Bezpieczeństwo narodowe Rzeczypospolitej Polskiej

Dziejom ludzkiej cywilizacji towarzyszą i wpływają na jej kształt konflikty. Podczas najważniejszych z nich często pojawiały się nowe rodzaje broni, od pierwszego prehistorycznego toporka po granat ręczny, od średniowiecznych machin oblężniczych po roboty, które wkrótce zaczną być wykorzystywane w walce. Niektóre z tych rodzajów broni odegrały rolę decydującą, jak bomba atomowa “Little Boy” zrzucona na Hiroszimę. Inne stały się bronią kultową, jak karabinek automatyczny AK – niegdyś symbol komunizmu, a obecnie terroryzmu i najbardziej rozpowszechniony karabin świata.

Książka 50 typów broni, które zmieniły bieg historii opowiada o historii ostatnich 3500 lat, kształtowanej przez stosowaną w walce broń. Bogato ilustrowana, zawierająca specyfikacje techniczne, pokazuje, jaką rolę odgrywa broń w działaniach zbrojnych. To więcej niż kompendium wiedzy o broni, to opowieść o broni, która zmieniała i zmienia oblicze świata.

Książka jest rezultatem rozważań nad niezwykle złożonym, ukształtowanym w silnej opozycji do cywilizacji zachodniej rozumieniem bezpieczeństwa narodowego Rosji, reprezentowanym przez A.G. Dugina – jednego z najbardziej kontrowersyjnych, a zarazem rozpoznawalnych współczesnych rosyjskich intelektualistów. Książka ta integruje różne perspektywy opisu i analizy zagadnienia bezpieczeństwa (wymiar polityczny, ideologiczny, historyczny, militarny, cywilizacyjno-kulturowy, antropologiczny, etyczny, religijny), wpisując się w obszar badań nauk o bezpieczeństwie. Jej kluczową tezą jest stwierdzenie, że w poglądach Dugina wyrażają się w jaskrawej formie podstawy współczesnej rosyjskiej koncepcji bezpieczeństwa narodowego oraz główne kierunki polityki bezpieczeństwa realizowanej przez państwo. Z tego powodu analiza poglądów Dugina, ustalenie ich genezy, kontekstu ideologicznego i politycznego oraz wynikających z nich rekomendacji okazują się niezwykle pomocne w zrozumieniu kierunku ewolucji oraz założeń państwowych dokumentów strategicznych dotyczących problematyki bezpieczeństwa.

W publikacji przedstawiono strategiczne problemy bezpieczeństwa państwa w nadchodzącej, trudno przewidywalnej przyszłości, projekcje i prognozy zmian w jego systemowym otoczeniu. Omówiono w niej wizje funkcjonowania państwa w złożonych, odmiennych od dotychczasowych warunkach, a także koncepcje działania i wybory strategiczne. Dokonano strategicznych przeglądów bezpieczeństwa, obronności i wojskowości jako narzędzi planowania strategicznego – wymiar narodowy i w odniesieniu do reprezentatywnych w tej mierze krajów świata.

Książka przedstawia istniejący stan bezpieczeństwa, a także propozycje funkcjonowania systemu strategii w państwie wraz z zależnościami funkcjonalnymi, na tle identyfikowanych problemów przyszłości. Dodatkowo wskazano propozycje zmian w zakresie opracowywania przeglądów, strategii, struktur ze względu na stosowane metody, techniki i narzędzia badawcze, a zatem wizję nowej metodologii.

Jest to książka dla osób, którzy myślą poważnie o przyszłości państwa, intelektualistów, potrzebujących głębszego osadzenia swoich refleksji na temat bezpieczeństwa obronności i wojskowości w szerszym, wychodzącym poza wyłącznie szczegółowy aspekt kontekście. Publikacja o przyszłości państwa, planowaniu i metodologii.

