Bezpieczeństwo międzynarodowe. Aspekty instytucjonalne i organizacyjne

Monografia traktuje o ustrojowo-prawnych podstawach funkcjonowania asesora sądowego w polskim wymiarze sprawiedliwości po przywróceniu tego urzędu w 2016 roku. Autorzy poszukują odpowiedzi na pytanie, czy założony przez polskiego ustawodawcę model ustrojowo-prawny asesury sądowej odpowiada standardom konstytucyjnym. W publikacji przeanalizowano następujące zagadnienia: ewolucję statusu prawnego asesora sądowego w prawie polskim; ustrojowe zasady funkcjonowania asesorów sądowych, ze szczególnym uwzględnieniem zgodności z konstytucyjną zasadą sądowego sprawowania wymiaru sprawiedliwości oraz realizacji prawa do sądu z art. 45 Konstytucji RP; stosunek służbowy asesora sądowego w sądach powszechnych i administracyjnych; niezawisłość, bezstronność i niezależność asesora sądowego oraz ich gwarancje ustrojowe i procesowe; odpowiedzialność dyscyplinarną i odpowiedzialność za wykroczenia.

e-ISBN: 978-83-233-8467-0

Monografia stanowi pierwsze w literaturze polskiej całościowe opracowanie problematyki prawnej konstrukcji procesowych kompetencji organów administracji publicznej do weryfikacji własnych decyzji w związku z ich zaskarżeniem w toku instancji administracyjnych lub zaskarżeniem do sądu administracyjnego.
Podstawowym celem opracowania jest przedstawienie teoretycznej analizy i charakterystyki instytucji autokontroli decyzji administracyjnej (określanej w literaturze także jako samokontrola) oraz dokonanie oceny zasadności istnienia tej instytucji w polskim porządku prawnym i prawidłowości regulacji prawnych autokontroli.
Autorka stara się również ustalić, czy w postępowaniu administracyjnym i sądowo-administracyjnym istnieją podobieństwa instytucji autokontroli do regulacji prawnych w innych procedurach sądowych przewidujących możliwość weryfikacji zaskarżonego orzeczenia przez sąd, który je wydał, oraz do regulacji prawnych instytucji zbliżonych do autokontroli w systemach sąsiadujących z Polską państw Europy Zachodniej i Środkowej.
Monografia została oparta na polskiej i obcojęzycznej literaturze przedmiotu oraz dotyczącym omawianej przez Autorkę problematyki orzecznictwie Najwyższe­go Trybunału Administracyjnego, Sądu Najwyższego, Naczelnego Sądu Admi­nistracyjnego, wojewódzkich sądów administracyjnych, a także Trybunału Admini­stracyjnego w Wiedniu.

Anna Krawiec jest doktorem nauk prawnych, pracownikiem naukowym w Katedrze Postępowania Administracyjnego na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz członkiem etatowym Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie. Zainteresowania naukowe Autorki koncentrują się na postępowaniu administracyjnym, podatkowym oraz sądowo-administracyjnym.

Niezmiernie rzadko spotyka się opracowania, które mając charakter monograficzny, łączą ze sobą w sposób tak umiejętny zagadnienia teoretyczne, dogmatykę prawa i badania empiryczne. Uprzednie i następcze czynniki, które zmniejszają rolę władczych form działania administracji skarbowej w realizacji zobowiązań podatkowych, stanowią oryginalną i twórczą, intelektualną koncepcję autorów, a poprzez formę, sposób ujęcia i treść poszczególnych zagadnień są istotną nowością w polskiej myśli podatkowej. Autorzy przedmiotem badania uczynili nowatorskie problemy, które samodzielnie zdiagnozowali (tezy), a następnie wskazując metody ich weryfikacji, usystematyzowali jako czynniki uprzednie i następcze.
Szczególną uwagę zwraca umiejętność wykorzystania badań empirycznych; wnioski, które zostały sformułowane przez autorów, są nie tylko dobrze osadzone w realiach polskiego systemu podatkowego, lecz także kompletne, wyczerpujące i wypływają z przeprowadzonych badań empirycznych – powinny zatem skłonić polskiego prawodawcę co najmniej do tego, by przemyśleć zaproponowane przez autorów zmiany prawodawcze.
Zaletą monografii jest i to, że skłania ona do dyskusji; debata taka – jeżeli zostanie podjęta, a warto to uczynić – wniesie nowe impulsy do polskiej nauki prawa podatkowego; do tej rozmowy dobrze byłoby zaprosić autorów. I jeszcze jedno. Treść pracy potwierdza, że choć autorów jest troje, to precyzja, język, komunikatywność wywodów dowodzą, że przy pisaniu respektowano standard „jednego pióra”.

prof. dr hab. Andrzej Gomułowicz
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu


Publikacja powstała we współpracy z Wydziałem Prawa Uniwersytetu w Białymstoku.

