Bezpieczeństwo transportu lotniczego Wybrane aspekty

W spectrum zainteresowań naukowych poszczególnych współautorów niniejszej monografii znalazły się kolejno zagadnienia najbardziej aktualne i newralgiczne. Stąd zostały podjęte badania aktualnej doktryny i orzecznictwa dotyczącego alimentacji. Szczególne trudności w interpretacji i stosowaniu przepisów dotyczących alimentacji powstają z chwilą uzyskania pełnoletności przez dziecko. W tym zakresie ma miejsce dyskusja społeczna oraz niejednolite orzecznictwo co do przesłanek powodujących wygaśnięcie obowiązku alimentacji względem dorosłego dziecka.
Ponadto została podjęta problematyka obowiązku alimentacyjnego małżonków względem siebie po rozwiązaniu związku małżeńskiego. Następnie został przeprowadzony proces analizy obowiązku alimentacji na gruncie prawa karnego w związku z postanowieniami art. 209 kodeksu karnego i jego praktycznym zastosowaniem. Ostatecznie monografię kończy analiza administracyjnych środków dyscyplinowania dłużnika alimentacyjnego.
(Fragment wstępu)

W ostatnich miesiącach pojęcie zagrożenie bezpieczeństwa Polski odmieniane jest na wiele sposobów, a ocena samego zjawiska jest znacząco inna niż przez wiele wcześniejszych lat. W tym kontekście publikacja „Stany nadzwyczajne a szczególne zagrożenia państwa” wpisuje się niewątpliwie bezpośrednio w tę dyskusję i to w jej główny nurt. Istnieje wiele sposobów na ujęcie tak rozległej przedmiotowo problematyki. Rozległej, ponieważ ma ona wiele wymiarów: prawny, czy wręcz ustrojowo-prawny, organizacyjny, społeczny, militarny itd. W praktyce niewiele się jednak pisze na temat szczegółowych rozwiązań dotyczących stanu wojennego, wyjątkowego lub klęski żywiołowej. Częściej znaleźć możemy rozważania o kwestiach zasadniczych czy też implikacjach międzynarodowych związanych z materią ochrony praw jednostki. Wynika to z dwóch głównych przyczyn. Po pierwsze, są to regulacje przewidziane wprawdzie w Konstytucji RP z 1997 r., nigdy jednak dotychczas nie zastosowane. Po drugie zaś, ich analiza i diagnoza wymagają również znajomości regulacji dotyczących zarządzania kryzysowego, i to nie tylko tego, które wynika wprost z ustawy o takim tytule, ale również klasycznie rozumianych: przygotowania, zapobiegania lub likwidacji zagrożeń o dużej intensywności. Dlatego też wybór zagadnień jest w takim wypadku zawsze sprawą otwartą, przy czym autorzy wybrali ściśle prawne spojrzenie na tak postawiony problem badawczy. Anna Rogacka-Łukasik zajęła się problematyką odszkodowania jako rekompensaty za stratę majątkową poniesioną w czasie stanu nadzwyczajnego, podnosząc problem powstania strat w kontekście możliwości i podstaw ubiegania się o zadośćuczynienie z tego tytułu. Aleksandra Wentkowska podjęła problem spraw rozpatrywanych przez Rzecznika Praw Obywatelskich w kontekście naruszeń praw i wolności jednostki w ramach zarządzania kryzysowego na tle stosowania różnorodnych procedur przez formacje porządku i bezpieczeństwa publicznego. Grzegorz Krawiec zajął się tematem wybranych aspektów działania organów administracji publicznej w czasie stanów nadzwyczajnych, także w ramach systemu zarządzania kryzysowego, w szczególności w kontekście uprawnień tychże organów. Wreszcie Tomasz Miłkowski starał się przybliżyć dwie kwestie: różnicy pomiędzy sytuacją kryzysową a stanem nadzwyczajnym w odniesieniu do nadrzędności konstytucji w krajowym porządku prawnym, a następ¬nie funkcjonowania służb policyjnych w razie wprowadzenia stanu nadzwyczajnego. Mamy nadzieję, że niniejsza publikacja będzie stanowić istotny wkład w dyskusję na temat możliwości, roli, zadań i skutków wprowadzania w życie mechanizmów działania państwa i jego organów, tak w stanach nadzwyczajnych, jak i w ramach zarządzania kryzysowego, będącego swoistym „stanem przejściowym” pomiędzy tymi pierwszymi a stanem pełnej stabilizacji i normalnego funkcjonowania społeczeństwa. Tomasz Miłkowski (
Wstęp)

W książce opisano różne społeczeństwa i okresy historyczne, wykorzystując w tym celu także wiedzę z dziedzin wykraczających poza ściśle rozumiane bezpieczeństwo, takich jak antropologia, biologia, socjologia, politologia, a także historia. W monografii o tak szerokim zakresie czasowym i przedmiotowym autor musiał opierać się w dużej mierze na źródłach pośrednich.
Zapewne wiele treści zawartych w publikacji może być przedmiotem krytycznych uwag osób zajmujących się szczegółowymi badaniami różnych aspektów funkcjonowania człowieka i różnorodnych typów społeczeństw, jednak postawiony cel identyfikacji i porównania zagadnień bezpieczeństwa w procesie dziejowym wart był trudu włożonego w prace nad książką.
Publikacja adresowana jest przede wszystkim do studentów, pracowników naukowo-dydaktycznych kierunków studiów związanych z bezpieczeństwem, a także osób zajmujących się tą problematyką zawodowo. Ponadto autor ma nadzieję, że zainspiruje ona naukowców do dalszych prac nad rozwijaniem komponentu antropologicznego nauk o bezpieczeństwie (Ze Wstępu).

