Aristo

Czy odnajdzie wolność ten, kto zgubił się w więzieniu własnego umysłu?

Na brzeg pewnego tajemniczego miasta przypływają szalupy pełne uciekinierów. Jednym z nich jest mężczyzna, który za sprawą nieporozumienia trafia do ogarniętego suszą majątku ziemskiego jako ekspert od uprawy roli. Poznaje tutaj konkubinę lokalnego szlachcica, która wkrótce staje się przedmiotem jego obsesji. Tymczasem nadciągają czarne chmury – gnębieni od wielu lat przez skrajną nędzę chłopi szykują się do przejęcia szlacheckiej rezydencji, bez względu na to, jaką cenę będą musieli za ten akt desperacji zapłacić…

„1907” to uwodząca onirycznym klimatem powieść o bezsilności, którą odczuwamy w zderzeniu z prawami natury, a także o braku możliwości uwolnienia się z niewoli własnego umysłu.

Gdy wzywają cię duchy przeszłości, podążaj za nimi i nie oglądaj się za siebie.

Rodzice Weroniki, studentki architektury, od zawsze dbali, by córce niczego nie brakowało. Mimo to dziewczyna odczuwa wokół siebie emocjonalną pustkę. Wszystko się zmienia, kiedy poznaje Maksa – pochodzącego z zupełnie innego środowiska niż ona – który coraz bardziej ją fascynuje. Weronika przeczuwa, że nieśmiały chłopak skrywa jakąś bolesną tajemnicę. I ma rację, ponieważ wkrótce ukochany informuje ją o swoich planach wyjazdu za ocean. Gdy podczas pożegnania dziewczyna otrzymuje od niego tajemniczy amulet, czuje, że w tym niewielkim przedmiocie drzemią siły, o których istnieniu wcześniej nie miała pojęcia… W dodatku w rodzinnym domu Weroniki dochodzi do trudnych do zrozumienia zdarzeń. Czy znajdzie się ktoś, kto ją wesprze i pomoże przetrwać ten najtrudniejszy w jej życiu czas?

Podczas II Wojny Światowej bohaterki wywiezione zostają z Kresów wschodnich na Syberię. Czas wielkiej próby udaje im się przetrwać dzięki niezwykłemu hartowi ducha matki. Pierwsza część wielkiej Sagi Barbary Rybałtowskiej.



Odkryj karty historii polski poprzez niezwykłą opowieść o pewnej rodzinie.



Napisana ujmującym, ciepłym językiem saga rodzinna, opowiadająca historię matki i córki wobec burzliwych dziejów Polski XX wieku. Uwikłane w wojnę tworzą wbrew okrucieństwom losu kochającą rodzinę. Pomimo tragicznych zdarzeń, które są ich udziałem patrzą na świat z radością życia, życzliwością i humorem. Od pierwszych stron książki wciągają nas w swój świat.



"Jest to wspaniale napisany utwór. Wprost gotowy scenariusz filmowy, pełen cudownych charakterów i sytuacji chwytających za gardło. Rewelacja!!! Aromat książki, jej niezwykła pasja, koloryt, emocje, wiarygodność są mi bliskie i wywołują olbrzymie doznania." - Jerzy Antczak



"Ważne są książki takie jak ta, bardzo ważne dla naszej polskiej psychiki. To opowieść o strasznym a jednak pełnym wiary i radości dzieciństwie, pełna siły przetrwania, radości nieugiętej (...) Przyznam się, że czytałem tę kipiącą energią życia i świetnie napisaną książkę też jako odtrutkę na typowe dla polskiego obywatela poczucie przysmucenia, niedostrzegania jak wiele na lepsze się zmieniło." - Ernest Bryll



"Przeczytałem tę powieść i jestem nią głęboko poruszony. Nie potrafię pisać o tym co czuję, jak ją przeżywałem, ale ma ona dla mnie ogromne znaczenie..." - Andrzej Seweryn

Opowieść o ogniu, który płonie w naszych duszach. I o tych, którzy potrafią go rozniecić. Oraz o domu, w którym można kochać prawdziwie.

Arcydzieło literatury gender!

Książka ponadczasowa, a jednocześnie przełomowa.

Magiczna i poruszająca historia pięciu różnych kobiet, które w Urugwaju, u szczytu wojskowej dyktatury, odnajdują w sobie nawzajem kochanki, przyjaciółki, a wreszcie rodzinę.

W 1977 roku w Urugwaju rząd wojskowy bezlitośnie stłumił wszelkie przejawy politycznego sprzeciwu. W kraju, w którym obywatele są porywani, gwałceni i torturowani, homoseksualizm jest niebezpiecznym wykroczeniem.

