Biblia czakr

Tołstoj pisał ˝Spowiedź˝ już nie jako literat, ale jako zelator idei religijno-społecznej, która w nim zaświtała. Wyrobiwszy w sobie przekonanie, że literatura beletrystyczna jest złą dla ludzkości, że podział klas społecznych jest złem, Tołstoj złamał swoje złote pióro powieściopisarskie, i przyodziawszy chłopską siermięgę, pracował w polu. Tacy ludzie mogą być illuminatami – ale są absolutnie szczerymi. Wobec tych faktów, dziwnie uderza pewne lekceważenie ˝Spowiedzi˝ Tołstojowej przez tych samych literatów, którzy powieści jego pod niebiosa wynoszą. W encyklopediach czyta się po prostu: że powieści Tołstoja są pierwszorzędne, a ˝Spowiedź˝ i następne dzieła ˝zbiorem sofizmów i obskurantyzmu˝; Voguë, który tak po mistrzowsku i con amore powieści jego omawia i ocenia, Spowiedź zbywa słowem politowania. – A jednak w tej książce, jak powiedziałem, staje przed nami dusza wielkich rozmiarów, dusza w której nie tylko Rosja się wciela, ale w której się jawi dusza ludzkości, cierpiąca i dobijająca się prawdy. Tym więcej należy się temu dziełu powetować to chwilowe zapoznanie.

Niezwykłe spotkanie dwóch duchowych dróg.

Czy Dwanaście Kroków i Ćwiczenia św. Ignacego Loyoli mają ze sobą coś wspólnego? Zarówno św. Ignacy, jak i Bill Wilson – założyciel ruchu Anonimowych Alkoholików – znaleźli się na dnie w wieku trzydziestu kilku lat. Poważne problemy doprowadziły ich do radykalnej przemiany życia. Stała się ona wzorem i inspiracją dla wielu innych ludzi.

Jim Harbaugh jako jezuita poznał dogłębnie Ćwiczenia duchowe, a zajmując się terapią uzależnień, przez wiele lat prowadził zajęcia w grupach AA. Z obu duchowych praktyk, a także z Pisma Świętego wydobył to, co najistotniejsze podczas wychodzenia z nałogu. Proces ten opisuje jako uwalnianie od uzależnień i przywiązań, ale patrzy też głębiej, dostrzegając w nim przyjęcie zbawienia i Królestwa, które głosił Jezus.

Choć książka zawiera 52 rozważania – każde na jeden tydzień roku – to autor zaprasza do czytania jej we własnym, indywidualnym rytmie. Medytacje zostały ułożone zgodnie z dynamiką Ćwiczeń duchowych, a zarazem wypełnione przykładami pochodzącymi z programu Dwunastu Kroków i praktyki terapeutycznej. Zawierają wciąż aktualną mądrość, która będzie pomocą dla każdego człowieka zmagającego się ze słabościami – nie tylko dla osób uzależnionych.

Odkryj najważniejsze mądrości Buddy na cały rok dzięki wyjątkowej książce wydawnictwa Studio Astropsychologii. Wprowadź buddyjskie praktyki do swojego życia poprzez medytacje, afirmacje, mantry, przem

Do rąk Czytelników oddajemy spisane niewielkich rozmiarów wspomnienia ks. prał. Bronisława Magdziarza. Poniższe wspomnienia spisane były pod koniec lat dziewięćdziesiątych XX stulecia, z okazji 40. rocznicy święceń kapłańskich. Wspomnienia opatrzono na koniec krótkimi informacjami o śmierci ks. Bronisława Magdziarza, zebranymi przez brata Autora, ks. prałata Jana Pawła Magdziarza, obecnie mieszkańca Konwiktu Kapłanów Warmińskich w Olsztynie. Niniejsza publikacja ukazuje się drukiem właśnie z Jego inicjatywy. Wspomnienia publikujemy w 450-lecie erygowania Warmińskiego Seminarium Duchownego Hosianum. Przez te cztery i pół stulecia uczelnię warmińską ukończyło około 5 tysięcy księży. Jednym z nich był ks. Bronisław Magdziarz, pochodzący z Pomorza. Urodził się w Bydgoszczy 17 czerwca 1935 r. Święcenia kapłańskie otrzymał 22 czerwca 1958 r. w Starych Juchach. Wikariuszem był w Lidzbarku Warmińskim i w Olsztynie w parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa, zaś proboszczem w Różyńsku Wielkim, Franknowie i w Olsztynie w parafii Bogurodzicy Dziewicy Matki Kościoła. Wybudował kościół i zorganizował parafię na Jarotach w Olsztynie. Przez kilkanaście lat był wikariuszem biskupim do spraw ekonomicznych i dyrektorem wydziału ekonomicznego Kurii Archidiecezji Warmińskiej. Został odznaczony kapelanią honorową Jego Świątobliwości papieża Jana Pawła II. Zmarł po ciężkiej chorobie 30 maja 2006 r. Pochowano Go w grobowcu rodzinnym na cmentarzu komunalnym przy ul. Poprzecznej w Olsztynie.

Część pasjonującej serii „50 idei, które powinieneś znać”.
W jaki sposób naukowcy tłumaczą „ideę bóstwa”?
Czym są święte księgi przynależne wielkim religiom monoteistycznym?
Czym jest dobro i zło w świetle poszczególnych wyznań?
Jak religie świata przestawiają życie po śmierci?
Jeżeli kiedykolwiek nurtowały cię te pytania, odpowiedzi znajdziesz w tej książce, będącej znakomitym wprowadzeniem do wiedzy o religiach świata. W 50 krótkich i wciągających esejach autor podejmuje próbę powrotu do podstaw i nakreślenia wyważonego obrazu tego, czym religia jest, a czym nie – począwszy od jej genezy, przez całą historię, wzloty i upadki, aż po rolę, którą odgrywa współcześnie. Autor pokazuje, że oblicza religii na całym świecie mają o wiele więcej podobieństw niż różnic. Każde wyznanie jest prezentowane w książce w podobny sposób: autor śledzi jego historię i rozwój, następnie omawia podstawowe nauki, a wreszcie zadaje pytanie, jak przekładają się one na nasze codzienne życie.
50 idei, które powinieneś znać to seria książek wprowadzających w fascynujący świat pytań i zagadnień – tych trudnych oraz tych zupełnie podstawowych – które od dawna towarzyszą ludzkości w misji zrozumienia świata. Seria prezentuje najważniejsze teorie i idee z głównych dziedzin wiedzy, stanowiąc świetny punkt wyjścia do dalszej nauki. Obowiązkowa lektura dla każdego początkującego erudyty!

Można tę książkę czytać przez pryzmat silnego antykatolicyzmu albo, delikatnie rzecz ujmując, niewyszukanego antyjezuityzmu, jaki zawiera. Można też zastanawiać się, co mają wspólnego z doktryną Kościoła, a nawet chrześcijaństwem niektóre poglądy na temat chrześcijaństwa. Niech nas nie dziwi, że w czasach funkcjonowania Indeksu ksiąg zakazanych Świętego Oficjum, również Agonia została tam umieszczona. Takie stwierdzenia jak - "Chrystianizm zabija cywilizację zachodnią, podczas gdy ta zabija chrystianizm" - musiały szokować.