Behawioralna analiza prawa

Polish psychologist, Urszula Tokarska, has done a great service to the emerging field of temporal psychology by creating this unique volume, along with 18 authors from around the world, which illustrates the exquisite interplay of research and practice in many domains. New vistas are realised by extending earlier applications of time perspective theory to a broad range of therapeutic practices, as well as explorations in education, counselling, risk management in business, prevention approaches along with new treatment strategies, and much more. I wholeheartedly endorse Applied Psychology of Time to everyone interested in understanding some fundamentals of human nature, and also those focused on ways to improve the human condition with new, empirically-validated strategies and tactics.
Professor Philip G. Zimbardo
Author of The Time Paradox and The Time Cure
[…] temporal psychology is a prominent field of research not only for cognitive but also practical reasons, which is perfectly illustrated by this volume. Psychologists from around the world are now embracing the Time Perspective Inventory, just as they once did the Locus of Control Scale by Rotter […]. The volume as a whole is one of the first attempts to showcase the potential applications of Time Perspective in research as well as education, intervention, and therapy, and as such can provide a powerful stimulus for practical and scientific use [...]. I find it very interesting and worth a wider readership.
Prof. dr hab. Zbigniew Zaleski
John Paul II Catholic University of Lublin, Poland
The book […] covered a notable part of the field of potential practical applications of temporal psychology, focusing mainly on positive, non-clinical aspects of applications of the knowledge from the area. What is particularly important, the authors apply different approaches to the psychology of time, which should definitely be interpreted as a merit of this volume. The book can serve as a valuable resource for practitioners interested in applying temporal psychology in positive, developmental interventions. It is also complementary to other books in the area, which focused mainly (albeit not solely) on the basic, scientific approach to the psychology of time. However, academic scholars will also find some valuable points for stimulating their research ideas. The book appears to be one more important step forward in advancing the area of temporal psychological science.
Dr Maciej Stolarski
Faculty of Psychology, University of Warsaw, Poland

Każdemu z nas zdarza się wątpić w siebie. Czasami jednak tak bardzo martwimy się tym, co mogą pomyśleć o nas inni, że przestajemy dostrzegać własną wartość. Ta książka powstała, żeby wesprzeć Cię w takich chwilach. W lekturze i wykonywaniu kolejnych ćwiczeń będzie Ci towarzyszył Błysk, sympatyczny potwór.

