Adieu

Całe swoje życie poświęciłam, by zdobyć uznanie i miłość ojca. A jednak w chwili próby zrozumiałam, że bardziej chcę żyć, niż żeby mnie kochał. Jestem Lin. I jestem cesarzową.

Gdy przybyłem na Cesarską, z krwawiącym sercem i gniewem toczącym duszę, chciałem tylko uwolnić ludzi od Festiwali Trybutu. Ona jednak już to zrobiła. Moje przekonania rozwiały się jak plewy na wietrze. Zostałem z niczym. Jestem Jovis. Przemytnik. Zdrajca. Gwardzista cesarzowej.

Stworzyli mnie, porzucili, pragną śmierci mojej i mojego ludu. Z chęcią odwzajemnię to ostatnie. Będę patrzeć jak cesarstwo płonie. Jestem Nisong. Byłam cesarzową.

„Magiczna, przepięknie napisana historia o uzdrawiającej mocy przyjaźni, muzyki i niespodziewanych więzach łączących pokolenia.” – Christina Baker Kline, autorka bestsellera Sieroce pociągi

„Historia ludzkiego życia nigdy nie zaczyna się na początku. Czego oni was uczą w tej szkole?”
Tak mówi 104-letnia Ona Vitkus 11-letniemu zbzikowanemu na punkcie rekordów Guinnessa chłopcu, którego przysłano, by pomagał jej w każdy sobotni poranek. Podczas gdy on napełnia karmniki dla ptaków i sprząta w ogrodowej szopie, Ona opowiada mu o swoim długim życiu. Wkrótce zaczyna wyjawiać mu sekrety, które ukrywała przez dziesięciolecia.

Pewnej soboty chłopiec przestaje się pojawiać. Ona zaczyna myśleć, że wcale nie jest taki wyjątkowy, ale wtedy na jej progu pojawia się jego ojciec. Quinn Porter, gitarzysta wiecznie nieobecny w życiu rodziny, zdeterminowany jest, by dokończyć szlachetny czyn syna. Matka dziecka nie pozostaje daleko w tyle. Ona natomiast odkryje, że świat może nas zaskoczyć niezależnie od wieku i że czasem współdzielenie straty jest jedynym sposobem na to, by na powrót odnaleźć samego siebie.
Chłopiec jeden na milion to wielowarstwowa powieść o złamanych sercach, których na pozór nie da się naprawić, a które znów zaczynają bić szybciej dzięki zdumiewającej sile ludzkiego poświęcenia. Monica Wood jest wielokrotnie nagradzaną, pisarką bestsellerów. Urodziła się w Maine w Nowej Anglii, w irlandzkiej rodzinie katolickiej. Zanim została pisarką na pełen etat pracowała jako doradca zawodowy oraz w domu opieki. Jest również piosenkarką i przez wiele lat podróżowała po Nowej Anglii, śpiewając jazz, country, pop i gospel. Mieszka w Maine z mężem. Jest autorką czterech powieści, z których ostatnia, Chłopiec jeden na milion, zdobyła w 2017 r. nagrodę literacką Nautilus Book Award (złoto) i nagrodę dla najlepszej powieści New England Society in the City of New York Book Award. „Powieść tak piękna, że aż rozdzierająca serce.” – BOOKREPORTER „To powieść poruszająca wiele kwestii: izolację, wspólnotę, muzykę, język i przyjaźń. Proza Moniki Wood lśni lirycznymi opisami oraz surowymi obserwacjami na temat ludzi i ich motywów. Ale nadrzędny wątek przewijający się przez całość dotyczy drugich szans. Nawet gdy przeżyło się już ponad stulecie, życie wciąż potrafi zaskoczyć.” – THE HERALD SCOTLAND„Przepięknie napisany Chłopiec jeden na milion obfituje w motywy starzenia się, rozpaczy, miłości i straty, ambicji i niezgłębionych snów. Uwielbiam tę książkę.” – THE BLURB MAGAZINE„Choć pomysł powieści o przyjaźni pomiędzy 104-letnią kobietą i samotnym chłopcem zbzikowanym na punkcie światowych rekordów brzmi nieco sentymentalnie, ta historia jest ostra jak brzytwa i wymierza czytelnikowi nieznośnie bolesny emocjonalny cios. Przepięknie napisana, sprytnie skonstruowana, czasem przekomiczna, lecz w ostatecznym rozrachunku głęboko wzruszająca.” – SUNDAY MIRROR „Urzekająca, chwytająca za serce, zabawna powieść o rodzinach, o tym jak się rozpadają i na powrót odbudowują w najbardziej nieoczekiwany sposób. Absolutnie zachwycająca.” – magazyn PSYCHOLOGIES„Urocza, nieco ekscentryczna powieść o ludziach niedopasowanych do otoczenia… Pełna zarówno humoru jak i nadziei.” – DAILY MAIL„Nieco ekscentryczna, słodko-gorzka powieść o tym, że przyjaciół można znaleźć nawet w najbardziej niespodziewanych miejscach.” – GOOD HOUSEKEEPING „Zwiń się w kłębek i rozkoszuj [tą]… urzekającą powieścią.” – WOMAN + HOME „Jednocześnie smutna i radosna historia wyjątkowego 11-letniego chłopca i spuścizny, którą po sobie pozostawia.” – Booklist„Nowa, słodko-gorzka powieść… której efektem jest oszałamiająca historia.” – Publishers Weekly„Budząca pozytywne nastawienie do życia, wzruszająca i pięknie napisana.” – magazyn HEAT

