Badania fizjograficzne nad Polską Zachodnią

Fizjologia roślin. Wprowadzenie, to podręcznik zawierający podstawową wiedzę z zakresu fizjologii i biologii eksperymentalnej roślin.

Przedstawiono w nim:
- budowę poszczególnych pięter organizacji strukturalnej rośliny (komórka, tkanki, organy, współzależność struktury i funkcji)
- fizjologię przemiany materii (gospodarkę wodną, mineralną, fotosyntezę, oddychanie, metabolity pierwotne i wtórne)
- fizjologię wzrostu i rozwoju, mechanizmy wzrostu i rozwoju, fazy rozwojowe (kiełkowanie nasion, rozwój wegetatywny i generatywny, okresy spoczynku, procesy starzenia) oraz ruchy roślin
- fizjologię stresu (stresy abiotyczne i biotyczne)
- fizjologię i biotechnologię plonowanie roślin
- każdy rozdział zawiera podsumowanie i pytania kontrolne

Podręcznik skierowany jest do osób studiujących na kierunkach biologii, biotechnologii, ochrony środowiska, rolnictwie, leśnictwie i farmacji – uniwersytetów, uczelni rolniczych, medycznych, technicznych i pedagogicznych.

Nowe, poszerzone wydanie katalogu. Zawiera 1173 rośliny (974 kwiatów, 48 paproci, 151 traw), które sprawią, że ogród będzie w kwiatach przez cały sezon.

Każdy temat przedstawiono w formie konspektu, składającego się z punktów i podpunktów, zawierających te informacje, które uczeń powinien zapamiętać z lekcji. Układ książki odpowiada kolejności omawiania poszczególnych problemów przez większość nauczycieli.

Jest to wnowienie podręcznika dotyczącego cytogenetyki roślin. Omówiono w nim:
genom jądrowy
markery chromosomów
poliploidalność w ontogenezie, ewolucji i hodowli roślin
cytogenetykę molekularną w badaniach filogenetycznych
regulację mitozy i mejozy
cytogenetykę w biotechnologii i inżynierii genetycznej

Siódmy zeszyt tomu roślinnego Słownika stereotypów i symboli ludowych poświęcamy krzewom i krzewinkom. To specyficzna grupa, co opisujemy w haśle krzew. bo w polszczyźnie ludowej wyrazy krzew i krzewinka pojawiają się rzadko - częściej spotkać się można z ich synonimami krzak i kierz, a w pieśniach zwykle mowa o nieokreślonej krzewinie. W związku z tym kategoria krzewów jest rozmyta, co uwidacznia się w braku kontrastowego zróżnicowania należących do niej roślin. Zwykle do krzewów zaliczane są omawiane w tym zeszycie rośliny krzaczaste, rozgałęziające się tuż przy ziemi, tj. agrest, bez lilak, cis, czarny bez, czeremcha, dzika róża, jałowiec, jaśmin, jeżyna, kalina, leszczyna, malina, mirt, porzeczka, tarnina, zaś do krzewinek zalicza się jagodę czy żurawinę. Jednocześnie niektóre z wymienionych roślin rosną na tyle wysoko, że bywają kategoryzowane jako drzewa (cis, czarny bez, czeremcha, jałowiec, kalina, leszczyna, tarnina), przypisywane są im właściwości lecznicze i magiczne pozwalające skategoryzować je jako zioła (cis, głóg) bądź też docenia się ich piękno, zaliczając je do kwiatów (mirt). W przedstawionych hasłach staramy się ocalać to zróżnicowanie. aby jednak nie narzucać Czytelnikowi własnej typologii i ułatwić mu poruszanie się w materiale, zdecydowaliśmy się przedstawić ludowe językowo-kulturowe obrazy krzewów i krzewinek w porządku alfabetycznym.

Jerzy Bartmiński

Zespoły roślinne to podstawowe jednostki pozwalające opisać i wyodrębnić przestrzennie roślinność dowolnego obszaru. Znajdują one zastosowanie w ochronie przyrody, są podstawą identyfikowania siedlisk sieci Natura 2000 oraz planowania i zarządzania zasobami przyrodniczymi.
Jest to jedyne w swoim rodzaju kompendium, które w zwięzły i całościowy sposób prezentuje wszystkie uznane jednostki leśne i zaroślowe występujące w Polsce.

Publikacja przeznaczona jest dla studentów wydziałów biologii, leśnictwa, architektury krajobrazu, ochrony środowiska oraz pracowników służb leśnych, a także dla miłośników przyrody hobbystycznie zajmujących się tematyką leśną. Autorzy są pracownikami naukowymi SGGW, Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu i Akademii Podlaskiej w Siedlcach