AnieleNIE

Aleja dziwacznych posągów Dejana Vukićevicia to zbiór dwunastu opowiadań podzielonych po cztery w trzy cykle: Obsesje, Mitopeje i Le beau est toujors bizarre.

Pies – przyjaciel człowieka. Oklepany frazes. Pies, towarzyszący człowiekowi od tysięcy lat i oddany człowiekowi całym sobą. Pies, kochający swojego właściciela bezwarunkową miłością, nieoczekujący niczego w zamian. Wierny i niezawodny… Lecz stosunek człowieka do psa nie jest już tak jednoznaczny… Dla niektórych jest on kimś bardzo kochanym, nieomal członkiem rodziny, lecz takie osoby znajdują się w mniejszości. Dla innych, dla większości, to tylko przedmiot… I o tyle tylko ważny, o ile doraźnie przydatny… To przedmiot, w którym nie dostrzega się uczuć, nie widzi się, że się boi, że cierpi, że tęskni za dobrym słowem, że… płacze... Często dręczony, bo taką ‘rozrywkę’ preferuje jego właściciel, głodzony, bity, dla którego jest tylko byle jaka buda, krótki łańcuch i żałosne resztki z obiadu… Te trzy krótkie opowiadania napisane znakomitym językiem pokazują historie trzech psów po to, by w ludziach, być może, obudzić wrażliwość, a jednocześnie mają stanowić rodzaj – w jakimś sensie – wynagrodzenia tym naszym kudłatym przyjaciołom za zło, jakiego w życiu doznają… Opowiadania powinny zainteresować osoby dorosłe, ale również dotrzeć do jak największej liczby młodych ludzi, kilkunastolatków, którzy jeszcze budują swoją wrażliwość…

„Niewinna i urocza gorączka bibliofila u bibliomana jest ostrą chorobą posuniętą do obłędu” – twierdzi Charles Nodier. I w tym zawiera się sedno bibliomanii – w obłędzie czytelnika, który bierze do ręki książkę i nie potrafi jej odstawić, chyba że na własną półkę. Gdzie nas ten obłęd zaprowadzi? Do kompulsywnego zbieractwa? Do zbrodniczych czynów? A może sprawi, że przekroczymy granicę szaleństwa i zejdziemy do piekła bibliofila?

Kreśląc w zebranych w niniejszym tomie opowiadaniach groteskowe portrety miłośników książek, Charles Nodier, Gustave Flaubert i Charles Asselineau starają się dociec istoty bibliomanii. Ich dociekaniom towarzyszą ilustracje Alfreda Kubina i Léona Lebègue’a, będące swoistym komentarzem tego niezwykłego zjawiska.

Pamiętaj, by nie oddalać się od brzegu…” – to ostatnie słowa, jakie słyszy od ojca czternastoletni Białowłosy. Choć nie przeszedł rytuału wprowadzenia w dorosłe życie –odbywającego się w pieczarze Pos

Ile tak naprawdę o sobie wiemy?

Po śmierci ojca Paul Waltz – niemiecki pisarz i dziennikarz – odkrywa niewygodną prawdę o swojej rodzinie. Przypadkiem dowiaduje się, że jego dziadek był lotnikiem Luftwaffe. Dziennikarz, jako zadeklarowany pacyfista, postanawia poznać losy majora lotnictwa III Rzeszy i dowiedzieć się, dlaczego jego rodzina w dawnych czasach wspierała brutalny terror.

Waltz wyrusza śladami dziadka aż do dalekiej Ameryki Południowej. Niespodziewany splot wydarzeń rzuca go w sam środek amazońskiej dżungli, gdzie musi podejmować decyzje sprzeczne z jego sumieniem i wartościami. To jednak dopiero początek zaskakujących odkryć. W trakcie wędrówki Paul zmierzy się bowiem nie tylko z prawdą o swoim traumatycznym dziedzictwie, ale także o sobie samym…

Kiedy masz rodzinę, dom, pracę, samochód i pełną lodówkę, nie szukasz doznań z innego wymiaru. Siedzisz sobie w wygodnym fotelu, patrzysz w telewizor i widząc w nim narkomanów szprycujących się dragami, tłum podpalający sklepy, bijący się z policją albo plądrujący miasto, kręcisz z niedowierzaniem głową. Zastanawiasz się, jak to jest możliwe i dlaczego to robią. Prawda o człowieku okazuje się niezwykle banalna. Instynkt przetrwania to nie wszystko.

Hector Kung
Autor publikujący pod pseudonimem, mający kilka literackich wcieleń. W centrum jego zainteresowań znajdują się stosunki międzyludzkie i wynikające z nich sprzeczności. Współczesne tematy ujmuje poprzez krytyczny opis świata i tworzenie bohaterów nie godzących się na dwuznaczną rzeczywistość.

Książka wprowadza w egzotyczny i tajemniczy świat Eskimosów, przedstawiony w ponad stu opowieściach mitologicznych liczących kilka tysięcy lat. Jednocześnie informuje, jak szybko współcześni Inwit, zapóźniony cywilizacyjnie lud tubylczy, przekształca się w nowoczesny naród, budując swoje „małe ojczyzny” w czterech państwach swego zamieszkania: Rosji, USA, Kanadzie i Danii. Eskimosi dokonali niezwykłego skoku cywilizacyjnego okresu paleolitu i epoki lodowcowej wprost w erę atomu i kosmosu, bez żadnych okresów przejściowych.