Bałkany zebrane z asfaltu

Chiny w dwa tygodnie to wyczyn raczej karkołomny. Autorki relacji w tym czasie nie tylko pokonały 8 tysięcy kilometrów między Warszawą a Szanghajem, ale jeszcze ponad 4 tysiące przejechały na miejscu.

Lepiej iść z mężem czy z osłem? Ile dziewic składano w daninie Maurom? Jak medyk z Kordowy odchudził króla Sancha? Dlaczego rycerze z Zakonu Santiago byli żonaci? Jak byki egzekwują zakaz parkowania? Co jest gorsze: pluskwy czy nyktofobia? Co ślubował Krzysztof Kolumb? Jakie części ciała powinien obmywać pielgrzym?

Znacie odpowiedzi? Oni też nie znali, dopóki nie postawili pierwszego kroku na Camino de Santiago. Emilia i Szymon Sokolikowie postanowili na miesiąc przenieść swoje życie małżeńskie z Warszawy na górskie i polne ścieżki północnej Hiszpanii. Przeszli nimi osiemset kilometrów, podążając cały czas za żółtymi strzałkami w kierunku Atlantyku, do grobu jednego z trzech najbliższych uczniów Jezusa – świętego Jakuba Apostoła.

Reportaże ujęte w tym zbiorze to teksty będące zapisem bieżących chwil, ale mówiące o wydarzeniach szczególnych, które często zmieniły historię Europy Wschodniej i których konsekwencje odczuwamy do dz

Ocean to pikuś zabiera nas w zuchwały rejs kajakiem przez Atlantyk. To oparta na prawdziwych wydarzeniach opowieść o Aleksandrze Dobie, pełnym optymizmu i pogody ducha marzycielu, który w 2010 roku jako pierwszy człowiek na świecie przepłynął kajakiem Ocean Atlantycki z kontynentu na kontynent.

Czyta Miłogost Reczek
Słowo od Olka Doby czyta Aleksander Doba
Słowo od autora czyta Łukasz Wierzbicki

Autorka powieści „Pozycja słońca” jest córką Finki i Egipcjanina.
Jako dziecko mieszkała z rodzicami w Indiach, Libii, Arabii Saudyjskiej i Egipcie. W 1987 roku, mając 13 lat, przeniosła się z matką do Finlandii. Ukończyła studia na uniwersytecie w Helsinkach; przygotowuje doktorat z historii nauk społecznych.
Książka opowiada historię miłości dwojga ludzi pochodzących ze skrajnie odmiennych kultur, widzianą oczami ich córki. Przedstawia jej życie między dwiema kulturami i próbę odnalezienia własnej tożsamości, innej niż silne indywidualności rodziców. Pochodzili oni z tak różnych światów, że nie mieli szans na przetrwanie we wspólnym związku. Konkretnym, a jednocześnie wieloznacznym symbolem różnic kulturowych, między którymi żyje dorastająca dziewczyna, jest sposób obierania pomarańczy: inny w Egipcie i inny w Finlandii.
Powieść ma formę poetyckiej, pełnej barw, zapachów oraz dźwięków mozaiki. Na każdym kroku pojawiają się kontrasty i sprzeczności: blask złotych ozdób i biel szpitalnego pokoju, żar pustynnego słońca i chłodna woda jeziora, gorąca miłość i strach przed najbliższym człowiekiem.
Autorka umiejętnie i naturalnie wiąże przeszłość i teraźniejszość; w zapamiętane ze swojego dzieciństwa oraz okresu dojrzewania reakcje i odczucia wplata poszczególne fazy rodzenia się i umierania miłości rodziców.
Powieść została niezwykle ciepło przyjęta w Finlandii, gdzie otrzymała kilka prestiżowych nagród literackich. Zaraz po wydaniu w 2002 r. przetłumaczono ją na język szwedzki i niemiecki, w przygotowaniu są przekłady na inne języki europejskie.

Fascynująca podróż do Afryki Zachodniej. Czarny Ląd oglądany z bliska przez autora nie ma nic wspólnego z obrazkami prezentowanymi w folderach turystycznych. Afryka jawi się jako kontynent pełen kontrastów. Z jednej strony wszechobecna bieda i brud, z drugiej ambicje, by jak najszybciej dogonić cywilizacyjnie kraje Europy Zachodniej. Biedzki opowiada przede wszystkim o ludziach: ich przeszłości, zachowaniach, wadach, zaletach, widzianych oczami Europejczyka. Całości słucha się, jak najlepszej powieści przygodowej, a nawet sensacyjnej. Starannie dobrane fakty, liczne ciekawostki, których próżno szukać gdzie indziej, wzbogacają narrację, czyniąc ją niezwykle interesująca. Dodatkowym wyróżnikiem jest niebywała wnikliwość i uczciwość autora w opisywaniu rzeczywistości.

Czyta: Leszek Filipowicz