CÓRKA NAZISTY to przejmująca powieść o przeszłości, która nie pozwala o sobie zapomnieć. O strasznych czasach II wojny światowej i o miłości na przekór wszystkiemu. O dzieciach, które nie powinny odpowiadać za winy swoich rodziców. I o odkupieniu, które przynosi dopiero zmierzenie się z prawdą. Czasem, by na nowo odnaleźć spokój i miłość, trzeba przejść przez piekło. Gen zła. Czy coś takiego w ogóle istnieje?

Alicja Nowińska uśmiecha się do mnie. Unosi na powitanie dłoń i się wyprostowuje. Wskazuje na głęboki fotel przy stoliku kawowym. Kiedy do niego podchodzę wyjeżdża na swoim obrotowym krześle zza biurka. Gdy rozmawiamy, nie może być pomiędzy nami barier. To jedna z zasad udanej terapii.

Ale mnie już nic nie może pomóc. Nie jestem dobra.Tkwi we mnie gen zła. Nigdy go nie odpokutuję.

Ojciec wołał na mnie Birdie, mawiał, że jestem jego małym ptaszkiem. Dla wszystkich byłam jego dzieckiem, córką zegarmistrza. Edward nazywał mnie swoją muzą, przeznaczeniem. Ludzie pamiętają mnie jako złodziejkę, oszustkę, tę, która miała się za lepszą od innych i nie była niewiniątkiem.

Nikt już nie pamięta mojego prawdziwego imienia. I nikt nie wie, co naprawdę stało się tamtego lata.

Latem 1862 roku grupa młodych artystów, którym przewodził utalentowany i pełen pasji Edward Radcliffe, przybyła do Birchwood Manor w malowniczym Oxfordshire. Planowali spędzić miesiąc na łonie natury, szukając inspiracji. Ale ich pobyt na prowincji właśnie dobiega końca: jedna z uczestniczek wyprawy została zastrzelona, druga zniknęła – podobnie jak pewna bezcenna pamiątka rodowa – a życie Edwarda Radcliffe’a legło w gruzach.

Ponad 150 lat później Elodie Winslow, młoda archiwistka z Londynu, odnajduje skórzaną torbę, a w niej dwa pozornie niezwiązane ze sobą przedmioty: zdjęcie w kolorze sepii, przedstawiające zniewalająco piękną kobietę w wiktoriańskim stroju, i szkicownik artysty z rysunkiem domu z dwuspadowym dachem, stojącego w zakolu rzeki.

Dlaczego Birchwood Manor wydaje się Elodie tak znajome? Kim jest młoda kobieta na fotografii? Czy kiedykolwiek pozna jej tajemnicę?

Córka zegarmistrza jest historią o skrywanym sekrecie, okrutnym morderstwie, zuchwałej kradzieży, sztuce, miłości i stracie, opowiedzianą głosem Birdie Bell – córki zegarmistrza, która była świadkiem i uczestnikiem tamtych dramatycznych wydarzeń.

Czy kapłaństwo jest pracą na cudzym polu, a jeśli tak, to czy może ona dać człowiekowi miłość, poczucie sensu? Czy ksiądz Wacław stanie pośród księży, dla których sutanna staje się pancerzem nie do udźwignięcia, a celibat niczemu nie służącym anachronizmem? Czy dręczony przeciwnościami, które fundują mu bliscy i wrogowie podda się i poszuka szczęścia w miłości do kobiety i założeniu własnego domu?

Paryż, wiek XV. Centrum świata, kultury i polityki. Szczyt wysublimowania, bogactwa i dobrego smaku. A obok nędza, bezprawie, opresja. Złodzieje, prostytutki, cyganie i inni wykluczeni z blichtru wspaniałego miasta. 
Dwa światy równoległe, który przecinają się ze sobą albo pod szubienicą, albo na niej. 
Piękna cyganka i on – największy brzydal literatury, chromy i szpetny dziwak ciągający sznury dzwonniczych serc ku chwale Pana, który chyba odeń w podzięce dostał serce największe i najpiękniejsze… 
Bo czyż brzydota nie może kryć w sobie piękna?
Klasyka literatury światowej, której nie można nie znać!!!