Atlas Kukurydza - chwasty, choroby, szkodniki, niedobory

Intencją Autorów niniejszej monografii naukowej jest próba dopełnienia literatury przedmiotu o nowatorskie opracowanie, łączące w sobie wielowątkową analizę oraz ocenę skutków oddziaływania akcesji na kształtowanie się relacji popytowo-podażowych na podstawowych rynkach produktów rolnych, z perspektywy długiego okresu badawczego. Realizacja powyższych zamierzeń, wymaga konkretyzacji celu głównego niniejszej monografii, który stanowi: określenie relacji zasobowych, cenowych oraz efektywnościowych na podstawowych rynkach produktów rolnych w Polsce w okresie przed akcesją do Unii Europejskiej (1994–2003) oraz po niej (2004–2013) i ich porównanie. Osiągnięciu powyższego zamiaru posłuży realizacja następujących celów szczegółowych: identyfikacja charakteru oddziaływania uwarunkowań makroekonomicznych na poziom konkurencyjności rynków produktów rolno-spożywczych; wskazanie zasobowych uwarunkowań krajowej produkcji rolnej oraz tendencji w jej kształtowaniu się; określenie determinant krajowego popytu na podstawowe produkty rolne; rozpoznanie tendencji w kształtowaniu się realnych cen skupu na podstawowych rynkach produktów roślinnych oraz zwierzęcych; identyfikacja podobieństw i rozbieżności pomiędzy kształtowaniem się podstawowych zmiennych bilansowych oraz realnych cen skupu na poszczególnych rynkach produktów rolnych; eksploracja i porównanie efektywności gospodarstw rolnych, specjalizujących się w wytwarzaniu podstawowych produktów roślinnych i zwierzęcych.

"Roczniki Ekonomiczne Kujawsko-Pomorskiej Szkoły Wyższej w Bydgoszczy" ukazują się od 2008 roku i już znajdują się na prestiżowej ministerialnej liście polskich i zagranicznych czasopism naukowych.

Na łamach "Roczników Ekonomicznych KPSW" zamieszczane są oryginalne prace naukowe w ramach: Rozpraw i studiów (artykuły naukowe, sesje), Materiałów z badań oraz Miscellanea (recenzje, streszczenia rozpraw doktorskich i habilitacyjnych, sprawozdania z konferencji, kroniki) o treściach ekonomicznych i socjoekonomicznych z następujących grup tematycznych: makroekonomia, polityka gospodarcza i regionalna, mikroekonomia, zarządzanie, zastosowanie metod ilościowych w ekonomii (ekonomia matematyczna, statystyczna, ekonometria), historia myśli ekonomicznej, historia gospodarcza. Wszystkie prace są recenzowane przez specjalistów z wiodących ośrodków w kraju. Pierwotną wersją czasopisma począwszy od 2010 roku jest wersja papierowa.

Wyzwania, jakie stawia przed rolnictwem Europejski Zielony Ład, sprawiają, że rolnicy powinni poszukiwać nowych rozwiązań. Do tych wyzwań należy odpowiedni płodozmian, który dodatkowo będzie uwzględniany w ekoschematach. Wydzwanianiem jest również ograniczanie stosowania środków ochrony roślin i nawozów. Poszukując alternatyw dla płodozmianu zbożowo-rzepakowego, warto zainteresować się uprawą słonecznika. Słonecznik to roślina jara, oleista, która w latach nietypowych może być ciekawym zamiennikiem w płodozmianie. Dodatkowo nakłady na produkcję nie są aż tak wysokie, jak w przypadku rzepaku. Jednak słonecznik, przynajmniej na razie, nie jest rośliną popularną w Polsce, co za tym idzie mało jest opracowań, które pomogłyby rolnikom przygotować się do uprawy tej rośliny. Chcemy to zmienić, dlatego oddajemy w Państwa ręce Publikację Specjalną- Słonecznik. Znajdują się w niej zagadnienia związane z agrotechniką, doborem odmian, nawożeniem, ochroną, jak również siewem i zbiorem. Dzięki tej publikacji dowiesz się, jakie są zalety tej rośliny, a także praktyczne porady, które pomogą w rozpoczęciu uprawy słonecznika i uzyskiwania zadawalających plonów.

Oznaczanie w ślinie frakcji wolnego kortyzolu, której wartość jest wprost proporcjonalna do jego stężenia we krwi, umożliwia nieinwazyjną analizę stresu towarzyszącego koniom podczas startów w zawodach i próbach dzielności. Celem pracy było: 1) określenie stężenia kortyzolu w ślinie koni w zależności od sposobu użytkowania oraz wpływu wybranych czynników, 2) wskazanie grup koni charakteryzujących się granicznym spoczynkowym i powysiłkowym stężeniem kortyzolu w ślinie, 3) sklasyfikowanie sposobów użytkowania koni w zależności od występowania różnego rodzaju stresu, 4) analiza powiązania stężenia kortyzolu w ślinie z wynikami wartości użytkowej koni, 5) wyznaczenie korzystnych i niekorzystnych przedziałów wartości stężenia kortyzolu w ślinie jako wskaźnika wartości użytkowej koni, 6) próba wyznaczenia optymalnego terminu oceny stężenia kortyzolu w ślinie koni. Materiał badań stanowiły próbki śliny pobrane od 620 koni, które podzielono według następujących czynników: rodzaju użytkowania, sezonu badawczego, rasy, wieku, płci i maści. Próbki śliny pobierano pięciokrotnie (wieczorem, rano i po kolejnych etapach wysiłku). Do opracowania danych zastosowano wieloczynnikową analizę wariancji, test T-Tukeya oraz korelacje Pearsona. Badania przeprowadzono po raz pierwszy na tak licznym materiale. Wykazały one związek stężenia kortyzolu w ślinie ze sposobem użytkowania koni.
Metoda oceny poziomu kortyzolu w ślinie stosowana do prognozowania szans konia w trakcie rywalizacji może okazać się szczególnie przydatna w przypadku koni startujących w dyscyplinie skoki, we wszechstronnym konkursie konia wierzchowego i poddawanych wyścigowym próbom dzielności.

