Adam Haber-Włyński 1883-1921 Zapomniany syn ziemi kazimierskiej

Każdemu człowiekowi życzyć należy takiego momentu w życiu, w którym zrozumie, że wszystko, co działo się dotąd, działo się po coś, a to, co się nie wydarzyło, mogło posłużyć za podstawę istotnych refleksji i budowania dalekosiężnych planów. Tej jednej chociaż chwili, w której wszystkie elementy puzzli zwanych życiem nagle poukładają się w wyrazisty obraz. To chyba jest uczucie zbliżone do szczęścia. I z takiej właśnie perspektywy, z samego środka chwili, w której widać jasno i śmiało, kim się jest, po co się żyło dotąd i co właściwie jest najważniejsze, przemawia autor tej książeczki.
Gdyby próbować opisać ją jednym zdaniem, brzmiałoby ono tak: to opowieść o poszukiwaniu spokoju i krokach prowadzących do zrozumienia siebie i otaczającej człowieka rzeczywistości. Ale Ty, Drogi Czytelniku, możesz przecież do tej recenzji dopisać zdania kolejne. Bo to pewne, że wiele zawartych tu opowieści z przeszłości i gruntownych przemyśleń na temat rodziny, relacji międzyludzkich, nauki i Boga skłoni Cię do refleksji. Czytaj tak śmiało, jak śmiało pisze o sobie, swoich słabościach i zwycięstwach odważny autor.

Druga część bestsellerowej serii „48 godzin”. Luka Aberdeen, nastolatek pragnący w przyszłości zostać śledczym, wybiera się na obóz detektywistyczny. Nigdy się nie spodziewał, że jego wymarzone wakacje okażą się obozem przetrwania. Czternaścioro obozowiczów zostaje uwiezionych na terenie ośrodka i zmuszonych do udziału w kolejnej śmiertelnej grze. Zasady są niezmienne: aby wrócić bezpiecznie do domu, w ciągu tych dwutygodniowych wakacji gracze muszą wykonać trzynaście niebezpiecznych zadań lub zabić ukrytego wśród nich zdrajcę. Czy podołają wyzwaniu?

Jest miłość po Auschwitz…

Ona nie potrafiła kochać. On kochał ją od początku. Adela i Adolf to obozowi rozbitkowie, którzy budują swoją dziwną miłość-niemiłość na bardzo kruchym fundamencie: nie wracać do przeszłości. Adela nie wie, jakim chłopcem był jej mąż, on nie zna kobiety, która jest jego żoną. Dopiero pod koniec życia mają odwagę przywołać wspomnienia, poznać się na nowo i pokochać. Prawda okazuje się jednak bolesna...

On lubi cyfry, ona jest słowem i książką. Jego matka robiła kawę z żołędzi, jej – jadła bułeczki z kawiorem i piła szampana. Jego ojciec hodował pszczoły na głębokiej prowincji, jej – był poważanym lekarzem w przedwojennym Poznaniu. Nie łączyło ich nic. Gdyby nie Auschwitz, gdyby nie maleńkie tatuaże na przedramionach, ich miłość byłaby po prostu niemożliwa. Z przerażeniem zdają sobie sprawę, ile zawdzięczają najtrudniejszemu ze wspomnień. Adela pokochała Adolfa. On nie przestał jej kochać. Rozstanie jest nieuniknione, ale żadne z nich nie chce odejść pierwsze.

„Adela nie chce umierać” to mocna, napisana z niezwykłą wrażliwością historia o życiu i umieraniu, o najgłębszym ludzkim lęku, jakim jest śmierć. I o miłości, która wybaczy wszystko.

Wszystko, w co wierzyła, okazało się kłamstwem. Nie wie już, kim jest ani czemu przez większość życia karmiono ją bredniami. Była mistrzynią fałszywych tożsamości, a teraz na niczym nie zależy jej tak mocno, jak na poznaniu tej prawdziwej. Zdradzona przez najbliższych, ścigana przez płatnych zabójców i nękana przez domagające się uwagi duchy przeszłości, rusza do kolebki wszystkich strachów – do magicznej Norwegii, gdzie wszystko się zaczęło. Tam czekać będą na Nikitę ludożercze trolle, boskie pszczoły, niespuszczające jej z oka kruki i tajemniczy Akuszer Bogów. Odpowiedzi oczywiście też – ale czy takie, jakich oczekuje? Jedno jest pewne: nie będzie to spokojna i sentymentalna wyprawa do źródeł. *
** Tajemnice przeszłości, polowanie na berserka i surowe skandynawskie klimaty – Jadowska po raz kolejny kreuje drapieżny świat pełen mrocznych zaułków, w którym każda odpowiedź ma swoją krwawą cenę. Gwałtowniejsza, bardziej niebezpieczna i tajemnicza niż Dora – z Nikitą nie ma żartów! – Gavran Druga część serii o Nikicie jest jak norweskie naleśniki z jagodami i bekonem – witasz tę przedziwną kombinację smaków ze zdumieniem, lecz już wkrótce prosisz o dokładkę. Zanim się spostrzeżesz, to jedno z twoich ulubionych dań. – Republika Kobiet Fragment książki - Akuszer Bogów issuu.com/wydawnictwosqn/docs/akuszer_bogow_issuu

Na głowę Izabeli, samotnej młodej dziennikarki, spadają kolejne problemy. Po wyjeździe przyjaciółki pogłębiają się kłopoty finansowe dziewczyny, a w pracy trwa zawierucha. Na domiar złego pałac na wsi przy uroczej Alei Bzów, w którym Izabela spędziła dzieciństwo i gdzie mieszka jej babcia, został sprzedany przez gminę, więc staruszka niebawem będzie eksmitowana. Dopiero gdy Izabela poznaje Monikę, sąsiadkę wychowującą chorą córkę, jej problemy odchodzą na dalszy plan. Zaangażowana w pomoc nowej koleżance, pochłonięta pracą, nie zauważa, że i do niej nieśmiało zaczyna uśmiechać się szczęście. Bo choć przeprowadzka babci wydaje się nieunikniona, to każda wizyta w Alei Bzów powoduje u Izabeli mocniejsze bicie serca…

Więź między siostrami jest jedną z najbardziej trwałych, solidnych, silnych… Co jednak, gdy bliskie sobie dziewczynki, a później już kobiety, są niczym ogień i woda: różnią się od siebie niemal we wszystkim i mają w życiu zupełnie odmienne cele oraz priorytety? Gdy nie mogą – mimo najszczerszych chęci – osiągnąć upragnionego porozumienia?

Powieść Aleksja opowiada właśnie o takiej skomplikowanej relacji: to historia dwóch sióstr, które bardzo się kochają, pragną się nawzajem wspierać, ale jednocześnie nie są w stanie przezwyciężyć własnych słabości i zawalczyć o swoje szczęście. Ponadto muszą zmierzyć się z niespodziankami, jakie przygotował dla nich los, będących poniekąd próbą dla ich więzi, sprawdzianem siostrzanej miłości. Czy podołają wszystkim wyzwaniom, pokonają czyhające na nie liczne niebezpieczeństwa i na przekór wszystkiemu odnajdą tak ulotne i nieosiągalne dotąd dla nich szczęście? A może – za sprawą trudnych doświadczeń – zaczną dostrzegać wyjątkowość łączącej je więzi? Niełatwej, ale na tyle silnej, by poświęcić dla niej wiele… a może i więcej. Wszystko.