Archidoodle City

Czy zastanawialiście się kiedyś, dlaczego blok wygląda jak blok, a biurowiec jak… biurowiec? Albo co sprawia, że wieżowce mogą być wysokie? Z pytaniami o budynki wokół nas często bywa tak, że ich sobie nie uświadamiamy, dopóki nie poznamy na nie odpowiedzi. Architektura towarzyszy nam codziennie – w mieszkaniu, pracy, a także w czasie wolnym. Kiedy zwiedzamy nowe miejsca, często podziwiamy lokalne budownictwo. Prawie całe życie spędzamy w budynkach, jednak co tak naprawdę o nich wiemy? Drugie, rozszerzone wydanie bestsellera „Archistorie. Jak odkrywać przestrzeń miast?” to jeszcze więcej opowieści ze świata architektury! W porównaniu do pierwszego wydania jest w niej o 1/3 więcej treści i o ¼ więcej ilustracji. Książka jest większa, dłuższa, piękniejsza. To doskonały prezent – dla bliskich lub dla siebie! „Bardzo dobre połączenie lekkiego pióra i ciężaru historycznego! Wszystko razem powoduje, że w głowie zostaje prawie każde słowo twórców książki. Rzadko zdarza się, że coś może odpowiadać wszystkim - z tym tytułem właśnie tak jest!” Ciutwięcej, lubimyczytac.pl „Super sprawa dla osób, które chcą wejść w świat architektury.” Piotr, lubimyczytac.pl Autorzy: Natalia Szcześniak i Radosław Gajda to architekci i krytycy architektury. W swoim internetowym programie „GOOD IDEA” poruszają różnorodne tematy związane z architekturą i sztuką, przyciągając przed ekrany setki tysięcy widzów. Pionierzy pokazywania kultury i techniki w przystępny sposób, językiem pozbawionym hermetycznego żargonu, za to pełnym pasji i profesjonalizmu. Bez względu na to, czym się zajmują – techniką wznoszenia wieżowców, wyzwaniami urbanistycznymi czy gotyckimi katedrami – pokazują, że architektura to dobry pomysł.

Bielajewo, zwyczajne moskiewskie osiedle, powinno uzyskać status zabytku. To standardowe do bólu blokowisko wzniesione zostało w ramach wielkiego chruszczowowskiego programu mieszkaniowego, który rozpoczął się w 1954 roku — bloki i przestrzenie pomiędzy nimi są pozornie identyczne jak w tysiącach innych osiedli z tamtych czasów. A jednak Bielajewo jest inne — było bowiem scenerią pojawienia się, rozkwitu i zniknięcia moskiewskich konceptualistów. Jego architektura została wpisana między wersy ich wierszy, uwieczniona na grafikach, przemyślana w performance’ach. Czy to unikatowe niematerialne dziedzictwo może być kluczem do ochrony typowej architektury?

Książka Bielajewo. Zabytek przyszłości powstała na bazie projektu Belyayevo Forever, prowadzonego przez Rema Koolhaasa w 2011 roku w moskiewskim Instytucie „Strelka”. W 2013 roku ukazała się w języku angielskim i rosyjskim nakładem wydawnictwa Strelka Press. Równolegle odbył się program kulturalny o nazwie Jesień w Bielajewie, organizowany przez miejscową galerię sztuki. Miał on za zadanie popularyzować legendę osiedla, zbudować wokół niej zalążki lokalnej społeczności i przygotować grunt dla opracowania wniosku o wpisanie Bielajewa na listę zabytków UNESCO

Interaktywna podróż po włoskiej brutalistycznej architekturze, od kultowej Torre Velasca w centrum Mediolanu, po kontrowersyjny kompleks mieszkaniowy Vele di Scampia na peryferiach Neapolu

Climate change is the biggest challenge facing our planet. There has never been a more important time to understand how to make the best use of local natural resources and to produce buildings that do not rely on stripping the environment or transporting materials across the globe.

The culmination of years of specialist research, this once-in-a-generation publication gathers together an international team of over one hundred leading experts across a diverse range of disciplines to examine what the traditions of vernacular architecture and its regional craftspeople around the world can teach us about creating a more sustainable future. Organized by the five major climate zones, covering polar, temperate, tropical, desert and continental, and more than 80 countries worldwide, it reveals how people and cultures have adapted to their environment to make the best use of indigenous materials and construction techniques, and stresses the importance of preserving disappearing craftsmanship and local knowledge before it is too late.

