Celem tej publikacji jest ukazanie kulturoterapii jako części procesu akulturacji osób dorosłych i ich habilitacji kulturowej, na co autorka zwraca uwagę w rozdziale poświęconym terapii przez narrację i pisanie twórcze. W niniejszej książce zostały omówione koncepcje i formy kulturoterapii realizowane przez pedagogów, andragogów, pedagogów specjalnych, oligofrenopedagogów, artystów przy udziale osób dorosłych z zaburzeniami rozwoju.

Autorka przedstawia w niej dziedziny kulturoterapii, a także terapii ekspresywnej dla osób dorosłych z niepełnosprawnością intelektualną jako dominującą dysfunkcją. Założeniem było spojrzenie na terapię niepełnosprawnych przez pryzmat antropologii kultury, twórczości i pedagogiki. Autorka nie zamierzała ukazywać wszelkich możliwych odniesień terapii do naukowych tradycji psychologicznych i socjologicznych. Nacisk został położony na kulturową perspektywę terapii dorosłych z niepełnosprawnością i antropologiczny model niepełnosprawności obecny w andragogice i pedagogice specjalnej.