Autor bardzo umiejętnie krytykuje próżność polskiej szlachty. Z przymrużeniem oka pokazuje jej płytkość i małostkowość. Powieść skupia się na młodym mecenasie - tytułowym Jasiu. Wyrzuty z jakichkolwiek uczuć mężczyzna, wypędza matkę i wyrzeka się reszty rodziny. Największym celem bohatera są pieniądze oraz wysoka pozycja społeczna, do czego dąży za wszelką cenę. Życie ponad stan i zła sława ciągnąca się za Jasieńkiem doprowadzają go do nieciekawej sytuacji w której bohater znika bez wieści.