Ani ta, ani tamta

Na Zielonej 13 znowu wrze!
Radeo odkrywa, że może być ojcem małego Franka, więc swoim zwyczajem, postanawia nieco namieszać w rodzinie Zasadów. Elwira z Krzysztofem są o krok od rozwodu, a Roman niespodziewanie zapada na ciężką chorobę. Za to Mariolce układa się fantastycznie do momentu, kiedy w jej mieszkaniu pęka rura z wodą, zalewając przy okazji „Atelier u Józka”. Na domiar złego w kamienicy na Zielonej zjawia się kuzynka Mariolki, którą okazuje się jedna z największych gwiazd serialowych w kraju. A to wszystko tuż przed samym Bożym Narodzeniem!
Czy Mariolce uda się okiełznać kuzynkę i własne życie?
Czy małżeństwo Elwiry i Krzyśka przetrwa?
I jakie niespodzianki szykuje mieszkańcom Zielonej Justyna?
***
„To bardzo życiowa historia. Pod kloszem świąt rozgrywają się ludzkie radości i dramaty. Agata nie tylko rozśmiesza, ale również przywołuje zadumę. Lubię czytać takie książki. Serdecznie polecam!”
Anna Kasiuk
***
„»Gwiazdka na Zielonej 13« rozśmiesza do łez i również do łez wzrusza. To książka, która nie pozwala przejść obojętnie obok poruszonych w niej problemów i zostawia w duszy trwały ślad. Serdecznie polecam”.
Hanna A. Greń

Nagroda publiczności w konkursie „Brakująca Litera” na najlepszą polską książkę 2020 roku.
Jagoda żyje w wiecznym biegu i stresie. Jej firma budowlana ma coraz więcej klientów. Matka Jagody przenosi się do domu seniora, a to zamiast wyciszyć, zaognia jeszcze ich niełatwe kontakty. W dodatku telefon nie przestaje brzęczeć – to Natasza, córka Jagody, dzwoni z drugiego końca Europy z kolejnymi pretensjami. Jakby tego było mało, jeden nieostrożny krok otwiera puszkę Pandory z kłopotami zdrowotnymi.
Na szczęście Jagoda zawsze może liczyć na swojego męża Miszę oraz na przyjaciółki. Bo Jagoda, Dorota i Hanka stanowią zgrane trio od wielu lat. I wspólnie potrafią stawić czoło największym problemom.
Warto poczekać. Jeszcze chwilę. Każdy kolejny dzień może zmienić wszystko. A jeśli chcecie się dowiedzieć, co przydarzyło się Dorocie i Hance, poszukajcie „Warto poczekać”.
***
„To Matka i Córka napisały tę powieść. Dla mnie jest to piękne i bardzo wzruszające. Tym bardziej, że to właśnie rodzinne relacje są najważniejszym wątkiem »Jeszcze chwilę«. Miałam to szczęście, że moja mama wspierała mnie zawsze i wszędzie. Żałuję, że nie może już przeczytać tej opowieści...” –Małgorzata Przyczyna z bloga Zaczytana.pl.

Ida, córka leśniczego i studentka psychologii, nagle pojawia się w rodzinnym domu, nie zdradzając, co skłoniło ją do ucieczki z miasta. Koszmary nie dają jej spać, unika ludzi, a namiastkę spokoju odnajduje w ośrodku rehabilitacji dzikich zwierząt, gdzie zostaje wolontariuszką. Dopiero Bruno, przyjaciel dziewczyny, powoli odkrywa jej bolesny sekret.
Tymczasem Joanna Wilk, historyczka sztuki, po burzliwych wydarzeniach sprzed jesieni postanawia zacząć wszystko od nowa. Przeprowadza się na drugi koniec Polski, by budować tam spokojną przyszłość. Nie przypuszcza jednak, że los bywa przewrotny i na jej drodze znów stanie Tomek… Młody leśnik pomaga dzikim zwierzętom i wciąż ma nadzieję, że oswoi także swojego Wilka. Czy Joanna da mu kolejną szansę?
Pewnego dnia, wśród malowniczych lasów i jezior Pojezierza Brodnickiego, losy Idy i Joanny się splotą. Co przyniesie ta znajomość i czym się okaże dla każdej z dziewczyn?
„Leśniczanka”, kolejna książka Klaudii Duszyńskiej z cyklu „Wędrówki po miłość”, to opowieść o oswajaniu lęków i sile zaufania. A także o bezgranicznej przyjaźni, która przetrwa wszystko.

