Bajki dla chłopców przygody

Władysław Kopaliński dokonał wyboru baśni różnych krajów Europy i Azji mówiących o postaciach, które powinny być bliskie każdemu dziecku. Myślą przewodnią Autora jest opowiadanie dziecku baśni własnymi słowami i stylem jemu znanym, po uprzednim przeczytaniu sobie tekstu. Ta forma stwarza intymną wspólnotę między opowiadającym i słuchaczem.

Jedenasty tom najśmieszniejszej serii od czasów „Dziennika cwaniaczka”!

Andy i Terry mieszkają w stuczterdziestotrzypiętrowym domku na drzewie (mieli stutrzydziestopiętrowy, ale się rozbudowali). A ten domek jest najfajniejszy na świecie! Znajdziecie tu między innymi: nawiedzony cmentarz, słowoplujkę, narzekalnię, ducha ducha ducha o imieniu Fredek, roboty udające się w podróż pośrubną oraz bar mleczno-rybny – pingwiny go uwielbiają! No, na co czekacie? Właźcie!

Andy Griffiths pochodzi z Melbourne. Jego ulubione kolory to niebieski, fioletowy, żółty, zielony, pomarańczowy, czerwony oraz czarny. Pracował przez jakiś czas jako taksówkarz i nauczyciel angielskiego, ale zawsze chciał zostać gwiazdą rocka (nawet mu się nie śniło, że będzie znanym pisarzem). Zaczął pisać na poważnie, kiedy uczniowie powiedzieli mu, że książki są okropnie nudne.

Terry Denton pochodzi z Melbourne. Zaczął studiować architekturę, ale zorientował się, że go to unieszczęśliwia, więc rzucił uniwersytet i zajął się innymi sprawami. Próbował prawie wszystkiego – parał się teatrem, malarstwem, rzeźbą, zaklinaniem koni, budowaniem gór lodowych i doradzaniem pterodaktylom, aż odkrył, że chce ilustrować książki dla dzieci. Dziś ma ich na koncie ponad czterdzieści, z których wiele stworzył wraz z Andym Griffithsem.

Powyższy opis pochodzi od wydawcy.

Trzeci z siedmiu tomów serii o przygodach sympatycznej rodziny: mamy, taty, ośmiorga dzieci i babci (oraz psa, pięciu kur i ciężarówki).

Minęła cała zima, wiosna, lato i przyszła jesień. Jest coraz zimniej, noce są coraz dłuższe, zbliżają się pierwsze święta w domku w lesie…
Czy lęk przed ciemnością da się opanować za pomocą ćwiczeń? Kto znajdzie migdał w świątecznej kaszy? Czy można się zaprzyjaźnić z ziemniakiem? Dlaczego babcia boi się telefonu? Po co wiewiórce czapka z pomponem? Gdzie pod nieobecność rodziny zniknęły kury i gdzie się podziali sąsiedzi, którzy mieli się nimi opiekować?

Poznajcie jesienno-zimowe przygody mamy, taty, Maren, Martina, Marty, Madsa, Mony, Milly, Miny i Mortena (i psa Rurka, i kur, i ciężarówki).

Jedna z najwspanialszych książek dla dzieci kochających magię!
Akademia Pana Kleksa to ponadczasowa opowieść o pokonywaniu własnych słabości, sile przyjaźni, ale przede wszystkim jest to wyprawa w świat fantazji, w którym wszystko jest możliwe. Atrakcyjna zarówno dla tych, którzy dopiero uczą się czytać, jak i tych, którzy posiedli tę umiejętność w stopniu doskonałym. Książka łączy pokolenia, bawiąc zabawnymi perypetiami Adasia Niezgódki i przy okazji ucząc, że pozory mogą mylić. Niezmiennie od lat, jedna z najpopularniejszych lektur szkolnych.

Un pauvre bûcheron nommé Ali Baba surprend par hasard une bande de voleurs venus déposer leur butin dans une grotte magique. Pour y entrer et accéder à des montagnes de trésors, il suffit de prononcer : « Sésame, ouvre-toi ! ». Ali Baba s’introduit dans la grotte, prend tout ce qu’il peut, et s’empresse de partager sa découverte avec sa famille...
Débute alors une aventure parsemée d’embûches qui font la saveur de ce conte, l’un des plus connus des Mille et Une Nuits.
Ali Baba et les quarante voleurs est suivi d’Histoire du cheval enchanté.

• Objets d’étude : Récits d’aventures – Résister au plus fort : ruses, mensonges et masques
• Dossier pédagogique spécial nouveaux programmes
• Prolongement : Imaginer la couverture d’un livre (EMI)

Bajki zebrane w tym zbiorze mają za zadanie pomóc dzieciom w wieku wczesnoszkolnym w opanowaniu poprawnego mówienia, szczególnie wypowiadania głosek s–sz, c–cz, z–ż, dz–dż. Bajeczki mogą służyć również rozwijaniu płynności ekspresyjnej dzięki wzbogacaniu słownictwa i kształtowaniu mowy dialogowej i opowieściowej. Ponadto usprawniają myślenie poprzez określenie związków przyczynowo-skutkowych.

Dziecko po wysłuchaniu bajki zadaje pytania łączące się z ilustracjami, odpowiada na pytania swoje i zadane przez logopedę lub rodzica. Następnie samodzielnie opowiada historyjkę, a starsze dziecko może swoimi słowami napisać opowieść.