AUTOPSJA

Jedna z najsłynniejszych powieści Fredericka Forsytha, sfilmowana w 1974 z Jonem Voightem i Maximilianem Schellem w głównych rolach.

W końcowej fazie II wojny światowej, gdy ostateczna klęska Trzeciej Rzeszy wydawała się nieunikniona, dowódcy kierowanej przez Himmlera SS rozpoczęli przygotowania do ucieczki.
Z Niemiec wywieziono znaczne ilości złota, które zdeponowano na tajnych kontach bankowych; spreparowano fałszywe dokumenty tożsamości mające umożliwić nazistowskim oprawcom rozpoczęcie nowego życia w powojennej Europie i na innych kontynentach. Gdy w końcu alianci zajęli Berlin, okazało się, że większość esesmanów zniknęła. Dysponująca ogromnymi funduszami Tajna Organizacja Byłych Członków SS, w skrócie „Odessa”, zaczęła pod koniec lat 40. prowadzić aktywną działalność w Niemczech Zachodnich, dbając o bezpieczeństwo i interesy byłych oficerów złowrogiej formacji oraz bezwzględnie rozprawiając się ze wszystkimi, którzy próbowali wejść jej w drogę.

Pewnego dnia dziennikarz śledczy Peter Miller otrzymuje pamiętnik pozostawiony przez samobójcę – niemieckiego Żyda Salomona Taubera, w 1941 wywiezionego przez nazistów do getta w Rydze. Komendantem obozu, w którym śmierć poniosło ponad 80 tysięcy osób, był kapitan SS Eduard Roschmann, bezwzględny sadysta, nazywany „Rzeźnikiem z Rygi”. Okazuje się, że zbrodniarz żyje i cieszy się wolnością – Tauber widział go niedawno w Hamburgu. Miller jest wstrząśnięty pamiętnikiem i opisami przerażających zbrodni. Postanawia wytropić Roschmanna.

Zbiera informacje, rekonstruuje życiorys komendanta. Jego prywatne śledztwo, zataczające stopniowo coraz szersze kręgi, naprowadza go na trop „Odessy”. Zaniepokojona działalnością Millera organizacja, w której Roschmann odgrywa istotną rolę, wysyła za dziennikarzem zawodowego zabójcę. Poczynania samotnego mściciela obserwują także agenci izraelskiego Mossadu. Zaczyna się międzynarodowe polowanie...

Są rzeczy, które wymykają się stworzonym przez nas wzorom i prawom…

Pytania o istnienie siły sprawczej towarzyszą ludzkości od zarania dziejów. Z odpowiedzią na nie zmagają się filozofowie, teolodzy, fizycy. Badamy początek wszechrzeczy za pomocą
najnowocześniejszych urządzeń technicznych, ale zamysł sprawczy, jeżeli był, znika nam w
wyrafinowanych równaniach lub czczych spekulacjach.

Autor zbioru opowiadań „Bajki Aniołów” kreuje literackie uniwersum w myśl zasady, że wyobraźnia jest jedynym bytem niemającym granic. Bóg ma wiele twarzy, tylko pozornie zrozumiałych dla istot, które stworzył.

Trzymasz w rękach historię powstania świata. A nawet wiele historii powstania wielu światów. Bo bezradność nauki zostawia miejsce na pisanie bajek.

Znów prowizorka, bo właśnie pracowałem nad telepatią. Byłem pełen obaw, bo przecież ustaliliśmy z szefem, że „robimy” istotę na nasze podobieństwo, a powstawał twór, który był naszą karykaturą. Szef uspakajał mnie i mówił, że tak właśnie powinno być. Umieściliśmy dwa osobniki na nieużytkach, żeby za szybko nie wpadły w pychę. Rozmnożyły się trochę. Nawadniały pola, budowały miasta. (…)
Otrzymałem etat anioła stróża i mogłem prawie naocznie ocenić wartość tego, co obaj stworzyliśmy.
W moim podopiecznym, za sprawą przypadku, nagromadziły się wszystkie anomalie, które były pochodną ciągłych kompromisów, na jakie musiałem iść z szefem.
Nie rozumiałem jego motywów. Nie byłem w stanie przewidzieć jego następnego kroku. (…) Zachowywał się tak, jakby świat, który mu stworzyliśmy był za mały. Jak mogłem mu pomóc, skoro nie byłem pewny ani dnia, ani godziny?

Zola, Mark i Todd zgodnie dochodzą do wniosku, że opinia o nieograniczonych możliwościach kariery prawniczej to mit. Czeka ich spłacanie kredytów studenckich, dyplom ich uczelni ma niewielką wartość, a w Waszyngtonie roi się od młodych prawników szukających pracy. W sytuacji, gdy każde z nich zmaga się dodatkowo z prywatnymi problemami, potrzebują jakiegoś rozwiązania. I znajdują je. Rzucają studia i pod fikcyjnymi nazwiskami zakładają kancelarię.
Pomysł szalony, lecz wydaje się trafiony. Zwłaszcza kiedy wpadają na sprawę, która może im przynieść miliony dolarów.
Ale może ich również zdemaskować.

Świetna książka… Tym, co Grishamowi wychodzi najlepiej, jest ironiczne poczucie humoru,
kiedy pisze o prawnikach i ich etyce zawodowej. A właśnie to robi w Barze pod Kogutem.
„USA Today”

To było na pozór błahe wezwanie – ktoś poskarżył się na hałas dochodzący z eleganckiego apartamentu. W środku funkcjonariusze ujrzeli przerażający widok. Obok zwłok Hobarta Penny’ego, samotnika i milionera, krążył rozjuszony tygrys. Podczas przeszukania w mieszkaniu znaleziono jadowite węże, ryby i pająki, a w lodówce – kolekcję ludzkich palców. Tak rozpoczyna się kolejne wielowątkowe śledztwo detektywa Deckera. Policjant wie, że nie rozwiąże zagadki, dopóki nie dotrze do prawdy o ofierze. Wszystko wskazuje na to, że Penn, ekscentryczny wielbiciel niebezpiecznych zwierząt, był najgroźniejszą bestią wśród wszystkich drapieżników.

Sześcioro nieznajomych. Jeden morderca. I walka o przetrwanie. . .

Dziennikarka Cecily Wong otrzymała życiową szansę – ma dołączyć do elitarnego zespołu, który chce zdobyć jeden z najwyższych szczytów świata.



Ale sprawy szybko przybierają niepomyślny obrót.

Niewyjaśniona kradzież.
Okropny wypadek.
Przerażający liścik:

Na górze jest morderca.

Wyruszyło sześcioro nieznajomych… Ilu powróci?

„Przejmująca dreszczem gra o wysoką stawkę na dużych wysokościach. Jestem zachwycony.” – Matt Haig

„Siedziałam jak na szpilkach. Obowiązkowa lektura 2022 roku.” – Sarah Pearse
„Zapierająca dech, niezwykle oryginalna i emocjonująca” – „Daily Express”
„Pełna napięcia, mrożąca krew w żyłach i przerażająca” – Claire Douglas
„Wstrząsająca, obrazowa i zupełnie wyjątkowa” – Abigail Dean