Arka Noego. Książka Z Okienkami

Akatyst to jeden z najstarszych hymnów ku czci Bogurodzicy, którego historia sięga V w., a jego autorstwo jest przypisywane świętemu Romanowi Pieśniarzowi. Legenda mówi, że świętemu słowa i melodia Akatystu objawiły się w cudowny sposób. Podczas snu ukazała mu się Matka Boska, która dała mu do spożycia zwój. Rano święty Roman wyśpiewał treść zwoju. Był to hymn ku czci Bogurodzicy. Po raz pierwszy wykonano go w 626 r. w Konstantynopolu. Za najwierniejszy polski przekład Akatystu uważa się ten, którego dokonał w 1980 r. marianin ojciec Sergiusz Jan Gajek. Największe zasługi w powrocie Akatystu do liturgii ma święty Jan Paweł II, który wskazał to nabożeństwo, wspólne dla Kościoła Wschodniego i Zachodniego, jako drogę, która poprowadzi do jedności obu Kościołów. Na Jasnej Górze Akatyst jest błaganiem Bogurodzicy o pokój dla świata. Ma ono charakter modlitwy różańcowej przeplatanej jego strofami. Motywem przewodnim tego hymnu jest udział Matki Boskiej w ziemskim życiu Jezusa i Jej obecność w Kościele. Akatyst (co w wolnym tłumaczeniu oznacza „stoję”, „na stojąco”) składa się z 24 strof w dwóch częściach: pierwszej, w której przedstawione są historie z życia Maryi od Zwiastowania do Ofiarowania Jezusa w Świątyni i drugiej teologicznej, zawierającej rozważania boskiej i ludzkiej natury Chrystusa oraz dziewictwa Maryi. Wykonuje się go zawsze na stojąco i zawsze wywołuje silne emocje oraz przeżycia religijne. Strofy Akatystu zaczynają się od kolejnych liter alfabetu. Są to na przemian kondakiony, czyli strofy krótkie oraz ikosy, czyli strofy dłuższe. Kondakion kończy się refrenem „alleluja”, a ikos – inkantacją „Witaj, Oblubienico Dziewicza”. Kondakiony śpiewa chór, zaś ikosy są recytowane.

Czy opowiadając dziecku historię z Biblii, da się ją przedstawić tak zachęcająco, by chciało słuchać jeszcze więcej o życiu Chrystusa? O. Savio Folcholc, paulin z Jasnej Góry, w nietuzinkowy sposób wprowadza najmłodszych do świata Ewangelii. Książka „Bajki z Księgi życia” to przepiękna pozycja powstała z wybranych scen Nowego Testamentu. Każda z nich ubrana jest w fantazyjne wydarzenia i postacie, które pobudzą wyobraźnię i pozwolą skupić się dziecku na historii, którą być może już kiedyś słyszało, ale wówczas wydawała mu się… nudna. Bo aby dziecko słuchało, trzeba się naprawdę postarać! I wie o tym sam Autor, który inspirację do swych bajek czerpał od tych, które opowiadała mu przed snem babcia.

Niektórzy wierzą, że w niebie mieszka staruszek, który może robić, co chce. Inni myślą, że w niebie jest staruszka albo kilku staruszków i staruszek, żeby było im raźniej. Mają takie imiona jak Jahwe, Tor, Izis, Zeus albo Kali i nazywani są bogami. Jeszcze inni uważają, że bóg jest niewidzialną siłą, która widzi i słyszy wszystko. Albo że bóg jest miłością. Można również nie wierzyć w żadnego boga. Ta książka jest o niewierze w boga. (Fragment książki) Boga przecież nie ma! to doskonały punkt wyjścia do rozmowy i odpowiedzi na podstawowe pytania: Czym jest wiara? Czym jest bóg? Czy każdy musi w niego wierzy? Wiarę narzucają nam inni, bo przecież rodzimy się bez niej. Przychodzimy za to na świat z rozumem i dlatego właśnie każdy może dokonać swojego wyboru. Ta książka jest o tym, dlaczego wielu ludzi uważa, że boga nie ma. Przeczytaj i zastanów się.

Autor łączy swadę gawędziarza z dociekliwością dziennikarza śledczego, tyle, że od lat tropiącego postępki błogosławionych oraz świętych. Często w humorystyczny sposób mówi o rzeczach, których nie uczymy się na religii, a jednak miały swoje miejsce w historii Kościoła. Zebranych tu zostało 100 inspirujących wiarę "Bożych iskierek", czasem mówiących o sprawach jak najbardziej poważnych wręcz mistycznych, a czasem dosłownie kuriozalnych. Ta wiedza nie jest konieczna do zbawienia, ale warto ją zdobyć by przekonać się jak różnorodna i pojemna jest konwencja, wydawałoby poukładanej, naszej religijności. Ot, chociażby dowiesz się: * O czym śnił św. Józef? * Czy po śmierci przejdziesz przez zamknięte drzwi? * Który papieży był alpinistą * Który ksiądz wytyczył Orlą Perć? * Kto wydał "Salomonowy wyrok" za "adamowy strój" * Czy św. Jacek "wynalazł" pierogi?

Jest takie miejsce naznaczone szczególną obecnością Boga. Niezwykłe, choć bardzo mało znane – klasztor mniszek w Helfcie. Właśnie tam w XIII wieku mieszkały wspólnie cztery wielkie mistyczki, którym objawiał się Jezus i przemawiał do nich z czułością i miłością. Dwie Gertrudy i dwie Mechtyldy dostały od Niego zadanie, aby przekazać światu nabożeństwo do Jego Przenajświętszego Serca. Jezus upewniał ich nie tylko w miłości, jaką obdarzył człowieka, ale też rozmawiał z nimi o codziennych trudnościach, o problemach ze współsiostrami i o zmaganiach ze słabościami.
Marta Kowalczyk odkrywa przed nami ich świat – ich mistyczne przeżycia, opisane w ich dziełach, czytane dzisiaj zapierają dech, bo na wiele wieków przed rozwojem kultu Najświętszego Serca Jezusowego i orędzia o Bożym Miłosierdziu, ukazują tętniące miłością Serca Jezusa, spragnione miłości człowieka. Dzięki autorce poznajemy także codzienność, warunki życia, cechy charakteru i wzajemne relacje św. Mechtyldy z Magdeburga, św. Gertrudy von Hackeborn, św. Mechtyldy von Hackeborn i św. Gertrudy Wielkiej.

Ta urocza książeczka zaznajamia małych chrześcijan z najważniejszymi rzymskokatolickimi świętami. Uczy dzieci podstawowych terminów liturgicznych i uświadamia istotę poszczególnych uroczystości. Na jej 32 stronach znajdziemy wiele informacji dotyczących najważniejszych świąt roku liturgicznego, a także ciekawe zadania, które ułatwią dzieciom zrozumienie największych tajemnic chrześcijańskiej wiary.