A po co są komary?

Magdalena Ficowska-Łuszczek – poetka, dziewczyna z okładek pism minionych lat. Urodzona w Warszawie, dziesięć lat mieszkała i tworzyła w Zakopanem. Członkini Związku Literatów Polskich, laureatka ogólnopolskich konkursów poetyckich, trzykrotna stypendystka Ministerstwa Kultury i Sztuki. Debiutowała w 1977 r.

w tygodniku studenckim „ITD”, publikowała wiersze w prasie literackiej: w „Kulturze”, „Literaturze”, „Odrze”, „Poezji”, „Nowym Wyrazie” oraz „Katoliku”, „Dunajcu”, „Gazecie Krakowskiej”, a także w „Świerszczyku” i „Płomyczku”.

Od 1991 r. współpracowała z redakcją literacką 2 Programu Polskiego Radia jako autorka słuchowisk i miniatur poetyckich. W 1997 r. została zaliczona przez paryskie wydawnictwo TEMOINS w poczet czterdziestu czterech czołowych współczesnych poetów polskich – wiersze Magdaleny Ficowskiej-Łuszczek opublikowano w wydanej we Francji "Antologii poezji polskiej 1975–1990" obok utworów Czesława Miłosza i Wisławy Szymborskiej. Jej wiersze umieszczono też w "Antologii nowej polskiej' poezji Borysa Dankowa z 2006 r., wydanej w Bułgarii. W Polsce umieszczono Poetkę w leksykonie Lesława Bartelskiego "Polscy pisarze współcześni 1939–1991", Wydawnictwo Naukowe PWN, oraz w "Antologii tysiąclecia – poezja polska" pod red. Aleksandra Nawrockiego, Wydawnictwo IBiS, Warszawa 2002. Tomiki Magdaleny Ficowskiej-Łuszczek znajdują się w Bibliotece Nobla w Sztokholmie i w Bibliotece Papieskiej w Watykanie.

Ukazały się następujące jej tomiki poezji:

"Serce się powtarza" – Nowy Sącz 1984,

"Wzburzony sen" – Wydawnictwo Literackie, Kraków 1987,

"Nefertari – obłok pyłu na drodze" – Wydawnictwo Miniatura, Kraków 1999,

"Na podobieństwo swoje" – Warszawa 2000,

"Urwisko" – Wydawnictwo Miniatura, Kraków 2006,

"Zaklinanie szczęścia" – Wydawnictwo Miniatura, Kraków 2010,

"Gniew motyla" – Wydawnictwo Miniatura, Kraków 2014,

"Jak Feniks z popiołów" – Wydawnictwo Miniatura, Kraków 2017,

"Wiersze wybrane – SELECTED POEMS" – Wydawnictwo Miniatura, Kraków 2017,

"Rajski ptak" – Wydawnictwo Miniatura, Kraków 2018,

"Wilki" – Wydawnictwo Miniatura, Kraków 2019,

"Anielica" – Wydawnictwo Miniatura, Kraków 2019,

"Gwiazda" – Wydawnictwo Miniatura, Kraków 2019,

"Bogini" – Wydawnictwo Miniatura, Kraków 2020,

"1,5 sekundy do Raju" – Wydawnictwo Miniatura, Kraków 2020,

"Na szczęście są chmury" – Wydawnictwo Miniatura, Kraków 2021,

"Przerwana omerta" – Wydawnictwo Poligraf, Brzezia Łąka 2022,

"Zapadnia" – Wydawnictwo Poligraf, Brzezia Łąka 2022.

"Anihilacja" – Wydawnictwo Poligraf, Brzezia Łąka 2023.

Wydała też baśnie i wiersze dla dzieci:

"Tatrzańskie opowieści" – Wydawnictwo Elgros, Warszawa 1999,

"Wielka wróżka" – Toruń 1993,

"Orzeszek" – Wydawnictwo Elgros, Warszawa 1999,

"Powrót wielkiej wróżki" – Wydawnictwo Elgros, Warszawa 2000.

