Przedmiotem niniejszej książki jest analiza i interpretacja kilkunastu utworów poetyckich Wiaczesława Iwanowa oraz fragmentu poematu Человек pt. Аз Есмь (stanowiącego odrębną całość semantyczą), pochodzących z różnych okresów jego twórczości (lata 1904–1944), lecz ujawniających tendencję Całości i zasady organizujące tę artystyczną Całość. Utwory te zawierają wyselekcjonowane przez nas poligenetyczne symbole. Spośród nich wybrano zaledwie kilka, naszym zdaniem, najbardziej reprezentatywnych; są to: drzewo życia, krzyż, różokrzyż, ziarno-kłos oraz „mit adamicki” z jego protagonistami – Adamem, Lucyferem i Ewą. Stały się one przedmiotem szczegółowych rozważań i interpretacji w kolejnych rozdziałach książki. Celem pracy jest ukazanie intertekstualnych związków wybranych tekstów poetyckich W. Iwanowa z Biblią – księgą uniwersalną i ponadczasową, od tysiącleci współtworzącą kulturę, nadającą sens życia jednostkom i pokoleniom, wprowadzającą powszechny kodeks postępowania oraz skupiającą mądrość i bogactwo
duchowe pokoleń.