Autoklawizowany beton komórkowy

Książka jest poświęcona zagadnieniom modelowania komputerowego zjawisk przebijana pancerzy, ze szczególnym uwzględnieniem pancerzy i osłon ceramicznych, szklanych oraz wielowarstwowych na podłożach metalicznych.
Na wstępie omówiono ideę metody punktów swobodnych w jej najnowszej wersji ( metoda markerów) oraz przedstawiono wybrane przykłady rozwiązań z literatury światowej uzyskane innymi sposobami. Dalej zaprezentowano wyniki własnych prac autorów uzyskane tą oryginalną metodą symulacji komputerowej. Modelowano uderzenia różnego typu pocisków w tarcze kompozytowe z warstwami ceramicznymi oraz w tarcze szklane (model 2D i 3D). Na koniec wyniki modelowania zweryfikowano z wynikami badań eksperymentalnych, w tym z wykorzystaniem szybkiej kamery elektronowo-optycznej.
Dla zainteresowanych teoretycznymi aspektami problemu przedstawiono obecnie wykorzystywane opisy matematyczno-fizyczne procesów zderzania się ciał i możliwości numerycznego rozwiązywania równań tych modeli.
Książka jest przeznaczona dla pracowników naukowych i studentów wyższych uczelni, instytutów naukowo-badawczych oraz pracowników przemysłu zbrojeniowego.

Niniejsza monografia przybliża Czytelnikowi podstawowe zagadnienia dotyczące aperiodycznej sieci przestrzennej, metod otrzymywania kwazikryształów, krystalograficznego opisu ich budowy wewnętrznej, układów równowagowych zawierających fazy kwazikrystaliczne, realnej struktury oraz właściwości fizycznych kwazikryształów. Przedstawiono w niej charakterystykę kwaziperiodyczności, ogólne warunki tworzenia się kwazikryształów, techniki ich otrzymywania w laboratorium i w przemyśle oraz klasyfikację. Na podstawie najbardziej aktualnych diagramów fazowych stopów aluminium pokazano, że przy określonych koncentracjach aluminium z metalami przejściowymi tworzą się metastabilne i stabilne fazy kwazikrystaliczne. Omówiono konfiguracje atomów w strukturach kwazikrystalicznych i w aproksymantach, defekty w kwazikryształach oraz właściwości fizyczne tych materiałów. Sporo uwagi poświęcono również ich zastosowaniu: do powlekania skrzydeł i korpusów samolotów, łopatek turbin silników, naczyń kuchennych, czy też magazynowania wodoru.
Monografia jest polecana pracownikom naukowym oraz studentom kierunków: inżynieria materiałowa, metalurgia, fizyka, chemia, edukacja techniczno-informatyczna, geologia oraz wszystkim, którzy pragną poszerzyć swoje wiadomości w zakresie nauki o materiałach.

Nanomateriały są tematem intensywnie rozwijanym przez ubiegłe dwie dekady w obszarze inżynierii materiałowej i są kamieniem milowym nanonauki i nanotechnologii. Materiały w nanoskali to seria substancji i związków określonych struktur, w których przynajmniej jeden wymiar jest mniejszy niż 100 nm. Postęp technologiczny oraz znaczące wyniki naukowe i wdrożeniowe w informatyce, inżynierii komputerowej, nanotechnologii i inżynierii genetycznej, umożliwiają realizację nowych wyzwań w stosunku do architektury i budownictwa przyszłości. Ciągła i szybka ewolucja nanotechnologii wychodzi naprzeciw oczekiwaniom specjalistów na radykalne zmiany dotychczasowego środowiska i życia społeczeństw, nowe podejścia do architektury i budownictwa związane z naturą, naturalnymi zasadami i różnymi formami przyrody ożywionej.
W książce autorzy przedstawiają zasadnicze aspekty odnoszące się do nanoarchitektury, jej zadań, perspektyw rozwoju i efektów wdrożeń nanomateriałów. Omawiają także ostatnie zmiany dokonane w tym zakresie przez wiodące na świecie grupy badawcze. Prezentują przy tym różne klasy stosowanych nanomateriałów oraz nanokompozytów. W książce wskazano również ryzyka, z którymi należy liczyć się, stosując tego rodzaju technologie w budownictwie i architekturze.
Publikacja skierowana jest do inżynierów, projektantów oraz przedsiębiorców aktywnie wdrażających nowoczesne a śmiałe koncepcje w dziedzinie architektury i w obszarze przemysłu budowlanego, a także naukowców z takich dziedzin jak materiałoznawstwo, chemia, fizyka, polimery i biotechnologia. Pożytek z jej lektury mogą wynieść również studenci inżynierii materiałowej, budownictwa i architektury.

