Berlin Metropolia Fausta Tom 2

Opowieść o Berlinie w zawrotnym rytmie fokstrota i rewiowych popisów prowadzi przez szalone lata dwudzieste XX wieku i pokazuje miasto w różnych odsłonach. W tętniącym życiem w dzień i w nocy Berlinie spotykamy geniuszy nauki, literatury i sztuki, gwiazdy filmu – od Marleny Dietrich, Leni Riefenstahl i Fritza Langa, przez Bertolta Brechta i Ottona Dixa, po Alberta Einsteina, a także najwybitniejszych polityków, muzyków i sportowców. Berlin szalonych lat 20. XX wieku… Odwiedzamy kina, opery, teatry, kabarety i nocne lokale. Przesiadujemy w restauracjach i kawiarniach. Poddajemy się też urokowi Berlina w świetle dziennym, kiedy można się nim delektować w niespiesznym tempie berlińskiego flâneura. Książka odkrywa nieznane oblicze miasta i kulisy życia wybitnych postaci europejskiej sztuki i kultury tamtych czasów. Wszystko udokumentowane zachwycającymi fotografiami z epoki.

Prezentowana książka składa się z dwóch esejów: Przebaczyć? , który ukazał się po raz pierwszy w 1971 roku nakładem wydawnictwa Éditions Le Pavillon, oraz Z honorem i godnością, opublikowany po raz pierwszy w 1948 roku w "Les temps Modernes". Tematem obu esejów jest kwestia przebaczenia za krzywdy wyrządzone przez nazistowskie Niemcy w okresie II wojny światowej.

Magdalena Saryusz-Wolska, adiunkt w Instytucie Kultury Współczesnej Uniwersytetu Łódzkiego, w latach 2010–2015 pracowała w Centrum Badań Historycznych PAN w Berlinie, od 2015 roku współpracuje z Niemieckim Instytutem Historycznym w Warszawie. Autorka książki Spotkania czasu z miejscem. Studia o pamięci i miastach (2011), redaktorka i współredaktora wielu opracowań zbiorowych, w tym: Pamięć zbiorowa i kulturowa. Współczesna perspektywa niemiecka (2009) oraz Modi memorandi. Leksykon kultury pamięci (2014). Publikowała m.in. w „Osteuropa”, „German Life and Letters” oraz „Participations. Journal of Audience and Reception Studies”. Stypendystka kilku fundacji i instytucji – ostatnio MNiSW.
Opis:
Ikony normalizacji. Kultury wizualne Niemiec 1945–1949 to książka, która omawia znaczenie obrazów w odbudowie powojennych społeczeństw niemieckich. Filmy, fotografie prasowe, plakaty czy znaczki pocztowe to ważne czynniki przemian i powrotu do „normalności”. Obrazy odegrały istotną rolę w rozrachunku z przeszłością, oferowały też atrakcyjne wyobrażenia o przyszłości. W bogato ilustrowanej pracy autorka przedstawia szerokie spektrum powojennych tematów i prezentuje panoramę mediów niemieckich w pierwszych latach po zakończeniu drugiej wojny światowej. Główne obszary analizy to: wizualne rozliczenie z nazizmem, obrazy ruin i odbudowy oraz popularne reprezentacje ciała po drugiej wojnie światowej.

Książka ostrzeżenie przed tym,
co może się stać, jeśli edukację naszych dzieci oddamy w ręce fanatyków.

Partia interesuje się dzieckiem, zanim zostanie ono poczęte.
Matki sprowadzają je na świat, bo On je o to poprosił.
Zdrowe dzieci należą do Państwa, te z defektami otrzymają łaskę śmierci.
Szkoła to poligon Partii – słabi i nieposłuszni zostają wydaleni.
Umysły mają być jednakowe, każdy włączony w wielką Świadomość Państwową.
Chłopcy będą żołnierzami, dziewczęta – urodzą żołnierzy.

W 1939 roku Gregor Ziemer, dyrektor Szkoły Amerykańskiej w Berlinie, wykorzystując swoje kontakty, odwiedza instytucje edukacyjne III Rzeszy. Dociera do domów matki i dziecka, szpitali sterylizacyjnych, izb dla noworodków. Uczestniczy w lekcjach dla chłopców i dziewcząt, wykładach uniwersyteckich. Przygląda się szkoleniom członków Jungvolk i Hitlerjugend, obserwuje nocne rytuały inicjacyjne w średniowiecznych zamkach.
Spotyka chłopców, którzy chcą umrzeć za Hitlera, i dziewczęta, które bardziej od śmierci boją się bezpłodności. Poznaje od podszewki kolejne etapy nazistowskiej edukacji i machinę formowania nowego człowieka.

Opublikowana w 1941 roku pod tytułem Education for Death, odkryta po latach książka to unikatowe świadectwo reportera, który uchwycił mroczny moment historii. Wstrząsająco aktualna opowieść o tym, jak kilka lat wściekłej indoktrynacji może zmienić cywilizowane społeczeństwo w zbiorowość zaprogramowanych robotów.
Reportaż był wykorzystany jako dowód w procesach norymberskich.
W 1943 roku Walt Disney wyprodukował na jej podstawie animowany film krótkometrażowy.

Jean-Christophe Brisard odnalazł w rosyjskich archiwach wojskowych ważny dokument z czasów drugiej wojny światowej: księgę gości Hitlera. Od stycznia 1939 do 20 kwietnia 1945 roku podczas wielkich ceremonii urządzanych przez reżim zaproszeni goście, głównie dyplomaci, składali w niej podpisy, poświadczając tym samym swoje niebezpieczne powiązania z III Rzeszą. W maju 1945 roku wszyscy, którzy nie wyjechali z Berlina, zostali pojmani przez Sowietów i wysłani do Moskwy na przesłuchania. Zestawiając ten wyjątkowy dokument z raportami radzieckich tajnych służb i międzynarodowymi źródłami dyplomatycznymi, Jean-Christophe Brisard odtwarza w tej pasjonującej opowieści losy mężczyzn, którzy w większym niż inni stopniu zostali skonfrontowani z własnym sumieniem. Podczas gdy jedni dali dowód kompromitacji, tchórzostwa i oportunizmu, inni zachowali się niczym prawdziwi bohaterowie. To niezwykła wyprawa do wojennego Berlina widzianego oczyma członków korpusu dyplomatycznego.

Zbiór esejów prof. Eugeniusza Cezarego Króla, znawcy dziejów niemieckiego narodowego socjalizmu z Instytutu Studiów Politycznych PAN, poświęconych pierwocinom ruchu hitlerowskiego, jego ideologii, drodze do władzy i metodom jej sprawowania.