Święty Efrem Syryjczyk, znany również jako Doktor Maryjny, był mistrzem w metaforycznym opisywaniu Maryi. Jego teologia mariologiczna opierała się na głębokim zrozumieniu Biblii. Podkreślał cztery podstawowe prawdy o Maryi: to, że jest prawdziwą Matką Boga, Nową Ewą uczestniczącą w dziele odkupienia, jaśniejącą pięknością i świętością oraz że jest czysta i bezgrzeszna jak sam Chrystus. Książka zawiera nie tylko jego hymny o Maryi, ale także wyjaśnienia i komentarze, które pomogą lepiej zrozumieć jego naukę.

Jakub z Sarug, kolejny wielki teolog, podzielał te poglądy mariologiczne i potwierdzał przywileje Maryi uznane i opiewane przez Efrema. Wątekątek kresu życia Maryi i opis Jej pogrzebu prawdopodobnie po raz pierwszy pojawił się w pismach Jakuba. Hymny o Maryi obu autorów zostały uznane za jedne z najpiękniejszych, jakie powstały w Kościele i odegrały znaczącą rolę w rozpowszechnieniu kultu Matki Bożej.