A jednak, pomimo niesprzyjającej rzeczywistości, Romina, Flaca, Anita „La Venus”, Paz i Malena ‒ pięć „pieśniarek” ‒ w jakiś cudowny sposób odnajdują się nawzajem i znajdują bezpieczną przystań na odciętym od świata przylądku Cabo Polonio, zamieszkanym jedynie przez samotnego latarnika i kilku nieokrzesanych łowców fok. To miejsce staje się ich tajemnym sanktuarium. Przez kolejne 35 lat życie kobiet toczy się pomiędzy Montevideo, miastem, które nazywają domem, a Cabo Polonio, gdzie wciąż powracają ‒ czasem wszystkie razem, czasem w parach, w towarzystwie kochanek lub samotnie.

Przez cały ten czas tytułowe „cantoras” będą walczyć o to, by mogły żyć tak, jak chcą, i będą poddawane próbom − przez swoje rodziny, miłości, społeczeństwo, a także przez siebie nawzajem.

Powieść Caroliny De Robertis to zapierający dech w piersiach obraz zapomnianej historii oraz portret homoseksualnej miłości, zżytej − choć różnorodnej − wspólnoty i siły ludzkiego ducha.

Drobiazgowy i mrożący krew w żyłach obraz życia w czasach politycznej dyktatury. Książka śmiała i pozbawiona poczucia winy, nadająca nowe znaczenie pojęciu „normalność”, będąca hołdem dla potęgi miłości, przyjaźni i politycznego oporu. To rewolucyjna bajka, idealna na ten moment, opowiedziana z mądrością i zrozumieniem.

„The New York Times Book Review”

Pokochałam tę powieść. Kibicowałam tym niezwykłym kobietom na każdym etapie ich podróży. Płakałam z wdzięczności i szczęścia, czytając ostatnie strony.

Lisa See, autorka powieści Kwiat Śniegu i sekretny wachlarz oraz Herbaciana dziewczyna

Mądra, przepełniona współczuciem epicka opowieść o kobietach w Urugwaju, opowiadająca o sile miłości i realiach, z jakimi przychodzi jej się mierzyć. Zdumiewająco mocna książka!

R.O. Kwon, autorka powieści Podpalacze

To prawdziwe błogosławieństwo, móc przeczytać nową powieść Caroliny De Robertis.
W tych toksycznych czasach jej głos jest tym, czego potrzebujemy, żeby znów odzyskać nadzieję i wiarę w wyższe wartości i idee. Poza tym to po prostu cholernie dobra lektura! Autorka ma niezwykły dar.

Luis Alberto Urrea, finalista Nagrody Pulitzera, autor książki The House of Broken Angels

Liryczna, zmysłowa opowieść o grupie „pieśniarek” renegatek, które w latach najbardziej dotkliwej dyktatury w Urugwaju szukają schronienia nad brzegiem oceanu. Lekceważąc opresyjność swoich czasów, kradną dla siebie wieczność. Carolina De Robertis podarowała nam majestatyczne dzieło wyobraźni, kolejny podręcznik przetrwania i walki o siebie w trudnych czasach.

Cristina García, autorka książek Dreaming in Cuba oraz Here in Berlin

Książka, która zapiera dech w piersiach. Opowieść o odrzuceniu i przymusowej izolacji ze względu na przekonania i tożsamość. O tym, jak to jest być wrażliwą, choć przepełnioną mocą. I o nieskończonym pięknie i sile pełnej życia kobiecości. Każde zdanie jest tu idealnie dobrane, niczym słowa piosenki.
„San Francisco Chronicle”

Mistrzowska i pełna pasji. Każda z bohaterek De Robertis ma niesamowitą emocjonalną głębię. Lektura tej książki to doświadczenie organiczne i głęboko ludzkie, dające poczucie niebezpiecznej i potężnej wolności.
BookPage

Wspaniała opowieść, która urzeka swoim pięknem.
„O, the Oprah Magazine”

To cudowne, jaki naturalny urok ma morderstwo i nagła śmierć w tak romantycznym kraju jak ten. Czyny, które gdzie indziej byłyby po prostu brutalne i obrzydliwe, stają się dramatyczne i tajemnicze, ponieważ to są Włochy...

F. Marion Crawford, "For the Blood is the Life"


Książka, którą oddajemy do rąk naszych Czytelników powstała dwadzieścia lat przed narodzinami autora "Ojca Chrzestnego".

Dwadzieścia lat przed tym, jak Mario Puzo przyszedł na świat, amerykański autor o włoskich korzeniach napisał ksiażkę: "CORLEONE: Opowieść o Sycylii", przedstawiającą konflikt między sycylijskim rodem Corleone, powiązanym z mafią, a rzymskim rodem - Saracinesca.

