Anomalia

Powieść jest fikcyjną autobiografią. Urodzony w Świętej Lipce Protagonista Medard, po okresie szczęśliwego dzieciństwa, wstępuje do klasztoru. Napotyka na swojej drodze wiele spokrewnionych z nim osób, sam jednak z początku nie jest tego świadom. Dorasta za jego murami, a ponieważ podąża ścieżką powołania w sposób wzorowy, dostępuje zaszczytu sprawowania dwóch ważnych funkcji: zarządza komnatą z relikwiami, w której podług legendy spisanej przez św. Antoniego, znajdują się diable eliksiry, oraz zaczyna głosić kazania. Jego talent oratorski sprowadza go jednak na złą drogę. Pewnego razu oświadcza, że sam jest św. Antonim, wskutek czego traci przytomność i swój dar. Szybko go jednak odzyskuje, pijąc z butelek diablich eliksirów. Kiedy młoda kobieta imieniem Aurelie, łudząco przypominająca św. Rozalię, zwierza mu się z miłości do niego, Medard postanawia opuścić klasztor. Przeor, który spostrzega niepokój mnicha, wysyła go w podróż do Włoch. Podczas swej wyprawy spotyka mężczyznę, śpiącego w pobliżu przepaści i zagrożonego upadkiem w otchłań. Gdy mnich próbuje go zbudzić, ten wpada w przerażenie i spada. Przez pomyłkę wszyscy biorą Medarda za owego nieszczęśnika, dzięki czemu zostaje on przyjęty do zamku jako książę Viktorin. Tam jest uwikłany w związek z macochą Aurelii, Euphemią... (za Wikipedią) A żeby się dowiedzieć, jak się potoczyły dalsze dzieje naszego bohatera, należy przeczytać książkę. I będzie to zdecydowanie dobra i przyjemna lektura. Polecamy! Przeł. Ludwik Eminowicz

Niejeden z nas marzy o wyprowadzce do własnego domu na wsi. Niektórzy realizują swoje plany. Zrealizował je także bohater powieści "Dom na wyrębach". Chata z bali, ogień pod kuchenną płytą, cisza za oknami. Idylla? Prawie. Nieznana siła przestawia rzeczy w zamkniętym domu. Mieszkający obok sąsiad okazuje się człowiekiem "któremu nie udowodniono". Wokół naiwnego mieszczucha zaczyna zaciskać się pętla... Wartka, trzymająca w napięciu akcja i lekkie pióro Autora sprawiają, że książkę trudno odłożyć przed poznaniem jej zakończenia.

Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i angielskiej. A dual Polish-English language edition.

Bezrobotny urzędnik Hall Pycroft otrzymuje ofertę pracy w dużym biurze maklerskim. Kilka dni przed podjęciem pracy odwiedza go zagadkowy osobnik, przedstawiający się jako Artur Pinner, proponując zatrudnienie w swojej firmie ze znacznie wyższą płacą pod warunkiem, iż Pycroft zrezygnuje z poprzedniej oferty nie informując o tym pracodawcy. Zdziwiony Pycroft zgadza się znęcony obietnicą wyższych zarobków. W nowej pracy zaangażowany zostaje do zbędnych czynności i mimo dobrej płacy podejrzewa podstęp… (za Wikipedią)

Orbitowski odczarował Kraków z deszczu na Brackiej, złotych nut spadających na Rynek, kawiarenek, słodkiego do obrzydliwości „klimaciku” i wszelkiej cepelii. Rozwalił dekoracje, które przysłaniają rzeczywistość i krępują wyobraźnię. To paradoks, że Krowodrza, Prądnik Biały, legendarna giełda na Balickiej doczekały się najbardziej realistycznego (i w gruncie rzeczy jedynego) portretu w fantastycznym kostiumie.
Jan Bińczycki

Nie licząc Szczęśliwej ziemi, to była najlepsza rzecz, jaka mi wyszła.
Łukasz Orbitowski