SPIS TREŚCI

Wprowadzenie

Rozdział 1. Demokratyczne państwo prawa jako determinanta fundamentalnych wartości leżących u podstaw etosu służby


1.1. Istota demokratycznego państwa prawa
1.2. Aksjologiczne podstawy demokratycznego państwa prawa
1.3. Godność i prawa człowieka jako fundament etosu służby
Podsumowanie


Rozdział 2. Zasady etyki zawodowej policjanta jako przejaw profesjonalizacji służby

2.1. Historyczne uwarunkowania etosu służby policjanta
2.2. Międzynarodowy kontekst etosu służby
2.3. Znaczenie zasad etyki zawodowej
Podsumowanie


Rozdział 3. Etyka zawodowa policjanta i jej współczesne egzemplifikacje w służbie


3.1. Charakterystyka badanej zbiorowości
3.2. Wizerunek etyczny policjanta
3.3. Relacje policjant–przełożony, policjant–obywatel
3.4. Podstawowe wartości służby a użycie broni palnej i środków przymusu bezpośredniego
3.5. Zasady etyki zawodowej policjanta a bezpieczeństwo służby
Podsumowanie


Rozdział 4. System kształcenia funkcjonariuszy Policji w kontekście zasad etyki zawodowej policjanta


4.1. Szkoły w policyjnym systemie kształcenia
4.2. Zasady etyki zawodowej w programach kształcenia policjantów
Podsumowanie


Rozdział 5. W kierunku modelu etycznej formacji funkcjonariuszy Policji


5.1. Świadomość etyczna w systemie kształcenia funkcjonariuszy Policji
5.2. Diagnoza policyjnego systemu kształcenia w oparciu o etos służby
5.3. Szkolnictwo policyjne w kształtowaniu postaw etycznych funkcjonariuszy
Podsumowanie

Zakończenie
Bibliografia
Spis tabel i wykresów
Aneks

Publikacja, będąca w polskiej literaturze przedmiotu pierwszym opracowaniem na temat etykiety dyplomatycznej, obejmuje wszystkie najważniejsze aspekty współczesnej etykiety dyplomatycznej oraz niektóre łączące się z nią elementy protokółu dyplomatycznego i ceremoniałów. Prezentuje ogólne zasady etykiety dyplomatycznej, obowiązujące zwłaszcza podczas oficjalnych kontaktów z przedstawicielami obcych państw, organizacji międzynarodowych i zagranicznego biznesu, udziela też wskazówek dotyczących reguł zachowań w określonych sytuacjach. Szczegółowo omówiono w niej następujące zagadnienia:


pojęcia etykiety dyplomatycznej, protokółu, ceremoniałów i savoir-vivre’u, które w praktyce są często mylone,
podstawowe zasady etykiety i protokółu dyplomatycznego,
ważniejsze aspekty etykiety dyplomatycznej w kontaktach z przedstawicielami obcych państw,
aspekty etykietalno-protokólarne wizyt oficjalnych przedstawicieli państw,
przyjęcia dyplomatyczne oraz ich aspekty etykietalno-protokólarne i organizacyjne,
aspekty etykietalno-protokólarne związane z rokowaniami dwustronnymi i dyplomacją wielostronną,
etykietę ubraniową, flagową, orderową i żałobną,
etykietę w zakresie posługiwania się różnymi drukami grzecznościowymi, zasady korespondencji dyplomatycznej oraz jej styl, formy i rodzaje.




Adresaci:

Książka przeznaczona jest zarówno dla dyplomatów, konsulów, funkcjonariuszy międzynarodowych oraz adeptów dyplomacji, studentów wyższych uczelni zamierzających pracować w służbie zagranicznej, organizacjach międzynarodowych lub zagranicznym biznesie, jak również dla osób reprezentujących wobec zagranicy różne organy i instytucje państwowe oraz koła gospodarcze.

Kampania wyborcza jest obecnie zjawiskiem o niezwykle istotnej wadze, a jednocześnie jednym z tych etapów procedury wyborczej, które mają duże znaczenie dla funkcjonowania współczesnych społeczeństw demokratycznych. Problematyka ta nie była dotychczas w sposób całościowy przedstawiona w opracowaniu o prawniczym charakterze. Przeprowadzenie analizy prawnej problematyki kampanii wyborczej jest natomiast pożądane, jako że praktyka ustrojowa w tym zakresie uwypukla liczne problemy, które pojawiają się w jej toku. Autorka przeprowadza dogłębną analizę regulacji kampanii wyborczej, zawartej w kodeksie wyborczym na tle regulacji przyjmowanej w poprzedzających kodeks ordynacjach oraz rozwiązań w innych państwach, formułując wnioski zarówno co do sposobu interpretacji przepisów, jak i postulatów de lege ferenda. Dlatego też niniejsza książka stanowi istotną pozycję w sferze prawa wyborczego, która może wzbudzić zainteresowanie nie tylko przedstawicieli nauki prawa, lecz także politologów, socjologów, a nadto polityków oraz publicystów.