Ta książka pomoże Ci być wdzięcznym za każdy dzień, żyć bardziej świadomie i odkrywać bogactwo Ewangelii!W świecie lakonicznych internetowych postów i zwięzłych haseł memów trudno przebić się z długimi opowieściami. Łukasz Nauman pisze więc krótko i dosadnie – o Bogu, o miłości, o męskości, o rodzinie. Unika przy tym utartych i nieraz banalnych kościelnych formułek. Swe poruszające serca przemyślenia mieści w kilku wersach, idealnie wpisujących się w codzienny grafik współczesnego, zabieganego człowieka. Czytane oddzielnie mogą stanowić odżywcze porcje Bożej mądrości na każdy dzień. Czytane jedno po drugim – wręcz bombardują radością Dobrej Nowiny o Jezusie Chrystusie.Od samego początku naszej przyjaźni urzekło mnie w Łukaszu jego kochające Boga serce i szczera chęć podzielenia się Jezusem z innymi. Słowo, którym dzieli się w tej książce, jest bardzo bezpośrednie i trafia w sedno. Jego interpretacja fragmentów biblijnych nie jest teologicznie skomplikowana, lecz konfrontuje życie czytelnika z wolą Boga. Taka właśnie jest prawdziwa ewangelia!Marcin ZielińskiJest coś szczególnego w rozważaniach Łukasza. Mówią o tym, że ewangelia, żywe słowo Boga, nieustannie wykonuje w nas pracę przemiany. Czytając te teksty, czytelnik nie tylko odnajdzie w nich ujmującą prostotę i autentyczność, która czyni książkę bliską i przystępną dla każdego, ale i doświadczy radości ewangelii. Z serca polecam!Karol SobczykZ wielką przyjemnością rekomenduję książkę Łukasza Naumana „Co wypełnia Lukę?”. Ogromnie cenię sobie i traktuję jako niezbywalne wartości: miłość, szacunek, świadomość siebie, zachętę. Taki właśnie jest Łukasz – pełen miłości, szacunku do drugiego człowieka, refleksji… I taka jest też jego książka! To nie zwykły zbiór myśli autora, a raczej zaproszenie do podróży w głąb siebie, by poszukiwać tego, co ważne, piękne i potrzebne do życia. Jestem pewien, że będziesz zachęcony, podniesiony i zbudowany tymi krótkimi, ale jakże pouczającymi refleksjami zawartymi w „Co wypełnia Lukę?” Gorąco polecam!Krzysztof DemczukLukę dlatego się świetnie czyta (ja czytam od dłuższego już czasu), że jest zakochany w słowie Bożym i bardzo lubi ludzi. Polecam.O. Wojciech Jędrzejewski OPŁukasz Nauman porwał mnie w swój świat, pisząc odważnie o swym doświadczeniu spotkania z Przenajświętszym. Pan dał mu umiejętność pisania w sposób prosty o tym, co trudne, zauważania śladów Boga tam, gdzie sam bym Go nie znalazł, odkrywania Go w miejscach, w których teoretycznie być Go nie powinno. Książka Łukasza to świadectwo odważnego pójścia za Bogiem – kochającym Tatą, który zawsze jest gotowy, by nas przyjąć i przytulić. To opowieść o świecie wiary przeżywanej na serio.Ks. Tomasz SzałandaW świecie ludzi spragnionych zachęty, nadziei, pociechy, wskazówek, wytchnienia, radości pojawił się... Luka. Człowiek, który nie znosi sztuczności i udawania, a kocha prawdę i życie. Znamy się od ponad 18 lat. Od pierwszego dnia studiów. Połączyła nas przyjaźń, a potem życiodajna pasja poznawania Boga. Dlatego wiem, że Luka szczerze dzieli się tym, co go wypełnia. Pisze autentycznie, prosto i – co ważne – każdego dnia. Nie z pozycji nauczyciela, ale świadka, który codziennie swoje życiowe braki pozwala wypełniać miłością i łaską Najwyższego.Michał NikodemWitamina na każdy dzień. To, co ważne, podane prosto, refleksyjnie i zabawnie. Jednak w odróżnieniu od witamin każda z „pigułek” smakuje inaczej. Warto przekonać się samemu!Andrzej BurzyńskiW dzisiejszym świecie, gdzie zewsząd tyle zła, pesymizmu i narzekania, tak bardzo potrzebujemy światła i otuchy. To, co wypełnia Lukę – mojego drogiego przyjaciela i brata – jest niesamowicie budujące! Dojrzałe i przemyślane słowo na każdy dzień.Michał JeleńŻyję pod jednym dachem z nietuzinkowym człowiekiem. Mój drogi mąż i najlepszy przyjaciel prowadzi bloga, właśnie wydał książkę, jest poetą, tłumaczem, gitarzystą. Choć ma artystyczną duszę, jest osadzony w rzeczywistości tu i teraz. I jak na porządnego faceta przystało, zajmuje się również domem i trójką naszych radosnych pociech: robi zakupy, sprząta, gotuje zupy i piecze pyszne szarlotki. Łukasz jest autentyczny, dając przykład naszym dzieciom nie tylko słowem, ale i czynem. Jestem bardzo dumna z tej książki. Bo jego sukces jest poniekąd naszym wspólnym sukcesem. Drogi Czytelniku, zapraszam Cię do lektury „Co wypełnia Lukę?”. Ja szczególnie polecam dialogi z naszym synem, które śmieszą mnie nieustannie.Izabela NaumanŁukasz Nauman – zakochany w żonie Izie i dumny z trójki dzieci. Absolwent dziennikarstwa na UW. Grał w zespole Zjednoczenie, współtworzył wspólnotę Abba. Autor popularnego bloga „Co wypełnia Lukę?”.

Czerwona Księga, wydana po raz pierwszy na świecie, wiele lat po powstaniu i przyjęta z uznaniem w roku 2009, obejmuje rdzeń późniejszych prac Carla G. Junga. Tutaj rozwinął on swe główne teorie archetypów, nieświadomości zbiorowej i procesu indywidualizacji, które miały przekształcić psychoterapię z leczenia chorych w środek wyższego rozwoju osobowości.

Dzieło jednego z prawdziwych wizjonerów współczesnej historii, Czerwona Księga, stanowi osobliwą pracę, wymykającą się klasyfikacji. Jako badanie tego, co to znaczy być człowiekiem, wykracza poza historię psychoanalizy i podkreśla pozycję Junga wśród rewolucyjnych myślicieli, takich jak Marks, Orwell i oczywiście Freud.

Najbardziej znacząca nieopublikowana praca w historii psychologii! Kiedy Carl Gustav Jung podjął szerokie badanie samego siebie, które nazwał „konfrontacją z nieświadomością”, jego sercem była Czerwona Księga, wielki tom, który stworzył w latach 1914 – 1930. Rozwinął w tym dziele swe główne teorie – archetypów, nieświadomości zbiorowej i procesu indywidualizacji – które przekształciły psychoterapię z praktyki zajmującej się leczeniem chorych w środek wyższego rozwoju osobowości.

Faktycznie lektura Czerwonej Księgi jest jak zwiedzanie nieznanego miejsca kultu. Aby zrozumieć tekst Junga – poznać i posłuchać tworów jego nieświadomości – trzeba samotności, ciszy, skupionego wysiłku. Jung odkrywa na nowo swoją duszę, wyobcowaną, podczas gdy „służył duchowi czasu”. Podejmuje szereg przygód i poznaje między innymi Eliasza, Salome, węża i Diabła. Praktykując „aktywną wyobraźnię”, Jung wywołuje postacie, z którymi się kontaktował i rozmawiał. Uważał, że sny stanowią „gorszy wyraz treści nieświadomości”, ponieważ we śnie istnieje mniejsze napięcie. Czerwona Księga „wiernie rejestruje” wizje, które Jung prywatnie zapisywał w swoich „Czarnych Książkach”, dodając komentarze i malując to, co widział w swych snach na jawie, aby zachęcić czytelników do „zrozumienia psychologicznej natury symbolizmu” i wezwać ich do „nowego sposobu wejrzenia we własne dusze”.



