Bank i agent bankowy

Autorzy monografii, bazując na aktualnych regulacjach prawnych, źródłach literaturowych oraz własnej wiedzy i doświadczeniu naukowym, prezentują w niniejszej publikacji, w kompleksowy sposób, problematykę związaną z funkcjonowaniem polskiego sektora banków spółdzielczych, szczególnie akcentując: • obowiązujące rozwiązania instytucjonalne, • zachodzące procesy i zmiany oraz miejsce, a także zasady działania tej grupy banków na rynku finansowym, • specyfikę i zakres działalności operacyjnej banków spółdzielczych, w kontekście nowych wyzwań stojących przed omawianym sektorem, • stosowane metody, elementy i formy oceny funkcjonowania banków spółdzielczych. Monografię cechuje umiejętne wykorzystanie dużej ilości danych empirycznych, obrazujących omawiane zagadnienia teoretyczne, co dodatkowo wzbogaca jej wartość poznawczą i czyni przydatną dla szerokiego kręgu odbiorców zainteresowanych problematyką bankowości spółdzielczej. Autorami książki są pracownicy naukowo-dydaktyczni Katedry Bankowości i Rynków Finansowych Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach.

Na początku 2017 roku George Selgin, słynny „rzecznik” wolnej bankowości, opublikował zbiór własnych tekstów o pieniądzu, napisanych w ciągu ostatnich kilkunastu lat. W efekcie powstała spójna, kompleksowa praca obejmująca tematykę od systemu bankowości we wczesnych Stanach Zjednoczonych, przez kulisy powstania Rezerwy Federalnej, po jej dorobek aż do czasów obecnych.
Wydawca

„Niewielu dzisiejszych ekonomistów jest zaznajomionych z systemami monetarnymi pozbawionymi banku centralnego funkcjonującymi w przeszłości. W swej ignorancji są przekonani, że systemy takie nie mogły działać prawidłowo. Nie powinno zatem zaskakiwać to, że mało który z nich poważnie traktuje możliwość, by takie alternatywy mogły zapewnić większą stabilność systemu monetarnego, niż robi to Fed i pozostałe banki centralne. Wśród wielu nieporozumień dotyczących dawnych i hipotetycznych systemów pieniężnych, szczególnie wyraźne jest mylenie ze sobą słabości tych systemów wynikających z procesów rynkowych z negatywnymi skutkami wywoływanymi przez rządowe interwencje w rynkowe systemy pieniężne i bankowe. Z tego podstawowego błędu bierze się upór, z jakim eksperci, pomimo kolejnych następujących po sobie porażek, upierają się przy propozycjach nakładania na system bankowy nowych warstw regulacji, zamiast zaakceptować to, że interwencje rządowe przynoszą głównie szkody”.
Fragment książki

MONOGRAFIA NAUKOWA Polityka monetarna oraz polityka fiskalna stanowią dwa główne narzędzia, jakie władze publiczne wykorzystują w prowadzeniu polityki ekonomicznej kraju lub obszaru gospodarczego. Autor analizuje uwarunkowania i skutki polityki pieniężnej prowadzonej w strefie euro oraz w Stanach Zjednoczonych, ze szczególnym uwzględnieniem decyzji podejmowanych w trakcie globalnego kryzysu finansowego w latach 2007–2008. Na podstawie przeprowadzonej analizy dowodzi, że systemowe uwarunkowania Europejskiego Banku Centralnego i Systemu Rezerwy Federalnej wpływają na sposób prowadzenia oraz skutki polityki pieniężnej. Analiza obejmuje uwarunkowania legislacyjne, zakres mandatu do prowadzenia polityki pieniężnej, instrumenty pozostające w dyspozycji banków centralnych, mechanizm transmisji impulsów monetarnych, jak również ocenę efektów wynikających z decyzji podejmowanych przez władze monetarne. Dzięki zastosowaniu modelowania ekonometrycznego autor dokonuje oceny prowadzenia ekspansywnej i niekonwencjonalnej polityki monetarnej w sytuacji globalnego kryzysu finansowego, którego następstwem była recesja w strefie euro i w Stanach Zjednoczonych. *** Maciej Bolisęga – doktor nauk społecznych w dyscyplinie ekonomia i finanse, ekonomista w Banku Inwestycyjnym UBS oraz adiunkt w Katedrze Rynków Finansowych na Uniwersytecie Ekonomicznym w Krakowie. Od wielu lat zajmuje się prognozami makroekonomicznymi gospodarki amerykańskiej.