Horrory, opowiadania. Człowiek ma naturę sprawcy, lubi ranić swojego drugiego pobratymca. I nie zastanawia się dlaczego. Po prostu tak robi. Uważa, że tak będzie dla niego samego najlepiej. Są tu historie zwykłych ludzi, którym zdarzyło się coś niesamowitego, strasznego, niepojętego. Coś, na co patrzymy z przerażeniem. Jednocześnie chcielibyśmy posiadać takie piekielne moce, by czuć się tak wolnymi, jak większość bohaterów niniejszego zbiorku. Wyjątkiem jest Zwykły Człowiek, któremu nie zazdrościmy sytuacji, w jakiej się znalazł, ale podziwiamy ujawnienie i siłę, z jaką wreszcie powiadomił rodzinę o swoich preferencjach seksualnych. Razem z nim przeżywamy głęboko rozterkę i w myślach zachęcamy go do odwagi i powiedzenia tego, co się skumulowało przez tyle lat jego życia, żeby wreszcie też poczuł się wolnym, nie dusił się w pancerzu narzuconych zwyczajów moralnych i społecznych, stłamszony przez matkę, narzucającą mu swoje zdanie. Spełniona obietnica niesie w sobie mistycyzm i wiarę w opiekujące się nami dusze zmarłych, zwłaszcza zaraz po śmierci. Do tego Wszechświat i Głos bawiący się losem pewnej Gosi, matki malutkiej Dominiki, porzuconej przez męża. Może tak właśnie jest z tym naszym przeznaczeniem? Zając, który nie wyskakuje z kapelusza, ale siedzi nieruchomo przerażony na asfalcie jako przeszkoda pędzącego jezdnią samochodu? Wszystkie historie tu przedstawione nie mają happy endu z punktu widzenia obowiązujących nas norm społecznych, w jakich się wychowujemy. Zakończenia jednak doprowadzają do wyzwolenia bohaterów. Z różnych męczących ich sytuacji życiowych. A zatem, czy na pewno to były zakończenia nieszczęśliwe?

Postapokaliptyczna powieść grozy króla horroru, Stephena Kinga.

Następny telefon może być twoim ostatnim.

To mógł być najszczęśliwszy dzień w życiu autora komiksów, Claya Riddella. Właśnie zawarł lukratywny kontrakt wydawniczy i wraca do domu z prezentem dla żony, kiedy w Bostonie rozpętuje się piekło. Ulice zapełniają się bełkoczącymi, rzucającymi się na siebie z wściekłą furią ludźmi, pojazdy taranują przechodniów i budynki, a z nieba spadają samoloty.

Szaleństwo ogarnia każdego, kto odebrał telefon komórkowy. Tajemniczy sygnał, który wkrótce zostanie nazwany Pulsem, wyzwala agresję i skłonności destrukcyjne tkwiące w ludziach. W ogarniętym chaosem świecie rozpoczyna się bezlitosna walka o przetrwanie.

Clay wie, że musi dotrzeć do rodziny, zanim jego syn Johnny użyje komórki, którą dostał w prezencie na dwunaste urodziny. Drogę musi pokonać pieszo, bo komunikacja już nie istnieje. Na będących w podobnej sytuacji wędrowców czyhają krwiożercze ofiary Pulsu, polujące na tych nielicznych, którzy wciąż jeszcze pozostają sobą. Jedynym bezpiecznym miejscem jest centrum stanu Maine, obszar znajdujący się poza zasięgiem sieci komórkowych. Ostatnia enklawa ludzkości, a może sprytnie skonstruowana pułapka?

Błyskotliwe, technofobiczne, ale przekonujące spojrzenie na koniec cywilizacji. Powieść pełna zabawnych uwag i trafnych obserwacji socjologicznych.
„Publishers Weekly”

Powieść inteligentna i błyskotliwa. Sprawi, że na parę dni pożegnasz się ze swoją komórką.
„The Guardian”

Opowiadanie historii – umiejętność sprawienia, by słuchacz lub czytelnik chciał wiedzieć, co się wydarzy dalej – jest darem… Stephen King ma go pod dostatkiem. Pasjonująca lektura!

„The Times”