Kampania w dolinie Ia Drang w Wietnamie była dla wojny wietnamskiej tym, czym straszna wojna domowa w Hiszpanii w latach 30. dla drugiej wojny światowej – próbą generalną. Testowano nową taktykę, techniki operacyjne i broń. Udoskonalano je i zatwierdzano. Pod Ia Drang obie strony ogłosiły sukces i wyciągnęły wnioski. Część z tych wniosków okazała się niebezpiecznie zwodnicza, co wybrzmiewało złowieszczym echem przez całą dekadę krwawych walk i gorzkich poświęceń, jaka miała nastąpić.Byliśmy żołnierzami to opowieść o tym, co amerykańscy żołnierze z elitarnej eksperymentalnej dywizji – stworzonej na polecenie prezydenta Johna F. Kennedy’ego i wyszkolonej w nowej sztuce działań aeromobilnych – zrobili, widzieli i co wycierpieli w czasie trzydziestoczterodniowej kampanii w dolinie Ia Drang na Płaskowyżu Centralnym w Wietnamie Południowym w listopadzie 1965 roku. O autorach:HAROLD G. MOORE – absolwent West Point, mistrz spadochroniarstwa i pilot wojskowy, który dowodził dwiema kompaniami piechoty w czasie wojny koreańskiej oraz batalionem i brygadą w Wietnamie. Odszedł z armii w 1977 roku po 32 latach służby. Później założył firmę wytwarzającą oprogramowanie komputerowe. Zmarł w 2017 roku.JOSEPH L. GALLOWAY – w wieku 19 lat był szefem biura prasowego w United Press International. Przez 15 lat pracował za granicą jako korespondent wojenny. Stacjonował między innymi w Japonii, Wietnamie, Indonezji, Indiach, Singapurze i byłym Związku Radzieckim. Jednocześnie był autorem piszącym dla „U.S. News & World Report”. Galloway odszedł na emeryturę jako felietonista w McClatchy Newspapers w 2010 roku.Słowa recenzentów:„Byliśmy żołnierzami to znacznie więcej niż zwykła książka, więcej niż strony i słowa. To rodzaj pomnika dla jej bohaterów i dla wszystkich młodych ludzi, którzy walczyli w Wietnamie. Jedna z najlepszych relacji wojennych, jakie kiedykolwiek czytałem. Współczesne Szkarłatne godło odwagi”. – David Halberstam, „Playboy”„Mocna i doskonale dopracowana merytorycznie książka… Niczym w kolażu zdjęć Davida Hockneya narracja z wielu delikatnie różniących się od siebie zbliżeń na poszczególne detale buduje spójny, trójwymiarowy obraz całości”. – „Chicago Tribune”„Czytając o wydarzeniach z wczesnej fazy wojny w Wietnamie, poznamy strach, od którego zasycha w ustach, upał, zmęczenie do granic możliwości oraz, oczywiście, braterstwo walczących ramię w ramię żołnierzy. Tylko kilka książek zdołało ująć to w taki sposób. Starannie przygotowane i dopracowane pod względem merytorycznym połączenie powieści z osobistymi przeżyciami uczestników wydarzeń”. – Associated Press„Moore i Galloway stworzyli coś naprawdę nietuzinkowego i oryginalnego – dokładną relację z bitwy… Opowiadają historię brutalnej walki, czasami toczonej w bezpośrednim zwarciu z przeciwnikiem, a miarowe budowanie narracji nadaje książce niezwykłej siły i wyrazu”. – „Newsday”„Książka w doskonały sposób opisuje odwagę żołnierzy i brutalną rzeczywistość bezpośrednich starć toczonych w dżungli. Obie strony walczyły z największym poświęceniem i konieczną brutalnością”. – „Houston Chronicle”

Setna rocznica powstania polskiego lotnictwa, którą niedawno obchodziliśmy, stanowi szczególną okazję do zaprezentowania i szerszego przedstawienia ludzi zasłużonych dla polskich skrzydeł. Sylwetki zamieszczonych w pracy ludzi to postaci ze wszech miar szczególne. To ludzie, którzy potrafili swoją życiową pasję umiejętnie połączyć z oddaną służbą dla Ojczyzny.
W trakcie I wojny światowej walczący w lotnictwie zaborców i nabierający dopiero doświadczenia polscy piloci sygnalizowali potrzebę tworzenia lotnictwa w ramach istniejących już polskich formacji wojskowych. Pierwszym krokiem były usiłowania legionistów Józefa Piłsudskiego. To właśnie on skierował polskich oficerów do austriackich szkół lotniczych. Lecz najbardziej owocne zamiary ziściły się we Francji, w tworzonej w tym kraju armii gen. Józefa Hallera. Zbudowano tam mocne zręby polskiego lotnictwa przeniesionego w maju 1919 r. do stolicy niepodległego już kraju – Warszawy.
Świeżo odzyskana przez Polskę niepodległość została jednak zagrożona. Kraj znalazł się w ogniu walk z usiłującą zawładnąć polskimi ziemiami bolszewicką Rosją.
Lotnictwo polskie w niebagatelny sposób przyczyniło się do zwycięstwa w bitwie warszawskiej. Wykonało ono podczas wojny 1918–1920 r. aż 4942 loty w łącznym czasie 9465 godzin. Straty personelu latającego sięgnęły 43 osób, w tym 3 pilotów amerykańskich. Znacząco osłabiona w wyniku działań wartość bojowa eskadr spowodowała zmniejszenie ich stanu z dziewiętnastu do czternastu: dziesięć wywiadowczych i cztery myśliwskie. Stały się one fundamentem pułków lotnictwa mieszanego. Niewątpliwym sukcesem Polskich Sił Powietrznych było przyciągnięcie do służby w lotnictwie ludzi ze wszystkich warstw społecznych. Byli tam ziemianie, a także chłopi. Byli synowie drwali, górników, szewców i artystów. Decydującą rolę odgrywał znakomity wzrok, szybkość reakcji na zmiany i wytrzymałość fizyczna.

"Zarówno temat pracy, jak i podjęte w niej zagadnienia badawcze mieszczą się w głównym nurcie ważnej i aktualnej tematyki badań nauk o bezpieczeństwie, a jednocześnie dotyczą wyjątkowo złożonego fragmentu istniejącej, lecz słabo zidenty?kowanej poznawczo rzeczywistości bezpieczeństwa narodowego. (…) Autor podjął bardzo trudne wyzwanie badawcze, któremu sprostał na niezwykle wysokim poziomie. Tak wysoki poziom pracy jest możliwy do osiągnięcia wyłącznie w przypadku naukowca dysponującego wszechstronną wiedzą o przedmiocie poznania i ugruntowanym warsztatem metodologicznym."
Prof. dr hab. inż. Andrzej Glen - Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
"Praca ma charakter interdyscyplinarny, ponieważ ujmuje problematykę kreowania wizerunku Wojska Pol-skiego nie tylko przez pryzmat oczywistych w tym miejscu nauk o bezpieczeństwie, lecz także socjologii (w tym socjologii wojska czy nawet częściowo socjologii organizacji), komunikologii, nauk ekonomicznych oraz politologii. (…) Autor daje nam się poznać jako osoba znająca określoną problematykę, potra?ąca pisać o niej w sposób profesjonalny i rzeczowy."
Dr hab. Katarzyna Dojwa-Turczyńska - Uniwersytet Wrocławski