Andreowia

Czy wiesz, co tak naprawdę jest w życiu ważne?

Młody listonosz, mieszkający samotnie z kotem Kapustkiem, otrzymuje szokującą diagnozę lekarską – zostały mu tylko miesiące, a może nawet tygodnie życia. Zanim jednak zdąży się oswoić z tą trudną wiadomością, pojawia się diabeł ze specjalną ofertą: otrzyma dodatkowy dzień życia za każdą rzecz, którą postanowi usunąć ze świata. Tak oto rozpoczyna się naprawdę niezwykły tydzień…

Jak oddzielić to, bez czego można się obejść, od tego, co rzeczywiście niezbędne? Gdzie doprowadzi bohatera i jego ukochanego kota ten układ z diabłem?

A gdyby tak ze świata zniknęły koty? w dowcipny, a jednocześnie wzruszający sposób opowiada o stracie i pojednaniu, a także poszukiwaniu odpowiedzi na pytanie o istotę życia.


Refleksyjna, ale niepozbawiona humoru opowieść medytacja w duchu magicznego realizmu. To urocza miniatura, która trafi do każdego, kto kocha koty.
Olga Drenda, pisarka i miłośniczka kotów

Niezwykła i ciepła historia o życiu, miłości, samotności i tym, co po nas pozostaje.
„The Observer”

Przejmująca i poruszająca książka o stawianiu czoła własnej śmiertelności, braniu odpowiedzialności za swoje wybory i rozstrzyganiu o tym, co naprawdę w życiu ważne.
„The Herald”

Ta książka sprawi, że czytelnicy ponownie ocenią swój dobytek i zastanowią się nad tym, co mogą zyskać, pozbywając się jego części… I na pewno, gdy zakończą lekturę, będą postrzegać świat i ludzi dookoła siebie nieco inaczej.
„International Examiner”


Genki Kawamura – japoński pisarz, scenarzysta i producent filmowy. Jego pierwsza powieść A gdyby tak ze świata zniknęły koty? została przetłumaczona na czternaście języków, a w samej Japonii sprzedała się w nakładzie dwóch milionów egzemplarzy. Na jej podstawie powstał film pod tym samym tytułem w reżyserii Akiry Nagaiego. Kawamura jest autorem dwóch innych powieści, próbuje swoich sił również jako pisarz literatury dziecięcej.

Jeżeli kochać, to na zabój.

Jeżeli żyć, to na pełnych obrotach.

A jeżeli płakać, to jakby świat miał się zaraz skończyć.



Dominika, dla przyjaciół Mika, to wieczna optymistka, choć życie wcale jej nie rozpieszcza. Po każdym życiowym upadku podnosi się z kolan, otrzepuje i mówi: „No! W życiu wszystko jest po coś!” Uśmiech i do przodu!

Jej historia zaczyna się, gdy jako młoda, pełna ideałów, naiwna dziewczyna, przekonuje się, czym jest pierwsza miłość na pierwszych studiach, co daje pierwszy ślub, jak trudno wychować pierwsze dziecko, jak niełatwo znaleźć pierwszą pracę (szczególnie w telewizji), jak poradzić sobie z pierwszą zdradą i jak przejść przez pierwszy rozwód. A to wcale nie koniec niespodzianek, które szykuje dla niej los. A przecież życie pisze najlepsze scenariusze.

Małgorzata Kalicińska, autorka bestsellerowych powieści z serii „Rozlewisko” oraz jej bratanica Katarzyna Kalicińska, znana producentka telewizyjna i pisarka, stworzyły inspirującą i podnoszącą na duchu powieść, w której udowadniają, że w życiu nigdy nie wolno się poddawać, ale czasami warto zwolnić, by nabrać dystansu i nie zwariować.

Mówią na niego Vandam, bo tak jak ten aktor, umie zrobić dwieście pompek. Nie jest naziolem, tylko prawdziwym facetem, nie półfacetem, ostatnim prawdziwym Czechem.
Myślisz, że wszędzie wojna, a w Cz

Piotr ma prawie wszystko, czego człowiek może oczekiwać od życia.

Jest jeszcze młody i przystojny, a już bardzo sławny i ceniony jako wybitny specjalista w dziedzinie transplantologii. Do pełni szczęścia brakuje mu tylko własnej rodziny, ale i to zdaje się być już tylko kwestią jednej poważnej rozmowy.

W dniu kiedy ma do niej dojść, następuje nieoczekiwana seria wydarzeń, zmieniających wszystko. Piotr staje przed wyborem, w którym żadne z rozwiązań nie jest do końca dobre.

Jakąkolwiek decyzję podejmie, skomplikuje ona jego życie osobiste w sposób trudny do opisania. Pod znakiem zapytania może również stanąć kariera Piotra, ponieważ swoim wyborem najprawdopodobniej wywoła burzę w świecie medycyny, etyki i filozofii.

Jaką decyzję podejmie młody lekarz i co z tego wyniknie?

Życie Moniki rozpada się na kawałeczki wraz ze śmiercią jej ukochanej córeczki, Aurelii. Mimo upływu trzech lat kobieta nie potrafi pogodzić się ze stratą dziecka, dlatego podejmuje decyzję o przeprowadzce do małej miejscowości, w której próbuje odzyskać wewnętrzną równowagę i skupić się na pracy jako ilustratorka. Jej świat przewraca się do góry nogami, gdy dowiaduje się o istnieniu dziewczynki łudząco podobnej do jej córki. Zdeterminowana postanawia ją odnaleźć.
Jaką rolę w jej życiu odegra dwóch mężczyzn: architekt krajobrazu, Grzegorz oraz fryzjer, Piotrek? Gdzie kończy się granica między rozpaczą a obłędem? Czy zdruzgotanej kobiecie uda się w końcu odzyskać spokój ducha?
„Altanka pod magnolią” to nostalgiczna historia o życiu po stracie, która napełnia serce nadzieją.

Bohaterka „Anemonów”, Natasza, jest czterdziestoletnią kobietą, której życie to oślepiający kolaż miłości, nienawiści, smutku, wybaczenia i wreszcie ukojenia. Pełna inwencji, utalentowana, nieprzeciętnie obdarowana przez los urodą i emanująca wdziękiem, traci po kolei wszystko. Taniec, teatr, malarstwo, rodzinę, dom, zdrowie.
Dlaczego wygrywają kobiety nikłe, szare, pozostające głęboko w jej cieniu, a mężczyźni, kochający ją obsesyjnie, uciekają z jej życia? Czy powrót do rodzinnego domu pozwoli jej zebrać siły, by zmierzyć się z przeznaczeniem?
Czytając „Anemony”, wierzysz w tę historię, bo życie, niestety, często rozczarowuje. Dlatego tak bardzo chcesz, by Nataszy się udało. Właśnie jej. By zrozumiała, że nie na darmo ta cała walka, bo choć miłość nie zawsze przychodzi, to czasami wystarcza – jak powiedziała Emily Dickinson – „sam mozół jej szukania”.