Including contextual essays on issues ranging from climatology, to anthropology and economics; detailed reference section; specially commissioned maps and infographics; and a wealth of illustrations, this landmark publication is a celebration of humankind's resilience and ingenuity in a rapidly changing world, and an invaluable resource document for the future generation who will shape our built environment.

Architektura - to ona jest w książce Janusza Targowskiego główną bohaterkę. Jest wartością, której powierzają swoje losy, wpływy, majątki i talenty nieprzeciętni ludzie różnych czasów. Bo jak wieże pięknych katedr - monumentalnie i statycznie tkwią szczytami w płynących chmurach, tak ich genialnie harmonijne bryły opierają się największym dziejowym burzom wywoływanym przez ludzkie namiętności. Ale i proces powstawania tych cudów budownictwa sakralnego potrafił być wielce burzliwy i długotrwały. Tak przecież było z tytułową „Katedrą świata" - słynną Bazyliką św. Piotra w Rzymie, o czym autor opowiada raz z perspektywy współczesnego turysty i znawcy zarazem, to znów z dystansu kilku wieków, przenosząc nas co drugi mniej więcej rozdział w czasy Bramantego i Michała Anioła. Architekt Janusz Targowski już po raz drugi zabiera swoich czytelników na wędrówkę szlakiem pereł włoskiej sztuki.

„Toskańska przygoda” też ukazała się w WFW, a ci, którzy mieli okazję ją przeczytać, a teraz sięgną po „Katedrę świata", z pewnością będę się u autora dopominać o ciąg dalszy.

Janusz Targowski - architekt, absolwent Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej. Przez 50 lat był projektantem, z czego przez 29 lat, wraz z żoną Barbarą, prowadził własną
pracownię architektoniczną ABA. Oboje są współautorami planów generalnych lotnisk im. F. Chopina w Warszawie i Mazowieckiego w Modlinie, rozbudowy Narodowej Galerii Sztuki „Zachęta" oraz wielu obiektów użyteczności publicznej: mieszkalnictwa i edukacji, budynków biurowych i hoteli w Warszawie oraz w Polsce. Autor współpracował także latach 90. XX w. z Ministerstwem Gospodarki przy renowacji placówek dyplomatycznych: w Kolonii, Sztokholmie, Kopenhadze oraz w Lubljanie. W 1979 r. otrzymał nagrodę Prezydenta Warszawy, tzw. „Syrenkę Warszawską”, za projekt hotelu na Pradze. Od wielu lat działa w Stowarzyszeniu Architektów Polskich.

Leksykon architektów i budowniczych pochodzenia żydowskiego w Krakowie w latach 1868–1939, to pierwsza taka publikacja w Polsce. Znajdą w niej Państwo 91 biogramów oraz informacje o przeszło tysiącu obiektów. Praca powstała w oparciu o źródła archiwalne, poszerzone o informacje od rodzin przedstawionych osób i jest efektem dwudziestoletnich zainteresowań autorki dziedzictwem krakowskich Żydów. Leksykon to książka nie tylko o architekturze, lecz również o ludziach, których dokonania w istotny sposób wpłynęły na współczesny obraz Krakowa. „Niniejsza praca jest konsekwentną kontynuacją i ważnym rozszerzeniem dotychczasowych pionierskich badań archiwalnych i opracowań autorki, która dała się już poznać jako wnikliwy badacz historii krakowskich Żydów przełomu XIX i XX wieku, a zwłaszcza wkładu społeczności żydowskiej w budowanie nowoczesnego Krakowa. (…) Praca Barbary Zbroi imponuje jak w poprzednich jej publikacjach zarówno rzetelnością przeprowadzonej kwerendy archiwalnej, jak i wnikliwością badawczą. Widać przy tym wyraźne dążenie do maksymalnego przekazania nieznanej dotychczas wiedzy zarówno o społeczności żydowskiej Krakowa, jak i o samym mieście. Znana już dobrze z jej poprzednich prac „detektywistyczna żyłka” autorki umożliwiła uzyskać liczne unikalne relacje i materiały od rozsianych po całym świecie rodzin żydowskich architektów i budowniczych” (z recenzji prof. Jacka Purchli).