Bezpieczeństwo gatunku ludzkiego Tom 4

Sposób komunikowania organów policyjnych spotyka się często z krytyką. Zarzuca się im niezrozumiałość i hermetyczność, popadanie w rutynę i brak ładu. Zapomina się czasami, że społeczeństwo musi mieć poczucie jasności komunikatów oraz świadomość dbałości o informację ze strony Policji, ponieważ poprawia to zaufanie do instytucji publicznych. Należyte obchodzenie się z informacjami buduje również pozytywny wizerunek oraz autorytet Policji. Autorka wskazuje na możliwość wykorzystania informacji i obiegu informacji dla kształtowania poczucia bezpieczeństwa przez obywateli we wszystkich domenach funkcjonowania podmiotów polityczno-społeczno-gospodarczych.

Osiem lat poszukiwań, zaangażowanie Policji, jasnowidzów, detektywów.

Ślad po Iwonie Wieczorek zaginął w nocy z 16 na 17 lipca 2010 roku. Znajomi widzieli ją po raz ostatni o 2:50 nad ranem. O godzinie 4:12, 20 minut od domu kobiety, monitoring zarejestrował, jak wracała z imprezy w Sopocie. Siedem lat po całym zdarzeniu policja pokazała nagranie, na którym widać mężczyznę z ręcznikiem idącego za zaginioną.

Janusz Szostak jako jedyny dziennikarz zapoznał się z aktami sprawy. Co z tego wynikło, jakie są tropy i co się stało z Iwoną?

Nie był więźniem obozów koncentracyjnych, nie doświadczył osobiście niemieckich represji. W czasie wojny zajmował skromną posadę w stowarzyszeniu restauratorów. A jednak to właśnie on, potomek niemieckich kolonistów osiadłych w Galicji, po roku 1945 stał się wybitnym ekspertem od Auschwitz i motorem polskich rozliczeń z brunatną okupacją. Jako przewodniczący Okręgowej Komisji Badania Zbrodni Niemieckich w Krakowie przesłuchiwał czołowych zbrodniarzy nazistowskich wydanych Polsce: Amona Götha, Rudolfa Hössa, Marię Mandl. I choć później deklarował się jako przeciwnik kary śmierci, wielu katów spod znaku swastyki pomógł posłać na szubienicę. Materiały dowodowe odnajdował nawet w ruinach i śmietnikach. W niekonwencjonalny sposób docierał do świadków, którzy przetrwali piekło obozów. Umiał rozmawiać ze wszystkimi: z komunistycznymi władzami PRL, wojskowymi z USA i prokuratorami z RFN. Tropieniu nazistów poświęcił dwadzieścia lat przedwcześnie przerwanego życia.

Filip Gańczak kreśli fascynujący portret profesora Jana Sehna, szukając jego śladów nie tylko w polskich i niemieckich archiwach, lecz także odwiedzając liczne miejsca związane z bohaterem książki – od jego rodzinnego Tuszowa Małego aż po Frankfurt nad Menem.

