Amerykańska Szkoła Pisania. Szkice I Opowiadania

Magia świąt każdemu może kojarzyć się z czymś zupełnie innym. Dla jednych będą to zaspy śnieżne, a dla innych rodzinna atmosfera czy też zapach pieczonych pierniczków.
Siedem autorek postanowiło wziąć udział w naszej antologii, aby umilić Czytelnikom świąteczne i zimowe porządki. 
Sięgając po tę pozycję, nie tylko odpoczniecie od codziennych obowiązków, ale również przekażecie swoją cegiełkę na pomoc innym. Wydawnictwo wraz z autorkami zobowiązało się do przekazania części środków ze sprzedaży na cele charytatywne. 

Wspomnienia Nigdzie na ziemi są swego rodzaju kontynuacją dziennika wojennego Zima o poranku, opisują trudne próby odnalezienia się w powojennej rzeczywistości osoby, której współczesna humanistyka nadałaby miano wygnańca.

Janina Bauman, wspomina Polskę powojenną: zaraz po zakończeniu wojny, kiedy podejmuje dalszą edukację, rozważanie wyjazdu do Palestyny, poznanie swego przyszłego męża Zygmunta Baumana, wspólne studia, swą wieloletnią pracę dla Filmu Polskiego, po Marzec 1968 roku, kiedy zmuszono Baumanów do porzucenia ojczyzny i ponownego poszukiwania tożsamości.

O powojennych latach (1945-1968) i kształtującym się wówczas moralnie relatywnym świecie Janina Bauman pisze z niezwykłą szczerością, wystrzegając się roli jedynie słusznie widzącego sprawy „ostatniego sprawiedliwego”.

Na książkę składają się (poza wspomnieniami) mikropowieść i opowiadania – wszystkie one wzajemnie się uzupełniają, a fikcyjne postaci stworzone przez Janinę Bauman przeglądają się w jej wspomnieniach.

Nigdzie na ziemi… wpisuje się w powracającą dyskusję o odpowiedzialności za Innego i tożsamości Polaków po Marcu '68. Nie jest jednak książką rozliczeniową, a raczej czymś znacznie ważniejszym: głosem-świadectwem człowieka, jego „małej” historii, którą w zawirowaniach XX wieku podzieliło tysiące innych.

Nowe wydania niezwykłych opowieści ulubionego pisarza Ameryki.

„Pastwiska Niebieskie” oraz „Nieznanemu bogu” to historie o dwudziestowiecznej Kalifornii i jej mieszkańcach, którzy poszukują swojego miejsca w świecie, mierząc się z lękami i namiętnościami. Zebrane w „Pastwiskach Niebieskich” historie łączy rodzina Munroe. Niewrażliwość członków familii prowadzi do kolejnych tragedii i rozpadu niegdyś harmonijnej społeczności. Tymczasem główny bohater „Nieznanemu bogu”, Joseph Wayne, zaczyna wierzyć, że drzewo na należącej do niego farmie zawiera w sobie duszę jego ojca. Kiedy jeden z braci Josepha decyduje się je ściąć, w gospodarstwie rozpoczyna się okres chorób i głodu.

W trzeciej opowieści Henry Morgan, kiedyś młody człowiek marzący o przygodach, a teraz okrutny pirat i wyrzutek, ma dwie ambicje: zdobyć piękną kobietę imieniem La Santa Roja i podbić opływającą w bogactwo Panamę. „Złota Czara”, bo to o niej mowa, jest debiutem Steinbecka i gratką dla każdego fana powieści historycznej.

John Steinbeck(1902–1968) – amerykański powieściopisarz, laureat literackiej Nagrody Nobla w 1962 r. za „realistyczny i poetycki dar, połączony z subtelnym humorem i ostrym widzeniem spraw społecznych”. Jego najbardziej znane powieści to „Grona gniewu”, „Myszy i ludzie” i „Na wschód od Edenu”.

Osiemnaście opowiadań Mariki Krajniewskiej, autorki świetnej powieści "Za zakrętem", to czułe relacje o brutalności świata i o bólu istnienia. W tle wielu tych opowieści słychać echa - raz doniosłe, innym razem wyciszone - dwudziestowiecznej historii rosyjskiej i sowieckiej: do dziś dotkliwe, nie pozwalające, mimo upływu czasu, zapomnieć. Niemal wszyscy bohaterowie to ludzie zranieni, naznaczeni piętnem trudnej pamięci krzywd i nieprawości. Ich przeżycia i doświadczenia, spisywane z poczuciem taktu i z dystansem, jaki narzuca forma literacka, ewokują pytania o możliwość pogodzenia się z losem.
Leszek Szaruga

Zamieszczone w książce opowiadania są wyborem z bogatej twórczości literackiej Wojciecha Wiśniewskiego – wyborem dokonanym przez Autora. Powstawały na przestrzeni wielu lat, począwszy od debiutanckiego utworu Beata ma oczy brązowe, który pierwotnie ukazał się w czasopiśmie „Świat Młodych” w 1962 r., po napisane przez Niego wiosną 2020 r. takie opowiadania, jak Zupa ogonowa, Walery z Otwocka czy Bez kamizelki.
Publikację dopełniają zdjęcia, ilustracje, zapiski oraz inne materiały z domowego archiwum Autora, tworząc w ten sposób opowieść o ludzkich emocjach, przeżyciach i doświadczeniach.

Samozwańczy LITERAT to 16 opowieści wypełnionych dynamiką i różnorodnością formy, lekkim humorem i barwnym językiem, silnymi emocjami i głębszą refleksją, celnie portretujące ludzką codzienność w jej egzystencjalnym wymiarze, przybierającym nierzadko zgoła magiczną postać. Jest to książka, która zabierze Cię w niezwykłą podróż przez różnorodne światy ludzkich doznań: zabawnych i tragicznych, nostalgicznych i przepełnionych sarkazmem. Wśród tych niezwykłych historii znajdziesz „Papużkę” – poruszającą opowieść o dziewczynce, która jako dorosła kobieta musi stawić czoła demonom po stracie matki. Jej historia wciągnie Cię głęboko i pokaże, jak silne jest ludzkie dążenie do pokonywania przeciwności losu. Z kolei w utworze „Viva la vida” zajrzysz do duszy młodego pracownika korporacji, spędzającego weekend w towarzystwie kokainy i przyjaciół, którymi gardzi, podobnie jak sobą. To intensywna opowieść o zagubieniu i mozolnej próbie znalezienia szczęścia. ADAM DURBACZ - debiutujący prozaik oraz autor wierszy i dramatu „Podgórz” urodził się (1995 r.) i wychował w Toruniu. W wieku 18 lat wyemigrował do Londynu, gdzie spędził lwią część dorosłego życia. Uwielbia podróże, grę w piłkę nożną, żarty różnego poziomu i wyłącznie dobrą literaturę. Romansujący z filozofią, czyli idealny kandydat do comiesięcznego podpisu w Urzędzie Pracy.