ROMANTYCZNY GDAŃSK PEŁEN MAGICZNYCH CHWIL
Albert, wdowiec i ojciec czterech córek, w tym jednej zamężnej, na prośbę przyjaciela postanawia pomóc mu w dość delikatnej sprawie, mając w tym ukryty plan. Przez miniony rok próbował znaleźć dla kolejnej córki wyjątkowego narzeczonego, ale jego próby skończyły się porażką. Zbliża się jednak świąteczny czas, a sposobność przytrafia się sama. Albert ponownie postanawia zabawić się w swata, licząc, że w nadchodzące święta wydarzy się cud.
Córki Alberta czekają kolejne manewry miłosne i okazja do wyprawienia wyjątkowych świąt. W kamienicy Orłowskich znowu zrobi się głośno i tłumnie, a kobiecy punkt widzenia zderzy się z męskim, co może zwiastować świąteczną katastrofę albo najpiękniejszy magiczny czas.
Romantyczny Gdańsk w zimowej odsłonie, urokliwy park w białym puchu i miłość, która pojawiła się niespodziewanie i z zaskoczenia, spełniając niejedno życzenie.

Powracają przebojowe babcie, na które czekaliście!
Marcela Kociokwik i Fatima Wierniewicz skradły show w debiutanckiej powieści Michała Krawczyka „Przypadek? Nie sądzę!”.
„NA DWOJE BABKA GRZESZYŁA” to przewrotna, zaskakująca, komediowa opowieść o codzienności seniorek, które burzą wizerunek tradycyjnych babć. Marcela – aktywistka i orędowniczka życia – wciąż wpada na szalone pomysły, aby nie dać sobie przestrzeni na nudę. Fatima – zielarka powszechnie znana ze swoich trucizn – uznała, że pora poważnie przygotować się do ostatniej, najważniejszej podróży.
Czy rzeczywistość w Żyworódce będzie im sprzyjać? Czy są gotowe na niespodzianki i zaskoczenia? Jakie grzeszki mają na sumieniu? Czy zdadzą test na przyjaźń?
Czytajcie i bawcie się! Byleby nie w ukryciu, bo zbyt wiele już zostało zatajone.

Humorystyczna historia sercowych perypetii stylistki jednego z popularnych kobiecych magazynów.
Rozczarowana ostatnim nieudanym związkiem bohaterka postanawia od tej pory kierować się w miłości rozumem, a nie sercem i starannie wybiera kolejnego kandydata. Jej wybór pada na mieszkającego za ścianą sąsiada. Dziewczyna razem ze swoją przyjaciółką starannie „rozpracowują” nieświadomego ich planów chłopaka, śledząc każdy jego krok.
Pech w tym, że kiedy już główna bohaterka dochodzi do wniosku, że jej wybór jest słuszny i przystępuje do działania, kandydat nie przejawia najmniejszych chęci do zawarcia bliższej znajomości. W dodatku na horyzoncie pojawia się poprzedni narzeczony, który usiłuje odzyskać serce dziewczyny. Jej życie zaczyna się komplikować, a jakby tego wszystkiego było mało przypadkowo wplątuje się w sensacyjną aferę, w której niebagatelną rolę odgrywa tajemniczy pustostan oraz pewien hydraulik.
Jak znaleźć na to wszystko czas i siły, kiedy praca zajmuje dwanaście godzin na dobę, a despotyczna szefowa zmusza do coraz bardziej karkołomnych wysiłków w zdobywaniu kolejnych „prezentów dla czytelniczek” dołączanych do pisma?