KRWAWY RZEŹNIK:
Zanim radziecki seryjny morderca Andriej Czikatiło został postawiony przed sądem w 1992 roku, zabił ponad 50 kobiet i dzieci, często wykorzystując je seksualnie i zostawiając ich ciała potwornie okaleczone. Chociaż aresztowano go już w 1984 roku, policja nie miała wystarczających dowodów, aby oskarżyć Czikatiłę o niewyjaśnione morderstwa. W efekcie morderca mógł torturować i zabić jeszcze dziesiątki innych osób, przed jego ostatecznym skazaniem. Na podstawie wyłącznych wywiadów i zapisów z przebiegu rozprawy, Peter Conradi – dziennikarz i redaktor londyńskiego „Sunday Times” – opowiada, jak dziadek i były nauczyciel przeprowadzał swoje okrutne morderstwa przez 12 lat, tuż pod nosem policji. Dzięki szczegółowym badaniom przeszłości Czikatiły oraz elementów radzieckiej społeczności, które pozwoliły tym zbrodniom pozostać nierozwiązanym tak długo, Conradi zagłębia się w życie jednego z najbardziej przerażających seryjnych morderców. Wywiady z detektywami moskiewskiej policji opowiadają o szaleńczym pościgu za człowiekiem, który prześladował dzieci, prostytutki i uciekinierów. Było to śledztwo z wieloma ślepymi zaułkami i niesłusznymi wyrokami, zanim zakrojona na wielką skalę tajna akcja umożliwiła ujęcie Czikatiły.
PSYCHOPATA:
JEST ROK 1957. NA ZDJĘCIACH ZAPREZENTOWANYCH CAŁEMU ŚWIATU WIDAĆ DROBNEGO MĘŻCZYZNĘ Z POŁUDNIOWEGO ZACHODU O KRZYWYM UŚMIESZKU; CZŁOWIEKA, KTÓRY PRZEZ DZIESIĘĆ LAT ŻYŁ WE WŁASNYM ŚWIECIE MORDERSTW I DEPRAWACJI. Oto autentyczna i przerażająca historia Eda Geina, zabójcy, którego bestialskie fantazje zainspirowały Alfreda Hitchcocka do nakręcenia „Psychozy”. To także szokujący portret dobrze wychowanego, spokojnego farmera przywiązanego do despotycznej matki, który popełnił serię krwawych i odrażających zbrodni wykraczających poza ludzkie zrozumienie. W mrożących krew w żyłach detalach Schechter opisuje niewiarygodną karierę jednego z najbardziej obłąkanych szaleńców, jaki zapisał się na kartach amerykańskiej zbrodni. A także tego, w jaki sposób zamienił niewielki dom na farmie w Wisconsin w prywatny świat krwawej zbrodni.

ŚLEDZTWO W SPRAWIE JEDNEJ Z NAJWIĘKSZYCH ZAGADEK KRYMINALNYCH AMERYKI
W kwietniu 1975 roku na przedmieściach Waszyngtonu zaginęły dwie dziewczynki, siostry Lyon. Śledztwo utknęło w miejscu, ciał nie odnaleziono, a zdarzenie uznano za niewyjaśnione. Jednak trzydzieści kilka lat później dzięki niestandardowym metodom i dociekliwości detektywów udało się wyjaśnić zagadkę. Ekipa śledczych odkryła zapomniany protokół z przesłuchania młodego chłopaka, który zeznał, że widział tajemniczego mężczyznę wychodzącego z centrum z dziewczynkami… Rozwikłanie tej sprawy stanowi krok milowy w dziejach amerykańskiej kryminalistyki.
Mark Bowden, amerykański dziennikarz i pisarz, znany z bestsellerowych książek: „Helikopter w ogniu”, „Zabić Bin Ladena”, „Polowanie na Escobara” i „Hue 1968”. Nominowany do prestiżowej amerykańskiej nagrody National Book Award za „Helikopter w ogniu”, na podstawie której Ridley Scott nakręcił film do dziś cieszący się sławą. Z kolei „Polowanie na Escobara” stało się inspiracją do cenionej i lubianej produkcji serialowej Netflixa „Narcos”.

Arcydzieło narracji w literaturze faktu. Powinno spodobać się nawet tym czytelnikom, którzy zwykle unikają książek true crime.
„Publishers Weekly”
Bowden opowiada poruszającą, trzymającą w napięciu, przemyślaną historię, która w cudowny sposób nie upraszcza szczegółów ani nie gubi się w gąszczu akt sprawy sprzed czterdziestu lat. To przepięknie napisane opowiadanie o kotku i myszce.
„The New York Times”

„Podjęta w monografii analiza problematyki funkcjonowania wyjątkowej i największej zmilitaryzowanej formacji w Polsce oraz działających w jej ramach jednostek zasługuje na szczególną uwagę naukową. Monografia stanowi wyjątkowe, wielowymiarowe studium socjologiczne Policji w Polsce uwzględniające subiektywną perspektywę funkcjonariuszy oraz trajektorie ich karier zawodowych.”

Z recenzji wydawniczej prof. dra hab. Jana Maciejewskiego

Tomasz Kołodziej jest adiunktem w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Zielonogórskiego. Zainteresowania naukowe koncentruje wokół metodologii badań społecznych, metod statystycznych w naukach społecznych, socjologii grup dyspozycyjnych oraz na problematyce karier zawodowych.