Albo-albo Broszury emigracyjne 1943-1944

Ciało jako inny, obcy, wykluczony, ciało jako przestrzeń napięcia między toż-samością a innością, ciało poza innością i tożsamością. Ciało-tekst – otwarte. Ciało o zmiennej intensywności, bez ustanku pulsujące między tym, co obce a tym, co toż-same. Ciało ustanawiające granice, by w kolejnym kroku je znieść, mówiące: „ja”, by zaraz temu zaprzeczyć, tworzące wnętrze i rozpływające się w zewnętrzności pofałdowanej powierzchni. Ciało radykalnie zróżnicowane, to zwierzęce, to ludzkie, to przestrzenne, to wirtualne, to duchowe, to materialne, to kobiece, to męskie, to dojrzałe, to dziecięce, migocące różnicami, stające-się-innym, a w efekcie niedostrzegalne, zlewające się ze światem w działaniu. Ciało tętniące życiem, ciało różnicujące świat i jednocześnie go zmieniające. Ciało będące podstawą myślenia o tożsamości, inności, podmiotowości, wspólnocie, etyce czy polityce i otwierające te kategorie na to, co nadchodzi.

Zdzisław Najder, pisarz, krytyk literacki, profesor literaturoznawstwa, publicysta oraz światowej sławy badacz twórczości Josepha Conrada, autor m.in. książek: Życie Conrada-Korzeniowskiego, t. 1–2 (Warszawa 1980), Joseph Conrad. A Chronicle (New York 1983), Z Polski do Polski poprzez PRL (Warszawa 1995) oraz licznych artykułów prasowych. Uhonorowany wieloma prestiżowymi nagrodami, krajowymi i zagranicznymi. Znany również jako działacz opozycji demokratycznej, założyciel Polskiego Porozumienia Niepodległościowego. W latach 1982–1987 był dyrektorem Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa.
Prezentowana antologia zawiera 60 esejów Zdzisława Najdera poświęconych etosowi rycerskiemu, głównie w europejskim kręgu cywilizacyjnym, kreowanemu m.in. w literaturze, sztuce, teatrze i kinematografii. Przyjmując bardzo szeroką perspektywę porównawczą: od antyku, przez średniowiecze, aż do XXI w., Autor poddaje analizie przejawy tytułowego etosu i łączących się z nim wartości i norm moralnych, zarówno w wytworach kultury, jak i w rzeczywistych wydarzeniach w Polsce i na świecie. Pokazuje też, jak zmieniający się na przestrzeni dziejów wzorzec postaw rycerskich przetrwał i zachował swe podstawowe wartości.

W antologii Imago psychoanalizy znalazły się teksty czołowych przedstawicieli i przedstawicielek ruchu psychoanalitycznego. Wilhelm Stekel, Karl Abraham, Sándor Ferenczi, Siegfried Bernfeld, Helena Deutsch, Lou Andreas-Salomé, Otto Rank, Otto Gross, Georg Groddeck czy Hermine Hug-Hellmuth to kluczowi współpracownicy Sigmunda Freuda, którzy przyczynili się do rozwoju i popularyzacji psychoanalizy w pierwszych dekadach XX wieku. Tom prezentuje ich refleksje nad związkiem nieświadomości i sztuki, społecznym znaczeniem teorii Freuda, miłością i śmiercią, szaleństwem i swobodnym fantazjowaniem, nienormatywną seksualnością, psychologią dziecka i psychoanalizą kobiet. Zebrane w Imago psychoanalizy rozważania charakteryzują się niezwykłą różnorodnością i bogactwem wniosków, tym samym ukazując psychoanalizę jako efekt kolektywnych wysiłków wybitnych lekarzy, lekarek, intelektualistów i intelektualistek pierwszej połowy XX wieku.


Antologia zawiera pierwsze polskie przekłady tekstów publikowanych na łamach czasopism psychoanalitycznych przed wybuchem drugiej wojny światowej. Chociaż zamysłem redaktorskim nie było stworzenie całościowego obrazu rozwoju teorii psychoanalitycznej, Imago psychoanalizy umożliwia polskim czytelnikom i czytelniczkom zapoznanie się z reprezentatywnym wyborem tekstów psychoanalitycznych od momentu powstania ruchu aż po okres drugiej wojny światowej.

Zebrane w tej książce felietony były ogłaszane w „Tygodniku Powszechnym” od czerwca 2007 do października 2011 roku. Zacząłem je pisać głęboko dotknięty atmosferą podejrzliwości, wprowadzoną do życia publicznego przez twórców i zwolenników IV RP. Po przejściu Prawa i Sprawiedliwości do opozycji przyglądałem się kolejnym epizodom polsko-polskich wojen i potyczek, sprawiających często wrażenie marnego widowiska. Doświadczenie niepowagi i nierealności polityki, obserwowanej z daleka, z pozycji czytelnika dzienników i tygodników, to zasadniczy temat mojej książki.

Autor podjął się trudu dokonania ciekawej i bardzo potrzebnej analizy zagadnienia smart city i zmian, jakie nowe technologie komunikacyjne wprowadzają w lokalnym systemie komunikacyjnym. W celu oddania struktury, funkcjonalności, zakresu oddziaływania i wpływu ICT na komunikowanie w przestrzeni miejskiej autor poddaje analizie strategię realizacji założeń smart city w dwóch stolicach europejskich: Berlinie i Warszawie. Wnikliwa ocena roli, jaką pełnią media – zwłaszcza cyfrowe – w budowaniu dzisiejszego systemu komunikowania lokalnego, jest z pewnością atutem niniejszej książki.
Z recenzji prof. UMCS dr hab. Ilony Biernackiej-Ligięzy

W niniejszej książce autor podejmuje temat ważny i aktualny, a jego badania wpisują się w obszar studiów nad oddziaływaniem nowych mediów na zmiany zachodzące we współczesnym społeczeństwie. Problematyka ta jest jednocześnie w polskiej nauce o mediach i komunikacji społecznej terenem zdecydowanie nowym. Refleksja naukowa nad takim konstruowaniem przepływu komunikacji w otoczeniu człowieka, w tym w szczególności w otoczeniu miejskim, i takim wykorzystaniu istniejących technologii komunikacyjnych, aby możliwie wydajnie podnieść komfort życia ludzi/mieszkańców miast, jak dotąd podejmowana była głównie za granicą, a i tam jest to obszar względnie nowy.
Z recenzji prof. UJ dr hab. Agnieszki Szymańskiej

Pozycja zawiera kilkadziesiąt drobnych różności pisarskich, przede wszystkim są to szkice esejów (może raczej materiał do szkiców) o tematyce społecznej, edukacyjno – kulturalnej.