Baba Jaga W Ameryce. Czytam Sobie. Poziom 2

Jak niebanalnie opisać i narysować 12 miesięcy? Ano tak.
Sam tytuł 12 miesięcy byliśmy szczęśliwi (a potem nam było już tylko wesoło) stworzony przez Agnieszkę Wolny-Hamkało rozkłada nas na łopatki, bo w tej książce luty jest ostry jak storczyk, marzec ma żółte oczy kota, grudzień ma dużo nosów, a w maju rodzą się Maje... Skojarzenia odległe, nieoczywiste, językowe sztuczki, smaczki, aż ściska w dołku.

Projekt i charakterne ilustracje techniką mieszaną (tusz, ołówek, akryl, flamaster) wykonała Agata Juszczak. Zużyte twarze staruszek i starców, polne kapliczki, rude lisy na wrzosowiskach, drapieżność i delikatność jednocześnie.

Lubimy pazury i u Agnieszki, i u Agaty. Łączymy ich siły i będzie to taki rok, jakiego jeszcze nie było!

Fenek – ku zdziwieniu mam – postanowił kupić za swoje pieniążki kalendarz. Gdy wrócili do domu, mama przekonała się, że był on synkowi potrzebny do wykonania fantastycznego zadania. Jesteście ciekawi, na jaki pomysł wpadł?

"""Wise old man, won't you help me, please? My house is a squash and squeeze.""

Visit the farm in the brilliantly funny A Squash and a Squeeze, the first ever picture book written and illustrated by the unparalleled picture book partnership of Julia Donaldson and Axel Scheffler, creators of The Gruffalo.

A little old lady lives all by herself in her house but she's not happy - it's just too small, even for one. Whatever can she do? The wise old man knows: bring in a flappy, scratchy, greedy, noisy crowd of farmyard animals. When she pushes them all out again, she'll be amazed at how big her house feels!

This edition features the classic story with a stunning, redesigned cover and beautiful finish, making it a must-have addition to the bookshelves of all Donaldson and Scheffler fans – big and small!

Also available with redesigned covers are: The Gruffalo, The Gruffalo's Child, Room on the Broom, The Snail and the Whale, The Smartest Giant in Town, Monkey Puzzle and Charlie Cook's Favourite Book."

"Boluś jest załamany. Jego mama tylko sprząta i sprząta, i chrumka, i chrumka. Układa patyki i ziemniaki Bolusia w długich rzędach. Chce wykąpać Bolusia w balii, a Chrumtaska wsadzić do pralki. Boluś nie wytrzymuje. Bierze Chrumtaska pod pachę i wyprowadza się z domu.Obrazkowa trylogia o upartym prosiaczku Bolusiu należy do wpółczesnej szwedzkiej klasyki książek dla dzieci. Barbro Lindgren, tegoroczna laureatka Nagrody im. Astrid Lindgren (ALMA), którą znamy z książeczek o Maksie, oraz genialnie rysujący emocje Olof Landström niejednego rozbawią do łez swoim portretem dwulatka." "Boluś jest załamany. Jego mama tylko sprząta i sprząta, i chrumka, i chrumka. Układa patyki i ziemniaki Bolusia w długich rzędach. Chce wykąpać Bolusia w balii, a Chrumtaska wsadzić do pralki. Boluś nie wytrzymuje. Bierze Chrumtaska pod pachę i wyprowadza się z domu.Obrazkowa trylogia o upartym prosiaczku Bolusiu należy do wpółczesnej szwedzkiej klasyki książek dla dzieci. Barbro Lindgren, tegoroczna laureatka Nagrody im. Astrid Lindgren (ALMA), którą znamy z książeczek o Maksie, oraz genialnie rysujący emocje Olof Landström niejednego rozbawią do łez swoim portretem dwulatka." "Boluś jest załamany. Jego mama tylko sprząta i sprząta, i chrumka, i chrumka. Układa patyki i ziemniaki Bolusia w długich rzędach. Chce wykąpać Bolusia w balii, a Chrumtaska wsadzić do pralki. Boluś nie wytrzymuje. Bierze Chrumtaska pod pachę i wyprowadza się z domu.Obrazkowa trylogia o upartym prosiaczku Bolusiu należy do wpółczesnej szwedzkiej klasyki książek dla dzieci. Barbro Lindgren, tegoroczna laureatka Nagrody im. Astrid Lindgren (ALMA), którą znamy z książeczek o Maksie, oraz genialnie rysujący emocje Olof Landström niejednego rozbawią do łez swoim portretem dwulatka." Boluś jest załamany. Jego mama tylko sprząta i sprząta, i chrumka, i chrumka. Układa patyki i ziemniaki Bolusia w długich rzędach. Chce wykąpać Bolusia w balii, a Chrumtaska wsadzić do pralki. Boluś nie wytrzymuje. Bierze Chrumtaska pod pachę i wyprowadza się z domu.Obrazkowa trylogia o upartym prosiaczku Bolusiu należy do wpółczesnej szwedzkiej klasyki książek dla dzieci. Barbro Lindgren, tegoroczna laureatka Nagrody im. Astrid Lindgren (ALMA), którą znamy z książeczek o Maksie, oraz genialnie rysujący emocje Olof Landström niejednego rozbawią do łez swoim portretem dwulatka.