Książka prezentuje dojrzałą i usystematyzowaną koncepcję interdyscyplinarnego ujęcia problematyki restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw w zmieniających się warunkach gospodarowania.

Autor kieruje ją do ekonomistów, prawników i studentów, a także menadżerów i dyrektorów finansowych oraz osób poszukujących informacji z zakresu analizy finansowej i strategicznej przedsiębiorstw znajdujących się w trudnej sytuacji finansowej.

Zaletą książki jest to, iż autor w sposób zrozumiały dla Czytelnika stara się przedstawić zagadnienia restrukturyzacji finansowej i zaprezentować sposoby realizacji tego procesu, roli jego uczestników, sygnałów wczesnego ostrzegania, a także sposoby kształtowania relacji między przedsiębiorstwem a instytucją finansową.

Współczesna prasa finansowa rozpisuje się na temat danych mówiących o podaży pieniądza. W każdy piątek inwestorzy giełdowi z zapartym tchem czekają na najświeższe informacje z rynku pieniężnego, które często wpływają na poniedziałkowe notowania na Wall Street. Jeśli podaż pieniądza gwałtownie wzrasta, oznacza to, że stopy procentowe mogą pójść w górę, ale mogą też pozostać na obecnym poziomie. Prasa straszy czytelników złowieszczymi prognozami dotyczącymi posunięć Rezerwy Federalnej lub regulacji, które mogą wprowadzić banki i inne instytucje finansowe.


Przywiązywanie tak dużej wagi do kwestii podaży pieniądza to zjawisko raczej nowe. Do lat 70-tych XX w., w czasie Ery Keynesa, na temat pieniądza i kredytu bankowego nie pisano niemal wcale. Zastanawiano się raczej nad wzrostem Produktu Narodowego Brutto, polityką fiskalną rządu, wydatkami, przychodami i deficytem. Banki i podaż pieniądza to były zagadnienia generalnie ignorowane. Jednak po latach chronicznej i przyspieszającej inflacji – której keynesiści nie potrafili zaradzić – i po wielu nawrotach „inflacyjnej recesji”, stało się jasne dla wszystkich – nawet dla keynesistów – że coś tu nie gra. W ten sposób w centrum uwagi znazła się podaż pieniądza.
Mnogość definicji podaży pieniądza może wprawiać przeciętnego człowieka w zakłopotanie. O co chodzi z tymi wszystkimi M, od M1A i M1B do M8? Który z tych symboli oznacza prawdziwą podaż pieniądza, o ile którykolwiek samodzielnie do tego wystarcza? I może najistotniejsze: dlaczego depozyty bankowe wliczone są do różnych M jako podstawowy składnik podaży pieniądza? Wszyscy dziś wiedzą, że papierowe dolary, emitowane wyłącznie przez Banki Rezerwy Federalnej, zawierające napis „ten banknot jest legalnym środkiem płatniczym do regulowania wszelkich zobowiązań, publicznych i prywatnych”, to pieniądze. Ale dlaczego rachunki bieżące uważane są za pieniądz i na jakiej zasadzie powstają? Czyż nie można ich wypłacić na żądanie w postaci gotówki? Dlaczego więc wkłady na żądanie to też pieniądz, a nie tylko papierowe dolary, które je reprezentują? Jedną z niezwykłych implikacji zaliczania wkładów na żądanie do składników podaży pieniądza jest stwierdzenie, że banki tworzą pieniądz; że w pewnym sensie są fabrykami pieniędzy. Ale czy banki nie przekierowują jedynie powierzonych im oszczędności, pożyczając je inwestorom lub konsumentom? Skoro banki otrzymują nasze oszczędności i następnie je pożyczają, to jak właściwie tworzą pieniądze? W jaki sposób pasywa bankowe stają się składnikiem podaży pieniądza?

Monografia koncentruje się na wpływie ryzyka klimatycznego na działalność banków komercyjnych, w tym zwłaszcza na inne rodzaje ryzyka bankowego. Szczególną uwagę poświęcono uwarunkowaniom kredytowania zielonej energetyki w Polsce. Jest to pierwsza publikacja o roli polskiego sektora bankowego w transformacji energetycznej, skierowana do szerokiego kręgu odbiorców: od przedstawicieli świata nauki i studentów, poprzez pracowników banków, a skończywszy na inwestorach na rynku energii odnawialnej.