Barwa Legionów Polskich 1797-1807 oraz Księstwa Warszawskiego 1807-1814

Książka zawiera wiele nieznanych szczegółów z życia Władysława Andersa, jego poglądów, decyzji, pośród nich również i tę najbardziej osobistą – o rozstaniu z żoną Ireną. W swych wspomnieniach Anna Anders-Nowakowska przywołuje postać Ojca – sławnego generała, Matki – Ireny z Jordan-Krąkowskich, swego pierwszego męża – rotmistrza Jana Romanowskiego, obrazy młodości zburzonej przez wybuch wojny, która niosła dramat rozstań, uwięzienie Ojca, tułaczkę, niepewność o los najbliższych.

"W okresie międzywojennym wojsko odgrywało znaczącą rolę w życiu społecznym państwa, szczególnie po zamachu stanu przeprowadzonym przez marsz. Józefa Piłsudskiego. Kontakty wojska z ze społeczeństwem były bardzo ważnym elementem wychowania żołnierzy. Istotnym elementem integracji wojska ze społeczeństwem był wspólny udział w obchodach świąt państwowych, kościelnych, żołnierskich. Uroczystości i imprezy organizowane w jednostkach i instytucjach wojskowych zarówno umacniały więzi pomiędzy żołnierzami i lokalną społecznością, jak i pomagały w identyfikacji z miejscem służby oraz Wojskiem Polskim jako całością. (...) W okresie II RP Poznań był jednym z największych garnizonów wojskowych. Wojsko Polskie wykorzystywało ogromną infrastrukturę wojskową w mieście i twierdzy Poznań, będącą schedą po armii pruskiej" (ze wstępu)

Każda historia to materiał na scenariusz filmowy!
W działaniach wywiadów na całym świecie kobiety bardzo często odgrywały pierwszoplanową rolę, a nazwiska najsłynniejszych agentek na trwałe zapisały się w historii wszystkich znanych służb specjalnych zajmujących się szpiegostwem. Jerzy Rostkowski przypomina w swojej nowej pasjonującej książce niezwykłe, zdeterminowane i bezkompromisowe kobiety wywodzące się z kręgu arystokracji i bogatego ziemiaństwa, damy wywiadu, które podczas drugiej wojny światowej działały dla dobra ojczyzny i każdego dnia ryzykowały życie – Władysławę Srzednicką-Macieszę, Krystynę Skarbek, Klementynę Mańkowską i wiele innych.

Polski wywiad odegrał przed wybuchem II wojny i w czasie jej trwania wybitną rolę. Polacy w przestrzeni działań niejawnych należeli do ścisłej elity. Był to godny podziwu wysiłek organizacyjny i konsekwentna praca setek osób, przez wiele lat zaangażowanych w tworzenie jego struktur, poczynając od chwili restytucji państwa w 1918 r., a jego zręby tworzono przecież jeszcze w czasie pierwszej wojny światowej. Profesjonalne przygotowanie i niemal bezgraniczne zaangażowanie ludzi to dwa podstawowe warunki skuteczności działania na rzecz niepodległego i suwerennego państwa. Dorobek ten został w większości bezpowrotnie zmarnowany i stracony w wyniku zmian politycznych i terytorialnych, które objęły Europę, a w największym stopniu Polskę. W dwubiegunowym, powojennym świecie przestrzeń polskości bardzo zmalała. Wraz z utratą podmiotowości i wasalizacją państwa zdeprecjonowała się i zmniejszyła jego przestrzeń kulturowa.
Stefan Mayer to oficer dyplomowany Wojska Polskiego i Polskich Sił Zbrojnych w latach 1940–1945, człowiek wyjątkowej miary, o nieprzeciętnych predyspozycjach i cechach charakteru. Cieszył się zasłużonym autorytetem, zarówno wśród współpracowników, jak też przeciwników. Swoje życie związał z walką o restytucję
państwa i służbą Rzeczypospolitej w szeregach kilku formacji zbrojnych, tworzących później odrodzone Wojsko Polskie. Wraz z upływem czasu stał się wybitnym oficerem wywiadu.

Jedna z najpiękniejszych kart w historii zmartwychwstania Polski, najpiękniejszych a zarazem najmniej znana ogółowi (...). Niestety, prawdą jest, że jedna z najpiękniejszych stron zarania odradzającego się wojska polskiego zbyt mało znana nie tylko całemu światu, ale i naszemu społeczeństwu, i zbyt mało kto o tym pisze. Do napisania mych pamiętników skłoniła mnie nie chęć potępienia lub wywyższenia kogokolwiek z współobywateli, lecz świadomość, że nie wolno mi, jako świadkowi doniosłych wydarzeń, nie przekazać wspomnienia o nich następnym pokoleniom.
Szczególnie dla historii naszego wojska ważnymi są relacje naocznych świadków, gdyż zawierają one wytłumaczenie wielu spraw niezrozumiałych i częstokroć dają genezę powstawania tych lub innych ważkich poczynań, częściowo tylko utrwalonych w rozkazach lub innych dokumentach. W obecnej literaturze pamiętnikowej nie spotkałem jeszcze wzmianki o tworzeniu się i dziejach rezerwowego pułku polskiego w Biełgorodzie, a historia tego pułku jest tym bardziej interesująca, że tylko mniejsza część pułku (żołnierzy) z biegiem czasu przeszła pod rozkazy dowódcy I Korpusu generała Dowbora-Muśnickiego, (...) Kwiaty i ciernie na przemian były udziałem wszystkich tych, których los rzucił w szeregi biełgorodzkiego pułku polskiego, kto miał Boga i umiłowanie Ojczyzny w sercu.

Elitarne siły specjalne przeciw mafii
Poznajecie ludzi, którzy biorą udział w operacjach najwyższego ryzyka.
Polska to wschodnia granica Unii Europejskiej, skrzyżowanie szlaków przerzutowych broni, narkotyków, handlu ludźmi i pojazdami. Mafie z wielu krajów czerpią tu ogromne zyski, a najwięksi twardziele polskiej policji próbują powstrzymać bezwzględnych gangsterów.
Strzelaniny, wojny gangów, podkładanie bomb i pościgi to codzienność polskich antyterrorystów. Teraz po raz pierwszy ujawniają tajniki swojej pracy.
Opowiadają o najbardziej niebezpiecznych i dramatycznych akacjach w swoim życiu oraz kolegach, których stracili w trakcie służby.
To historia bez cenzury opowiedziana z perspektywy ludzi, którzy każdego dnia ryzykują życie i toczą wojnę z największymi grupami przestępczymi w kraju.


Powyższy opis pochodzi od wydawcy.