Autorka […] podjęła próbę przybliżenia czytelnikowi samego tytułowego terminu „rusztowanie” […], ukazuje jego metaforyczne znaczenie, zanim wszakże do tego dojdzie, nakreśla szerokie, a zarazem nieoczywiste jego zastosowanie w licznych naukach […]. Zmierzając ku zastosowaniom w dydaktyce, Autorka omawia liczne prace, w których pojawia się rusztowanie czy to jako główny ich przedmiot, czy to jako jedno z możliwych do zastosowania w praktyce rozwiązań. Z uznaniem należy się odnieść do wysiłku, jaki włożyła ona w dotarcie do prac polsko- i obcojęzycznych, zwłaszcza, że jej praca penetruje nie tylko samo zagadnienie rusztowania jako wspomagania ucznia, lecz także jego „obrzeża”, mające swój rodowód w szeroko rozumianej humanistyce. [...]. Przeprowadzone przez Autorkę badania zorientowane zostały na dwa cele. Z jednej strony chodziło o opis nauczycielskich działań wspierających uczenie się w klasie szkolnej, z drugiej zaś – o dotarcie do nauczycielskich spostrzeżeń i subiektywnych ocen dotyczących własnej praktyki. […].
Recenzowana praca stanowi istotny postęp w badaniach realnie przebiegającego w szkole procesu edukacyjnego. Z pewnością zainteresuje ona liczne grono odbiorców – od teoretyków-badaczy do praktyków.

Z recenzji prof. dr. hab. Stefana Mieszalskiego