Alicja w krainie czarów to książka od dziesięcioleci należąca do ścisłego kanonu literatury światowej - nie tylko tej dziecięcej.
Jej znajomość, także dzięki licznym opracowaniom adresowanym dla dzieci - w tym filmom i animacjom - jest powszechna niemal na całym świecie. Główna bohaterka książki trafia do niezwykłej krainy, w której spotyka się z postaciami i zdarzeniami na pozór absurdalnymi. Akcja przebiegająca w konwencji snu prowokuje jednak czytelników do wielu refleksji, a w przypadku najmłodszych - dla których książka jest po prostu piękną baśnią - korzystnie wpływa na rozwój wyobraźni.
Z tych i wielu innych względów utarło się mawiać o Alicji w krainie czarów, że jest to jedyny przypadek, gdy jeden tekst kryje w sobie dwie książki - dla dzieci i dla dorosłych.

Zabawę czas zacząć!Tłumaczyć dzieciom świat w prosty, lekki i zabawny sposób – to ideał, do którego warto dążyć. Nie można jednak zapominać o walorach poznawczych, zaznajamianiu z nowym słownictwem i pokazywaniu nowych zjawisk. I choć może zabrzmi to górnolotnie, to wszystkie te warunki spełnia książka pt. „Alinka zaprasza na scenę”. Kim jest Alinka? To śmieszna dziewczynka w niebieskiej sukience, z dużym kokiem na głowie i szerokim uśmiechem na buzi. Stworzyła ją ilustratorka Ingakku Riukimiuki. Krótkie wierszowane teksty, przedstawiające podstawowe gatunki sceniczne i rodzaje lalek w teatrze, napisała znawczyni dziecięcego teatru w Polsce, Alicja Morawska-Rubczak. I oto powstała spójna książka, która zachęca do dwóch rzeczy: do oglądania prawdziwych przedstawień oraz do zabawy teatr w domu, szkole czy przedszkolu, z rówieśnikami i w gronie rodzinnym. Konstrukcja książki pomyślana została w ten sposób, by po rymowanym wstępie „teoretycznym” (w tym przypadku jest to słowo nieco na wyrost) , zaprosić dzieci do interaktywnej zabawy. Można na przykład kolorować, odrysowywać, wycinać, tworzyć na wzór podobne elementy… Książka jest więc jednocześnie także kolorowanką i wycinanką, a może rozszerzyć swój zasięg, może wyjść poza swoją objętość, rozrosnąć się niczym dziki ogród w opowiadaniu Schulza. Bujność, rozmiar, ubarwienie i różnorodność tego „teatralnego ogrodu”, jaki powstanie po zetknięciu z „Alinką”, zależy jedynie od inwencji twórczej i wyobraźni małych twórców. Niemały udział mogą mieć w nim dorośli, którzy również są zaproszeni do wspólnej zabawy. Proste, ale nowoczesne formy nie powinny sprawić trudności w wycinaniu czy odrysowywaniu. Wyraziste ilustracje przyciągną wzrok nawet najmłodszych czytelników, a gruby papier sprawi, że książka wystarczy na więcej niż jednorazową lekturę. Wydawnictwo Tashka podaje pomysł i narzędzie. Co zrobią z nimi adresaci, zależy tylko od nich samych. Oby tylko ziarno trafiło na żyzną glebę, a plony będą oszałamiające!Recenzja: Agata Hołubowska