"Korespondencja z lat 1946-4955" pochodzi z najbardziej dramatycznego okresu życia Barbary Skargi - potem opisze go w książce "Po wyzwoleniu". Odnalezione po latach w domowym archiwum listy są zapisem tamtego czasu tworzonym na bieżąco.

"Ratowały ją przygodne lektury(...) dostępną miarą człowieczeństwa było jednak obcowanie w realnej nędzy z otaczającymi ją zwykłymi ludźmi, z początku więźniami różnych narodowości, potem już głównie z rosyjskimi chłopami z sowchozów w stepowej głuszy"  Adam Pomorski.