Adam Leszkiewicz po czteroletniej przerwie wraca z drugim tomem poetyckim.

Apokalipsa psa to postkonserwatywna gra o najwyższą stawkę, w ramach której krzyżuje się formy, źródła i rymy odległe od siebie tylko pozornie. Rzeczywistość pokolenia trzydziestolatków w pierwszych dekadach nowego milenium da się opowiedzieć tylko w ostateczności, do której, za sprawą wyrachowanych poczynań nadwrażliwego podmiotu, jesteśmy ustawicznie doprowadzani. Z natłoku bodźców i tekstów wyłaniają się tym sposobem i kojarzą w pary te, które zawsze były sobie bliskie, ale dotąd o tym nie wiedziały.

Na domówce z okazji końca świata spotykają się król Lear i Szekspir, księżniczka Leia i bohaterowie Disneya. Skonfundowani, zaczynają dziwnie rymować, ale po chwili wiedzą już, że to Leszkiewicz opowiada ich na nowo: po to, by - udostępniając - zachować i abyśmy się wspólnie bawili, patrząc na płonące desery i katedry.
"Leszkiewicz tylko z pozoru nie stawia przed czytelnikiem doniosłych problemów, jest tak lekki, smaczny, łatwostrawny, lecz jego wiersze są jak karma dla kota, w którą wmieszano antybiotyk albo truciznę - czytając go, czuję się takim kotem, który to je, połyka, a potem spotyka go coś całkiem innego, niż się spodziewał..." - Adam Wiedemann.

Drogi Czytelniku,
tomik wierszy, który właśnie otworzyłeś, zawiera wiele sprzecznych uczuć i emocji. Wiersze ułożone są chronologicznie – tym sposobem możesz zdać sobie sprawę, jak myśli osoba z depresyjnymi zaburzeniami osobowości. Takie osoby nie są złe czy nieobliczalne one po prostu potrzebują zrozumienia i życzliwości, żeby ich życie miało też jasne barwy, a nie tylko ciemne. Potraktuj ten tomik jako swego rodzaju instrukcję obsługi innego człowieka i funkcjonowania jego całego świata dookoła, ponieważ każdy ma uczucia i każdy wyraża je inaczej.
Serdecznie pozdrawiam i życzę miłej lektury,
Katarzyna Kwiatkowska

Patryk Wygralak urodził się w 2002 roku w Krotoszynie, pasjonuje się głównie malarstwem, fotografią, filmografią, a także poezją. „Bawełniany kamyk” jest jego pierwszym tomikiem poezji, który napisał na przestrzeni trzech lat i pisze dla przyjemności. Już od najmłodszych lat interesuje się sztuką.

Zbyszku,
przeczytałem z pożytkiem od tych minidystychów zrobiło się mnie więcej, posługujesz się słowem, pod- i zasłowem, wokółsłowem, międzysłowem, podszewką znaczenia, słowem wielomownym i wieloznacznym, skromnym, prostym, a jakże bogatym, spoza zapętleń słowa, pytań elementarnych, zaciekawień, oczy- i nieoczywistości otwierają się perspektywy zgoła niepoetyckie, jakie? filozoficzne, bywa, że socjologiczne, zbiorowe i prywatne, my wobec nich, oni (one) wobec nas emocjonalne, praktyczne, służące poznaniu czyli – jak to w poezji bywa – jakbyś zdrapywał z garnuszka emalię – obijasz go? chcesz się, zdrapując emalię, dostać do metalu? bo pod emalią siedzi istota? czytam to z pocałowaniem ręki, to jest akuratne multum in parvo – tak bym scharakteryzował ten zbiór.
Piotr Szewc

Te wiersze są po prostu - powtarzam - mądre. Niby drobiazg, a jednak stanowiący w poezji trudny do osiągnięcia poziom. Równocześnie ten dysonans między skrajną prostotą a wspomnianą ascezą warsztatu a ich „ciężarem problemowym” stwarza tu wyjątkowy kunszt i sens wypowiedzi. Zjawisko rzadkie! - Leszek Żuliński