Przedstawiane propozycje interpretacyjne, zebrane w książce Mapy dwudziestolecia 1989–2009. Linie ciągłości, zostały osadzone w kontekście zasadniczych poszukiwań funkcjonowania literatury w nowej rzeczywistości. Zasadniczą część książki stanowią rozprawy, artykuły, szkice, będące autorskim rozpoznaniem interpretacyjnym i propozycja czytania pewnego nurtu literatury dwudziestolecia: „tożsamościowego”, określanego na kartach książki metaforycznym pojęciem „zapisywania mapy”.