„Czym jest to, co czynię?” pyta Jung samego siebie na początku swego „najtrudniejszego eksperymentu”. Odpowiada mu głos. „To jest sztuka”.

Podczas Pierwszej Wojny Światowej Carl Jung podjął szerokie badanie samego siebie, które nazwał „konfrontacją z nieświadomością”. Jego sercem była Czerwona Księga, wielki, iluminowany tom, który stworzył w latach 1914 – 1930, w którym zawarł rdzeń swych późniejszych teorii.

Książka stanowi niezwykłe połączenie kaligrafii i sztuki, iluminowany manuskrypt, który wytrzymuje porównanie z „Księgą z Kells” i z dziełami Williama Blake’a. Ale chociaż Jung uważał Czerwoną Księgę za swoje najważniejsze dzieło, widziała ją zaledwie garstka ludzi. W końcu, prawie 80 lat po jej powstaniu, stała się dostępna w postaci faksymile, opracowanego przez badacza myśli Junga - Sonu Shamdasani. Wersja, którą publikujemy opracowana i opatrzona przypisami przez Shamdasaniego to tzw. Reader's Edition poza kilkoma czarno-białymi mandalami nie zawiera ilustracji

Pierwsze wydanie książki Elliota Aronsona powstało w 1970 roku. Od tamtej pory stale aktualizowany podręcznik Człowiek istota społeczna jest jedną z najważniejszych publikacji wprowadzających w obszar psychologii społecznej. Elliot Aronson i Joshua Aronson prowadzą czytelnika przez najważniejsze zagadnienia psychologii społecznej. Definiują tę dyscyplinę jako naukowe badanie wpływu rzeczywistej, wyobrażonej lub założonej obecności innych na nasze myśli, emocje, przekonania i zachowania – oraz tego, w jaki sposób my wywieramy wpływ na innych. Przybliżają zagadnienia poznania społecznego, uzasadniania własnego postępowania, konformizmu, wpływu mediów oraz zjawiska zachodzące w relacjach międzyludzkich: agresję, uprzedzenia, sympatię i miłość. Przedstawiają klasyczne eksperymenty i najważniejsze odkrycia. Podręcznik wieńczy rozdział Psychologia społeczna jako nauka, w którym autorzy pokazują, w jaki sposób pytania o społeczne funkcjonowanie człowieka można przełożyć na język nauki i jak szukać na nie wiarygodnych odpowiedzi. "Czym różni się to wydanie od poprzednich? Joshua i ja od nowa przejrzeliśmy każdy rozdział, usuwając część badań i teorii, które były na topie parę lat wstecz, ale nie wytrzymały próby czasu i replikacji. Przeorganizowaliśmy i wygładziliśmy każdy rozdział, by po włączeniu nowego materiału jego narracja była przejrzysta. Stare badania zastąpiliśmy nowymi, które pozwalają nam rozumieć bieżące wydarzenia – na przykład to, jaki korzystny i niekorzystny wpływ na procesy decyzyjne wywiera internet, jak pojawienie się baniek informacyjnych i samopotwierdzających źródeł medialnych kształtuje spolaryzowane poglądy i zachowania naszych społeczeństw, jak wygląda emocjonalna ciemna strona nieustannych porównań społecznych możliwych dzięki Facebookowi i jak powstają grupy terrorystyczne typu ISIS. Jestem głęboko przekonany, że uaktualnianie książki nie oznacza potrzeby usuwania ikonicznych historii o błędach naszego rządu w Wietnamie i Iraku czy informacji o tragediach w Jonestown, Columbine i Heaven’s Gate. Daty tych wydarzeń są odległe, ale społeczno-psychologiczne lekcje, które z nich płyną, nie mają terminu ważności. Chcę, żeby studenci zrozumieli, iż to, co wydarzyło się wtedy, ma potężne odniesienie do tego, co dzieje się teraz." Z tekstu

Tom ten obejmuje dwie najsłynniejsze historie przypadków: znaną potocznie jako historia "małego Hansa", pracę "Analiza fobii pięciolatka" (1909) oraz powszechnie nazwane analizą "Człowieka wilka" studium pt. "Z historii nerwicy dziecęcej" (1914).
Obie przedstawione tu historie łączy fakt, że są to analizy nerwic dziecięcych i z tego względu nawzajem się uzupełniają i wspierają.Teskty zawierają dyskusję na temat kilku kluczowych pomysłów psychoanalitycznych Freuda, a zatem omawiają problem seksualności dziecęcej