Książka przedstawia losy dwojga rosyjskich artystów na tle dramatycznej epoki pełnej politycznych napięć i wojenno-rewolucyjnych kataklizmów. Drogi życiowe Margarity Sabasznikowej-Wołoszyny i Maksymiliana Wołoszyna wpisują się w atmosferę filozoficzno-estetycznych poszukiwań całego pokolenia rosyjskich twórców przełomu wieków XIX i XX oraz popaździernikowej rzeczywistości. Te dwie splatające się ze sobą biografie pokazują również, że pomimo emigracyjnej gehenny Margarity i nierównej walki Maksa o zachowanie człowieczeństwa w obliczu terroru, że pomimo upływu czasu bohaterowie nie zatracają tego, co łączyło ich na początku: miłości, przyjaźni i zwykłej ludzkiej dobroci.