Accidental kameleon

Marzena Orczyk-Wiczkowska (ur. 1970) - autorka książki poetyckiej pt. "Grypsy z Panoptikonu" (wyd. MaMiKo 2010) oraz zbioru opowiadań pt. "Klatka" (wyd. e-bookowo 2017). Swoje wiersze publikowała w lokalnej i ogólnopolskiej prasie literackiej. Nagrodzona Poetycką Nagrodą R.M. Rilkego w 2011 r. Zdobywczyni I miejsca w XVII OKP im. R. Wojaczka, XXVII OKP o nagrodę im. K.K. Baczyńskiego oraz XXVII Konkursie z Zbiór Wierszy o Złoty Syfon Scherffera. Była także finalistką VI OKL im. S. Grochowiaka (II nagroda w kategorii: dramat i słuchowisko radiowe). Współzałożycielka Dąbrowskiej Brygady Poetyckiej, pomysłodawczyni oraz współorganizatorka imprez kulturalnych: "Poligon Poetów" i "Manewry Poetyckie", odbywających się w latach 2012-2015 w Dąbrowie Górniczej oraz Sosnowcu. Absolwentka Uniwersytetu Śląskiego, z zawodu psycholog. Mieszka i pracuje w Dąbrowie Górniczej.

Poezja zaczyna się od wyrwy, niedostatku, do głowy wchodzi wybrakowany obraz i uwiera, jakaś myśl niedomaga i boli, widok zajmuje, choć wydaje się niepełny.
Albowiem to tom wierszy pełnych ludzkich obaw i poczucia deficytu sensu. Andrzej Ballo pisze o potrzebie bliskości, o próbach dystansowania się od nieustępliwego lęku.
Człowiek to jedyna istota, która ma problem z koniecznościami, nie wie o sobie nic pewnego, często chce być kimś innym, niż jest. Stale wyczekuje czegoś, co ma odmienić los, łudzi się, że gdzieś indziej będzie lepiej, zaś czas bezpowrotnie zbliża do nieobecności. Balansuje stale między zachwytem i przerażeniem, i nie każdemu musi się to podobać.
Bartosz Suwiński

Oddajemy w ręce czytelnika pozycję nietuzinkową, ale obowiązkową dla tych, którzy potrafią czytać między wierszami.
Andrzej Chichłowski w mistrzowskim stylu porusza różnorodne zagadnienia, ukazując w swoich wierszach cząstkę siebie.
Jeżeli lękasz się myśli innych niż własne, nie czytaj, bo możesz się zarazić.

Temat wierszy, które znalazły się w tym tomiku, modlitwą i sercem pisanych, to życie (moje i moich bliskich).
Sytuacja ogólnoświatowa i czas, w jakim żyjemy obecnie, „nakazał” nam zwolnić i zatrzymać się (!), ale również skłonił do refleksji nad życiem… przemijaniem etc. Ja wykorzystałam ten czas na wydanie książki.
Nagrodą dla mnie byłoby, gdyby ów tomik, będący zapisem bardzo osobistych przeżyć i uczuć, był dla Ciebie, drogi Czytelniku, miłą przygodą… spotkania z wierszem, a może czymś więcej!

Tomik, który miał być debiutem Poetki Czarna piosenka to tomik, który miał być debiutem Wisławy Szymborskiej, ale nigdy nie został wydany. Prawdopodobnie wstrzymała go cenzura, bo w takim kształcie nie mógł się wówczas ukazać. Niektóre z wierszy publikowane były w czasopismach literackich, zaledwie kilka z nich poetka włączyła później do wydań książkowych. W roku 1970 Adam Włodek podarował jej na urodziny niezwykły prezent – zebrał wszystkie jej wiersze z lat 1944–1948, przepisał na maszynie i opatrzył komentarzami, a następnie wręczył wraz z listem: „Kochana Wisełko…”. Prezent ten przechowywany był przez całe lata i dopiero w roku 2014, opatrzony wstępem Joanny Szczęsnej, trafił do rąk czytelników poezji Wisławy Szymborskiej.

Wiersze o poszukiwaniu sprzyjającego czasu i optymalnej przestrzeni. Przestrzeń daje się łatwiej kształtować, czas natomiast jest bardziej bezwzględny. Autorzy próbują go oswoić, tak aby działał na ich korzyść. W zaprezentowanym autorskim tomiku doświadczenie czasu i przestrzeni wynika z tysięcy asocjacji, które mogą pojawić się w codzienności, np. przy zetknięciu się ze specyficzną gwarą łódzką, w powiązaniu z impresjami inspirowanymi malarstwem Salvadora Dalí czy przy uświadomieniu sobie efemeryczności fal WiFi, wywierających obecnie tak znaczący wpływ na ludzkie życie.