Przedmiotem rozprawy jest prezentacja poglądów przedstawiciela krakowskich konserwatystów – publicysty Henryka Lisickiego (1839–1899) wobec procesu przemian społeczno-politycznych w Europie Zachodniej dokonujących się w ciągu XIX w. Praca obejmuje kluczowe zagadnienie będące obiektem jego refleksji, tj. źródeł wskazanych przeobrażeń, identyfikując je w upowszechnieniu republikańskiego dziedzictwa rewolucji francuskiej 1789 r. Było ono punktem wyjścia do określenia kierunku przemian ustrojowych w krajach zachodnich. Z pozycji umiarkowanie konserwatywnych Lisicki wskazywał na nieuchronność przemian demokratycznych monarchii Okcydentu; w swych rozważaniach, opierając się na przykładzie współczesnej mu niestabilnej sytuacji wewnętrznej Francji, wskazywał, że optymalnym modelem społeczno-politycznym była dla Zachodu monarchia konstytucyjna. Dla Lisickiego – podobnie jak dla reprezentowanego przez niego środowiska krakowskich zachowawców – uosobieniem tego było państwo angielskie doby królowej Wiktorii.