Alchemia duszy

Czasem poezja pozwala na przejście niebezpiecznej drogi i odkrycie swoich głęboko schowanych lęków oraz myśli. Zbiór wierszy o zastanawiającym i lekko prowokującym tytule “A co jeśli Jezus miał depresję?” to nie tylko opis tej trudnej, egzystencjalnej eskapady, ale także przykurzona mapa. Odczytają ją ci, dla których kosmos jest groźną i mruczącą materią – możliwą jednak do przeniknięcia poprzez sprytnie dobraną wiązkę słów. A co jest wewnątrz? Pewnie drobny przebłysk, ale to już zależy od wolnej interpretacji czułego odbiorcy.

Kazimierz SOPUCH, ur. 1.04.1933 r. we wsi Jawory, powiat Ostrołęka, woj. Mazowieckie. Liceum Ogólnokształcące ukończył w Mrągowie /1952 r./, studia na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim /socjologia/, stopień magistra w 1958 r., doktorat w 1977 r. na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Gdańskiego, habilitacja na tymże Uniwersytecie w 1985 r., stanowisko profesora nadzwyczajnego w 1992 r.

Daniel Odija – pisarz, autor powieści, dwukrotnie nominowany do Nagrody Literackiej Nike – debiutuje jako poeta.

„ale” to zbiór świeżych, pełnych słońca i życia wierszy. Autor w swojej pierwszej książce poetyckiej bada relacje pomiędzy podmiotem a otaczającym go światem. W codzienności i jej rekwizytach szuka fundamentalnych praw, emocji i wzruszeń. Podmiot obserwuje ludzi, dostrzega zmiany uczuć i pór roku. Spór o uniwersalia toczy się tu na ławce w parku, a bohaterkami są dziewczyny śmiejące się jak mewy. Oraz same mewy. Może one też się śmieją?

Daniel Odija w centrum swojego poetyckiego uniwersum stawia jedno słowo z podsłuchanej rozmowy, światło, gdzie czai się coś niepokojącego, i przeczucia prowadzące nie tam, gdzie powinny. To poezja o rozmowie i czasie, o miejscach, w których nas nie ma, wojnie toczącej się blisko i zarazem daleko, i niesprawiedliwości.

Nie dowiemy się z tej książki, czy „prócz krwi i mięsa mamy też inne składniki siebie”. Ale możemy mieć na to nadzieję.

"Gdy czytam wiersze Wiesława Kulikowskiego, myślę, że każdy, kto żyje wystarczająco długo, zna miejsca niegdyś kwitnące, owe wiśniowe sady, bliskie imiona, nazwy miast, które zginęły w wypadkach historii i zostały już tylko w pamięci. Kulikowski jest twórcą całkowicie oryginalnym, nieulegającym żadnej literackiej modzie. Gdy czytam jego wiersze, odzyskuję spokój; to o czym myślę jest w jego mądrych książkach, w których posłuszne Autorowi słowo budzi tęsknotę za głębszą refleksją. Te wiersze zostają z nami jak przywoływana w nich muzyka, jak zapachy i kolory Prowansji. Czytam wiersze Wiesława Kulikowskiego, aby uporządkować swój świat. To pomaga." - Elżbieta Zechenter-Spławińska

W serii "Poeci do kwadratu" współcześni poeci i poetki prezentują swoje wybory wierszy klasyków, wielkich poetek i poetów czasów minionych. Tom "Chłopiec" to osobista podróż Adama Wiedemanna po twórczości Stanisława Grochowiaka.

Stanisław Grochowiak był wybitnym poetą z kręgu "Współczesności", zapisał się w polskiej powojennej poezji jako twórca poszukujący nowych form ekspresji poetyckiej, przeciwstawiał się tradycyjnej interpretacji „piękna”. To też autor jednych z najpiękniejszych i najniezwyklejszych erotyków w polskiej poezji. Adam Wiedemann z kolei tworzy wiersze liryczne, kpiarskie, wzruszające, złowrogie, zabawne i wzniosłe. Wszystkie dotykają ran świata, a jednocześnie odżywiają nadzieją, czułością, chwilami zachwytem. Co wyniknie ze spotkania tych dwóch poetów?