, która determinuje sposób aplikacji tych zasad w porządku kanonicznym. Dla pełnego ich określenia uwzględnia perspektywę teologiczną, w której prawo kanoniczne jest ujmowane jako strukturalny element bosko-ludzkiej wspólnoty Kościoła w jego misji realizacji salus animarum.