Jest to pierwsza tego typu pozycja na rynku polskim. Dostarcza praktycznej wiedzy dotyczącej przeprowadzania doświadczeń laboratoryjnych z obszaru nanotechnologii. Opisana jest zarówno synteza, jak i badanie właściwości otrzymanych nanomateriałów oraz przykłady komercyjnego wykorzystania nanostruktur. Każdy rozdział rozpoczyna się wstępem, potem jest opis wykonania doświadczenia i dodatkowy opis metody pomiarowej oraz interpretacja uzyskanych wyników. Każde z przedstawionych w publikacji doświadczeń zostało wykonane przeze mnie w laboratorium, a większość wykonywali również studenci z pozytywnym efektem. Wszystkie zdjęcia, rysunki i wykresy są robione samodzielnie. Jest to o tyle ważne, iż coraz częściej można spotkać się z sytuacją, gdy doświadczenie opisane w publikacji naukowej nie daje się odtworzyć w innym laboratorium. Dotyczy to zarówno skomplikowanych, jak i bardzo prostych doświadczeń.
Pozycja obejmuje materiał interdyscyplinarny (chemia, fizyka, inżynieria materiałowa). Pozwala na szersze spojrzenie na naukę i nie zamykanie jej w określonych ramach.
Książka może stanowić gotową instrukcję do laboratorium dla studentów nauk przyrodniczych. Wybrane doświadczenia mogą być również wykorzystane w formie demonstracji w czasie lekcji czy wykładu.
Dokładny opis doświadczeń, pozwala na ich odtworzenie nawet przez mniej wprawnych eksperymentatorów.

Kompozyty polimerowe to lekkie i wytrzymałe materiały konstrukcyjne o bardzo różnorodnym zastosowaniu, będące od kilkudziesięciu lat przedmiotem wielu badań. Służą one do wytwarzania różnych elementów konstrukcyjnych - części i obudów maszyn, przedmiotów codziennego użytku, elementów i konstrukcji budowlanych, karoserii samochodowych i wagonów kolejowych, samolotów, szybowców, wirników śmigłowców i elektrowni wiatrowych, jachtów, okrętów wojennych, sprzętu sportowego itd.

W podręczniku w sposób kompleksowy przedstawiono polimerowe materiały kompozytowe oraz materiały wyjściowe do wytwarzania kompozytów polimerowych. Omówiono również strukturę i właściwości kompozytów polimerowych, technologie ich wytwarzania oraz liczne zastosowania.

Zagadnienia poruszane w książce dotyczą przede wszystkim inżynierii materiałowej, jednak materiał w niej zgromadzony z pewnością zainteresuje studentów chemii i fizyki. Skorzystają z niej również konstruktorzy.

Książka składa się z trzech tomów i obejmuje bardzo szeroką gamę problemów związanych z chemią i technologią polimerów. Jest to kolejne wydanie popularnego w latach dziewięćdziesiątych XX w. podręcznika pod tym samym tytułem, napisanego wówczas przez prof. W. Szlezyngiera. Obecnie podręcznik ten został zaktualizowany przez prof. Z. Brzozowskiego i wzbogacony o najnowsze wiadomości dotyczące syntezy nowych polimerów oraz o najnowsze kierunki w technologii tworzyw sztucznych. Czytelnik znajdzie w nim nie tylko typowe informacje o produkcji określonych polimerów, ale także rys historyczny dotyczący rozwoju danej grupy tworzyw, ich producentów krajowych i zagranicznych, nazwy handlowe omawianych polimerów i tworzyw, a także metody przetwórstwa i modyfikacji w celu poprawy ich właściwości użytkowych oraz ich zastosowanie. Wiele metod otrzymywania polimerów ilustrują schematy technologiczne. Często analizowane są problemy ekologiczne produkcji, warunki BHP i przeciwpożarowe, a także zagadnienia poprawy ekonomiczności procesu jakości wyrobu. Wskazane są perspektywiczne możliwości i kierunki rozwoju danej grupy polimerów.