Publikacja Wydawnictwa WNT, dodruk Wydawnictwo Naukowe PWN

Oto książka, w której przedstawiono całość zagadnień dotyczących nowoczesnego przetwórstwa mięsa. Omówiono w niej m.in. metody uboju zwierząt rzeźnych, sposoby rozbioru tusz, produkcję wędlin, tłuszczów jadalnych i konserw oraz metody utrwalania mięsa i jego przetworów.
Opisano także najnowsze procesy technologiczne i zastosowanie w nich nowoczesnych urządzeń produkcyjnych. Uwzględniono problemy higieny produkcji i higieny pracy. Podano zasady HACCP, GMP i GPH oraz zamieszczono odpowiednie normy ISO 9000.
W drugim wydaniu podręcznika uaktualniono m.in. wykaz dozwolonych substancji dodatkowych dopuszczonych do stosowania w produkcji przetworów mięsnych i drobiowych, a także obowiązujące przepisy dotyczące przetwórstwa mięsa. Ponadto podano nową klasyfikację tusz zwierząt rzeźnych w systemie SEUROP.

Podręcznik jest przeznaczony dla uczniów zdobywających zawód rzeźnika-wędliniarza.

Nasiona soi ze względu na korzystny skład chemiczny stanowią poszukiwany, wartościowy składnik pożywienia lub paszy. Wykorzystanie nasion soi jest jednak limitowane poprzez liczne substancje przeciwżywieniowe, które ograniczają przyswajalność składników pokarmowych produktu przez organizm konsumenta. Ogrzewanie jest jednym z podstawowych, powszechnie stosowanych w przetwórstwie rolno-spożywczym sposobów przekształcenia właściwości surowca, np. nasion soi, nieodzownym do uzyskania produktu o wymaganej przydatności konsumpcyjnej. Ogrzewanie surowców żywnościowych lub paszowych ma na celu redukcję aktywności zawartych w nim czynników przeciwżywieniowych i skażenia mikrobiologicznego oraz przyczynia się do wzrostu przyswajalności składników pokarmowych produktu, a także wykształcenia jego pożądanych cech reologiczno-organoleptycznych. Zapewnienie właściwej jakości produktów sojowych wymaga jednak zastosowania odpowiedniej formy, sposobu i czasu ogrzewania surowca, dzięki którym przekształca się w produkt o narzuconych właściwościach, kontrolowanych za pomocą czułego i zarazem precyzyjnego systemu oceny jakości. Odczuwalny jest jednak brak uniwersalnego, prostego, szybkiego i zarazem dostatecznie czułego sposobu oceny.
Badania miały na celu określenie wpływu różnych form obróbki termicznej na wybrane wskaźniki jakości nasion soi, pełnotłustej śruty sojowej i śruty poekstrakcyjnej oraz opracowanie matematycznych modeli zmian tych wskaźników w przetworach sojowych na skutek zastosowanych form obróbki termicznej.
Obiektem badań były nasiona soi polskiej odmiany ‘Aldana’ oraz pełnotłusta i poekstrakcyjna śruta sojowa, które poddano obróbce termicznej, stosując różne sposoby ogrzewania. W doborze tych sposobów uwzględniono najczęściej wykorzystywane w tego typu procesach przetwórstwa rolno-spożywczego formy obróbki termicznej oraz nośniki ciepła, z uwzględnieniem obróbki ciśnieniowo-termicznej (ekstruzji lub granulowania).
Praktyczne zastosowanie przeprowadzonych badań może polegać na wykorzystaniu metody BCPI do oceny skuteczności obróbki termicznej nasion i przetworów sojowych w co najmniej trzech przypadkach: 1) jako uzupełnienie dotychczas stosowanych sposobów oceny, 2) zastąpienie nią dotychczas stosowanych sposobów (CRI, TIA, UA) z możliwością przeliczenia uzyskanych wyników za pomocą opracowanych równań regresji, 3) całkowite zastąpienie nią dotychczasowych metod w laboratoriach przemysłu paszowego i pożywczego. W każdym z zaproponowanych wariantów zastosowanie metody BCPI umożliwia zmniejszenie czasochłonności i pracochłonności oznaczeń, nie wymaga skomplikowanego i drogiego wyposażenia laboratorium, opiera się na łatwych w wykonaniu procedurach analitycznych, a przy tym charakteryzuje się wysoką czułością oznaczeń i sprzyja redukcji kosztów związanych z procesem przetwórstwa nasion soi na skalę przemysłową.