Antologia tekstów Katedry Technologii Informacyjnych Mediów. Tom 2

Między dziennikarstwem a public relations istnieją wielorakie związki. Na przykład część materiałów w kampaniach public relations jest umieszczana w mediach. Dla specjalistów z dziedziny PR bardzo ważne są wiedza i umiejętności dziennikarskie. Poza tym znajomość środowiska dziennikarskiego w public relations ma kluczowe znaczenie w media relations. Punktów stycznych obu dziedzin jest znacznie więcej, o czym świadczy również to, że w uczelniach kształcących dziennikarzy są wykładane przedmioty związane z public relations.

W XXI wieku obserwujemy rozwój mediów masowych: rosnącą liczbę kanałów i różnicowanie się form przekazu, przekształcenia instytucjonalne, zmiany rynkowe i dotyczące odbioru. Jeżeli chodzi o skutki społeczne, to jedne zmiany mogą oznaczać korzyści, inne zaś wzbudzają uzasadniony niepokój. Nie jest to obojętne ani dla dziennikarzy ani dla PR-owców jako dla grup zawodowych.

Książka zawiera artykuły specjalistów mających doświadczenie w jednej, jak i w drugiej dziedzinie, zarówno praktyków, jak i teoretyków. Zamiarem autorów jest ukazanie z jednej strony związków między dziennikarstwem a PR, a z drugiej strony różnorodnych form działalności w tych dziedzinach.

Dlatego tematyka jest bardzo zróżnicowana: od etycznych aspektów pracy w obydwu zawodach, poprzez możliwości dywersji w mediach przy użyciu środków z pogranicza propagandy i PR, oddziaływania public relations w warunkach kryzysowych oraz w pracy urzędników samorządowych, aż po prasę młodzieżową i ezoteryczną. Jest to zatem rodzaj panoramicznego ujęcia tej problematyki.

Autorzy są pracownikami kilku uczelni: Społecznej Akademii Nauk (filii w Warszawie), Uniwersytetu Warszawskiego oraz Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach. Pracują ponadto w rozmaitych instytucjach jako praktycy.

Zgodnie z tytułem, opracowanie zawiera alfabetycznie ułożony zbiór istotnych dla funkcjonowania mediów terminów, opatrzonych krótkimi zwykle komentarzami wyjaśniającymi. Ich lektura dowodnie pokazuje, jak skomplikowany jest proces komunikowania, z jak wielu technologii korzysta, jakie są powiązania pomiędzy filozofią, etyką, psychologią a przekazem medialnym. Autorzy poszczególnych haseł oferują czytelnikowi obszerny przegląd pojęć, mających znaczenie objaśniające nie tylko dla osób związanych z mediami. Każdy, kto ten „Leksykon terminów medialnych” weźmie do ręki, znajdzie wyjaśnienie zwrotów przydatnych w zrozumieniu otaczającej rzeczywistości. Opracowanie ma bowiem znacznie szerszy walor edukacyjny, nie ograniczający się do tytułowego zakresu. Jest to więc lektura warta polecenia!




Prof. dr hab. Ewa Nowińska, Uniwersytet Jagielloński

Książka poddaje refleksji współczesne kłopoty z prywatnością w kontekście funkcjonowania nowych technologii rozwijanych w demokratycznych strukturach liberalnych społeczeństw zachodnich. Autorka posługuje się kategorią asymetrii przejrzystości, ażeby opowiedzieć o relacji jednostki (użytkownika, obywatela, konsumenta) z przedstawicielami rządów państw oraz międzynarodowych korporacji w zglobalizowanym świecie. Przygląda się budowanym przez technologiczne firmy iluzjom i tropi ich przejawy w konkretnych zjawiskach: dezinformacji, moderacji treści czy (mikro)targetowania reklam w serwisach społecznościowych. Kontekst jej badań stanowi filozoficzna refleksja nad postawami nowoczesności i ponowoczesności, ale także namysł nad prywatnością w perspektywie długiego trwania oraz szeroko nakreślona panorama procesów i wydarzeń historycznych (m.in. zimnej wojny, kontrkultury amerykańskiej czy narodzin Internetu). Aleksandra Binicewicz – doktor nauk humanistycznych w zakresie nauk o kulturze i religii, adiunkt w Instytucie Kulturoznawstwa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Jej dysertacja Kulturoznawcza analiza pojęcia prywatności w kontekście rozwoju nowych technologii przedkładana czytelnikowi w formie niniejszej książki została wyróżniona w XIV edycji konkursu Narodowego Centrum Kultury na najlepszą pracę doktorską z dziedzin nauk o kulturze.

Jakie relacje zachodzą między obrazem a tekstem? Jak rozwiązywać problemy dotyczące transferu kulturowego? Jak przekazać komizm słowny? Jak tłumaczyć wulgaryzmy, kolokwializmy, neologizmy, slang lub gwarę?/p>

Książka poświęcona praktyce przekładu w środkach masowej komunikacji. Przekład audiowizualny charakteryzuje się obecnością pozajęzykowych elementów składowych: obrazu, dźwięku, muzyki, a sens przekazu medialnego jest wypadkową różnych relacji między tymi elementami. Autorka omawia typy związków między tekstem a obrazem oraz rodzaje tłumaczenia (wewnątrzjęzykowe, międzyjęzykowe i intersemiotyczne), a następnie zajmuje się technikami tłumaczenia audiowizualnego oraz operacjami językowymi na tekście oryginału i ich dopuszczalnością. Przytacza też liczne przykłady konkretnych rozwiązań z popularnych filmów, np. Asterix i Obelix: Misja Kleopatra, Bohater roku, Osiem kobiet, Nikita, Peggy Sue wyszła za mąż, Shrek i Shrek 2, Trzy kolory: niebieski, Trzy kolory: czerwony, Ogniem i mieczem.

Książkę polecamy szczególnie studentom kierunków filologicznych, poznającym tajniki tłumaczenia, a także wszystkim osobom zainteresowanym problematyką tłumaczenia audiowizualnego i pragnącym doskonalić swe umiejętności w tym zakresie.

Książka stanowi zbiór rozważań podejmujących kluczowe problemy badawcze współczesnego komunikowania w ujęciu interdyscyplinarnym z perspektywy: semiotyki, komunikologii, lingwistyki, poetyki, sztuki słowa i obrazu, kognitywistyki i psychologii społecznej. Publikacja jest efektem studiów autora nad zagadnieniem z lat 2017–2023.

Najbardziej poruszająca książka ostatniego czasu. Autobiografia redaktora naczelnego magazynu „Elle”. Jean-Dominique Bauby w wyniku wylewu doznał paraliżu całego ciała. Jego oknem na świat stała się lewa powieka, którą wymrugał opowieść o cierpieniu, samotności, miłości i śmierci. Tworzenie książki stało się walką o istnienie. Poczucie humoru, ironia i dystans wobec otaczającego świata i własnych przeżyć spowodowały, że jego opowieść jest wzruszającą afirmacją życia.

Jean-Dominique Bauby zmarł nagle, trzy dni przed ukazaniem się „Skafandra i motyla”. Książka rozeszła się we Francji w nakładzie 800 000 egzemplarzy, przełożono ją na kilkadziesiąt języków.