Jest to w swej istocie powieść, która przedstawia prawdziwego ducha i esencję tego, czym w swoim głębokim znaczeniu była sycylijska mafia. Znajdujemy w niej wszystko, czego można spodziewać się po powieści, której powiązanie z prozą Maria Puza, słynnym "Ojcem Chrzestnym" jest czymś więcej, niż jedynie zbiegiem okoliczności. Czego możemy się spodziewać po tej książce? Wszystkiego, co może uczynić z niej prolog do sagi Maria Puza! Sycylia, Rzym, mafia, konflikt, sycylijskie krajobrazy, romans, mezalians, zemsta, wiara... a wszystko to opatrzone gęstą i wnikliwą analizą psychologiczną bohaterów.


Powiązania między tymi dziełami, jak wskazuje profesor Taeko Kitahara z Wydziału Literatury Angielskiej i Amerykańskiej, Uniwersytetu Toyo z Tokio, w swojej analizie porównawczej obu tytułów, są tak znaczące, że dalece wykraczają poza prawdopodobieństwo przypadku...


"Choć fabuły obu sag rodzinnych różnią się od siebie, ich struktury narracyjne, jeśli obserwować z punktu widzenia zdarzeń w każdej z historii, wydają się podobne. (...) Jak widać, mimo pewnych zmian, z obu powieści wyłaniają się wspólne motywy wiktymizacji rodziny i bratobójstwa. Wreszcie, w ostatniej części, obaj autorzy zajmują się oczyszczeniem mafii. Podczas gdy w Corleone mafię niszczy wojsko, w Ojcu Chrzestnym Michael zleca zabójstwa zdrajców i głów rywalizujących rodzin.

Obie historie przywracają porządek narracyjny poprzez wytępienie „złej” mafii. Powyższe podobieństwo sugeruje, że Crawford stworzył strukturę opowieści mafijnych, którą następnie Puzo zdaje się naśladować..."

prof. Taeko Kitahara, Profesor nadzwyczajny, Wydział Literatury Angielskiej i Amerykańskiej, "Dziedzictwo F. Mariona Crawforda: Corleone i Ojciec Chrzestny", Uniwersytet Toyo, Tokio, Japonia.

W dzikiej Skandynawii zmuszona będzie walczyć o przetrwanie, życie i miłość…

W życiu Judyty, młodej studentki dziennikarstwa, sporo się ostatnio dzieje. Za chwilę czeka ją obrona pracy magisterskiej, a potem wakacje w Skandynawii w gronie przyjaciół, które mają pomóc uwolnić się od wspomnień o zakończonym związku. Wymarzona podróż na zachodnie wybrzeże Szwecji okaże się jednak dla Judyty początkiem poważnych tarapatów, a przymusowe dzielenie namiotu z byłym chłopakiem to najmniejszy z problemów, jakie na nią czekają...

Wrzucona w sam środek leśnej głuszy, z dala od cywilizacji, wśród ludzi, którzy napawają ją lękiem i mówią niezrozumiałym językiem, dziewczyna będzie musiała na nowo nauczyć się żyć. Żyć w innym miejscu, przy innym mężczyźnie i w innej rzeczywistości...

Starałam się nie panikować; odkąd pamiętam, miałam dość dobrą orientację w terenie, no i byłam przecież harcerką – na pewno szłam w dobrym kierunku, na tysiąc procent. Coś jednak nie dawało mi spokoju. Odwróciłam się, aby sprawdzić, czy chatka stoi tam, gdzie wcześniej. To był dokładnie ten sam kierunek, w którym uciekałam przed Adamem, tyle że koślawy budynek wydawał mi się teraz bardzo malutki, ledwo widoczny. Nie powinno tak być. Przeszłam jeszcze kilkaset metrów, a gdy się ponownie odwróciłam, budynek całkowicie zniknął mi z pola widzenia. To niemożliwe, żebym się zgubiła, po prostu niemożliwe! Mój umysł i ciało zaczęły panikować. W nocy było na tyle jasno, że dokładnie wiedziałam, gdzie jestem, dokąd uciekam.
– Tutaj powinien stać dom tego cholernego Svena! – wrzasnęłam zdezorientowana. – Gdzie on jest!?

B.M.W. Sobol urodziła się i wychowała w Przemyślu. Ukończyła germanistykę na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Obok literatury i poezji pasjonuje się fotografią, sztuką oraz kulturą i historią krajów germańskiego obszaru językowego. Kocha podróże, dobrą książkę oraz koty. Po wielu latach pisania do szuflady, dojrzała do stworzenia własnej historii. Obecnie mieszka i pracuje w Cambridge.