Biebrzański Park Narodowy Mapa turystyczna 1:85 000

Plan Kielc w skali 1:18 000 plus centrum w skali 1:10 000, wzbogacony o plany najważniejszych miast w okolicy. - Ulice jednokierunkowe, sygnalizacja świetlna, znaki kontroli radarowej - Linie komunikacyjne - Rzeźba terenu Spisy ulic i informacje teleadresowe okolicznych miast - Szlaki turystyczne i ścieżki rowerowe.

Każdy, kto przybędzie do Krakowa pociągiem lub samolotem, pierwsze swe kroki skieruje ku Plantom. Dworzec kolejowy od swego początku sąsiaduje z tym niezwykłym parkiem, a od lat dojeżdżają doń także pociągi z lotniska w Balicach. Po przecięciu placu dworcowego, po pokonaniu podziemnego przejścia – już jesteś, czcigodny gościu, w zielonym tunelu Plant. Zanim jednak ruszymy parkowymi alejkami, kilka słów o plantowej historii i niegdysiejszych plantowych obyczajach. Przede wszystkim skąd wzięła się ich osobliwa, egzotyczna nazwa, którą można było kojarzyć z plantacjami, a plantacje, wiadomo, to nie ziemniaczyska, lecz uprawy bawełny, trzciny cukrowej lub kawy. Wskazówki można znaleźć w pamiętnikach Kazimierza Girtlera: Gdy poczęto około 1818 r. sadzić drzewa po zrównanych już koło miasta wałach i placach, przemyśliwano, jakby to nowe dzieło zamianować. Cywilizowańsza publiczność nie mówiła inaczej jak: „Chodźmy na promenadę”. Radwański i inni różnie ją nazywali. Robotnicy używani do równania, czyli plantunku, słyszeli powtarzany wyraz „Plant, plantunek”, a gdy znowu zasadzono drzewa, przybył oznaczający ogólnikowy wyraz Planty. Jak poczęły niańki i różne piastunki wylegać z dziećmi na przechadzki, tak się jakoś niewinnie porozumiały z robotnikami, że nazwa przez nie ustaliła się: Planty, i wbrew wysileniom wysokiej opozycji Planty zostały, i największe ustępstwo, jakie dla logiki zyskano, że nie Plantami, ale Plantacjami – te okalające Kraków przechadzki – zowią. Rzeczywiście, używano zamiennie obu nazw, ale z czasem utrwaliła się jedna, do dzisiaj używana – Planty. Jeżeli więc wierzyć pamiętnikarzowi, określenie „Planty” do polszczyzny wprowadzili robotnicy i służące. Nieźle jak na arystokratyczno-mieszczański Kraków początków XIX stulecia… Na Plantach obowiązywały pewne zasady, zgodnie z którymi nie każdy mógł zasiadać na ławkach, aby szukać schronienia przed skwarem słonecznym. Miejskie dziewiętnastowieczne przepisy zobowiązywały dozorców Iżby nie dopuszczali, aby wyrobnicy, pijacy i ludzie źle odziani rozpierali się lub pokładali, tudzież iżby w godzinach popołudniowych, gdy porządniejsza publiczność używa przechadzki, ławki przy głównych drogach były zajmowane przez gawiedź uliczną. Tak oto reklamujemy nasz kolejny przewodnik po Krakowie. Po Żydowskim Krakowie, po Zwierzyńcu, op Garbarach, po podgórzu, po Zabłociu, wreszcie no Nowej Hucie - czas przyszedł na krakowskie Planty. A że czas odpowiedni do zwiedzania miejsc nam bliskich. Zachęęcamy do wędrówki. A jeszcze Andrzej Kozioł _ Krakowianin nad Krakowiaków - opisuje to nie tylko ze swadą ale i z należnym Plantom zachwytem.

To wyjątkowy album. Prezentujemy w nim najbardziej niezwykłe zdjęcia Krakowa z przełomu XIX i XX w. wykonane przez mistrzów z fotograficznej rodziny Kriegerów. Po raz pierwszy, poprzez zbliżenia, powiększenia i wycinki z kadrów, odkrywamy zaskakujące, niewidoczne na pierwszy rzut oka szczegóły znanych i mniej znanych ujęć.Stało się to możliwe dzięki wykorzystaniu najnowszej techniki podczas digitalizacji szklanych klisz. To spotkanie współczesnej technologii z doskonałym warsztatem fotografów sprawia, że oglądając album, czujemy się jakbyśmy spacerowali poprzez dawny Kraków, poznawali jego mieszkańców, zaglądali na stragany przekupek, za ogrodzenia warsztatów i niemal dotykali ornamentów pereł mieszczańskiej architektury. Album prowadzi labiryntem ulic dawnego Krakowa, a każde z zaprezentowanych zdjęć i powiększeń ma swoją historię i swój kontekst. Swoimi komentarzami przybliża go Joanna Gellner, objaśniając codzienność tamtego czasu.Zapraszamy do tej niezwykłej podróży w unikalnym świecie dawnych fotografii Krakowa.

(opis wydawcy)

Nostalgiczna wędrówka po Łemkowszczyźnie, od najbardziej wysuniętych na zachód Jaworek po Komańczę na wschodzie. Cerkwie – skarby architektury sakralnej, słynne cmentarze wojenne, przyroda, także ta objęta ochroną w Magurskim Parku Narodowym, ale przede wszystkim ludzie i ich tradycja tworzą ten album.

Zostań zdobywcą Korony Gór Polski
- szczegółowe mapy wejść na szczyty

- poglądowa mapa gór Polski

- dokładne parametry tras

Dwustronnie laminowana, wygodna w składaniu mapa turystyczna północnej części Pojezierza Mazurskiego obejmuje obszar od Węgorzewa na północy po Mikołajki i Orzysz na południu. Publikacja została opracowana we współpracy z doświadczonymi krajoznawcami z regionu. Cechy mapy: • dogodna zarówno dla pieszego, rowerzysty, jak i żeglarza, skala 1:60 000 (1 cm – 600 m), • bogata treść turystyczna, • zgodność z GPS – współrzędne geograficzne w układzie WGS-84. Na mapie m.in.: • szlaki piesze i rowerowe, ścieżki dydaktyczne i spacerowe, • szlaki kajakowe, szlaki żeglugi pasażerskiej, • baza noclegowa, m.in. hotele, kempingi, stanice wodne, • treść żeglarska, m.in. głębokości jezior, przeszkody i mielizny, przystanie i pomosty, slipy i dźwigi, warsztaty szkutnicze, • muzea, zabytki, bunkry i inne interesujące obiekty, • parki krajobrazowe, rezerwaty przyrody, atrakcje przyrodnicze, • poziomice i cieniowanie pokazujące ukształtowanie terenu.