Udział biegłego z zakresu historii prawa w postępowaniach sądowych nie był dotychczas przedmiotem naukowych dociekań. Do podjęcia tego tematu skłoniły Autora przypadki powoływania historyków prawa w roli biegłych sądowych w procesach, w których zachodziła potrzeba złożonej oceny zdarzeń prawnych z odległej przeszłości w świetle wówczas obowiązującego prawa. Owocem badań jest niniejsza monografia. Stanowi ona w polskim piśmiennictwie prawniczym, zwłaszcza w dziedzinie postępowania cywilnego, pierwszą, a zarazem udaną próbę opisu i oceny funkcji, jaką biegły historyk prawa ma do spełnienia w praktyce wymiaru sprawiedliwości. Książka Jakuba Maziarza z pewnością przyczyni się do wypełnienia istotnej luki w nauce prawa, a w konsekwencji ma szansę wpłynąć na podniesienie poziomu pracy wymiaru sprawiedliwości. Z recenzji prof. dr. hab. Wacława Uruszczaka

Ustawa o Policja nakłada na Policję obowiązek zwalczania nie tylko przestępstw, ale i wykroczeń. By skutecznie mogła ona go realizować, jej funkcjonariusze powinni znać zarówno uwarunkowania prawne z tego zakresu, jak i posiadać umiejętność dokonywania prawidłowej kwalifikacji prawnej oraz kompleksowej oceny zdarzeń, z którymi stykają się w codziennej służbie, a które wyczerpują
znamiona wykroczeń.
Dlatego w procesie dydaktycznym, mającym na celu ich przygotowanie do praktycznej realizacji tego obowiązku, bardzo ważną rolę odgrywa rozwiązywanie
kazusów, bowiem — jak w swoim zbiorze kazusów z zakresu procesu karnego napisał prof. Stanisław Waltoś1 — „Chodzi o to, by suche normy prawne wiązały się z konkretnymi żywymi sytuacjami, dzięki czemu poprzez przywoływanie w pamięci tych sytuacji wywołać będzie można w niej treść przepisów prawnych. Norma prawna nabiera życia, gdy przymierza się ją do konkretnego zdarzenia;
wówczas widać jej sens lub brak takowego. Chodzi także o to, by student ośmielił się na ryzyko zestawienia faktów z normami prawnymi i wyciągania wniosków z takiej operacji”. Upraktycznienie szkolenia policyjnego poprzez rozwiązywanie
kazusów służy lepszemu przygotowaniu funkcjonariuszy do wykonywania zadań związanych ze zwalczaniem czynów zabronionych będących wykroczeniami.
Niniejsze opracowanie zawiera 294 kazusów dotyczących problematyki materialnego
i procesowego prawa wykroczeń. Zbiór tych kazusów zawiera opisy zdarzeń (stanów faktycznych) wzbogaconych pytaniami, na które należy udzielić
odpowiedzi, a w niektórych wypadkach wykonać także zadania praktyczne, np. w razie stwierdzenia popełnienia wykroczenia, sporządzić konkluzję
wniosku o ukaranie. Ich rozwiązywanie sprzyja więc nabywaniu umiejętności sprawnego i właściwego posługiwania się tekstem ustaw wykroczeniowych oraz
dostrzegania wzajemnych relacji zachodzących między przepisami materialnoprawnymi i procesowymi, np. poprzez wskazanie rodzaju postępowania, w jakim może lub powinna być rozpoznana sprawa o dane wykroczenie. Opracowanie to w swojej części końcowej zawiera przykłady testów i innych zadań sprawdzających stopień opanowania treści programowych. Zastępuje ono wcześniejszy zbiór kazusów, który w znacznej części zdezaktualizował się z powodu zmian, w szczególności przepisów procesowego prawa wykroczeń.

Komentarze pod każdym artykułem zawierają analizę najważniejszych zagadnień z zakresu całej procedury administracyjnej. Wybrano kluczowe orzeczenia sądów, a także tezy doktryny. W ten sposób scharakteryzowano poszczególne problemy i kwestie dotyczące wydawania decyzji, postanowień administracyjnych, a także innych ważnych zadań organów administracji publicznej z tego zakresu. Szczególny akcent położono na praktyczny wymiar zagadnień.